جزیره wrangel: جزیره خرس های قطبی و ماموت های پشمی
یکی از متروکترین جزایر دنیا جزیره Wrangel در شمال روسیه است. تعداد ساکنین این جزیره به حدود ۶ تا ۷ نفر محیطبان محدود میشود. هر چند این جزیره جانوران متعددی را در خود پناه داده است.
مقالهی مرتبط:
جزیره wrangel، در قطب شمال، یکی از متروکترین جزایر روسیه است. اعتقاد بر این است که این جزیره ناهموار آتشفشانی که دمای تابستانها در آن به ندرت به بالای صفر میرسد و خط بینالمللی تغییر تاریخ، مرزی که دو نیمکره شرقی و غربی به هم میرسند را احاطه کرده، آخرین مکان در روی کره زمین است که ماموتهای پشمی در آن زندگی میکردهاند. با کمال تعجب، این منطقه خشن یک اکوسیستم متنوع شامل روباههای قطبی، خوکهای آبی، شیرماهی، گاوهای عنبر، موشهای صحرایی قطب شمال و گونههای متعدی از پرندگان را نگهداری میکند. اما فراوانترین گونه در این منطقه خرس قطبی است.
در این جزیره تعداد خرسهای گرسنه سرگردان به قدری زیاد است که در پنجرههای کلبهها و کابینهایی که برای اقامت موقت محققین و محیطبانها در نظر گرفته شدهاند، میخهای بلندی برای جلوگیری از حمله خرسها در نظر گرفته شده است. علامتهای خطر روی در کلبهها نصب شده است که به افراد یادآوری میکند وقتی از کلبه بیرون میروند، مراقب خرسها باشند.
جزیره Wrangle بالاترین تراکم خرسهای قطبی را در تمام منطقه قطبی دارد. خرسها هر سال تابستان زمانی که یخها ذوب میشوند، به این منطقه میآیند و تا زمستان و شروع چرخه جدید یخبندان در این جزیره میمانند. همچنین خرسها برای تولد و پرورش تولههایشان به اینجا میآیند و آنها را برای زمستان بعدی آماده میکنند. خرس قطبی در واقع یک جانور دریایی است که دوست دارد وقتش را در آب بگذراند. زیستگاه مورد علاقه او یخهای دریایی است که فلات قاره و اقیانوس قطب شمال را میپوشاند. او معمولا روی لبه صفحات یخ زندگی میکند، پس میتواند فوکها و سایر جانوران دریایی را شکار کند.
اما در چند دهه گذشته، تغییرات آبوهوایی خرسها را مجبور کرده است که مدت زمان بیشتر و بیشتری را روی خشکی بگذرانند، زیرا یخها زودتر آب میشوند و دیرتر یخ میبندند و بنابراین طول دورههای بدون یخ بیشتر است. در مقایسه با ۲۰ سال پیش، خرسهای قطبی بهطور متوسط یک ماه بیشتر در جزیره Wrangel میمانند. همچنین تعداد خرسهایی هم که هر سال به جزیره میآیند، در حال افزایش است. در سال ۲۰۱۷، محققین تعداد ۵۸۹ خرس را در جزیره شمارش کردند که بهطور غیرمعمولی بیشتر از میانگین قبلی ۲۰۰ تا ۳۰۰ خرس بود.
آخرین پناهگاه ماموتهای پشمی
ماموتهای پشمی حدود ۱۰۰۰۰ سال قبل هنگامی که یخچالهای طبیعی و کوههای یخ آب شدند و زمین گرمتر و در عین حال با حیوانات بزرگ متخاصم شدند، از بین رفتند. کاهش زیستگاه و شکار شدن توسط انسانها باعث ناپدید شدن حیوانات شد، اما جمعیتهای منزوی در مناطق متروکهای مثل جزیره Wrangel جاییکه این ماموتها تا حدود ۴۰۰۰ سال قبل رونق داشتند، باقی ماندند. چنانچه روش سنجش کربن (Carbon dating) برای تعیین قدمت اجسام مختلف به جا مانده از آن دوران نشان میدهد، احتمالا آخرین سدههای وجود ماموت، این حیوان با انسانها همزمان زندگی میکرده است. این احتمال نیز وجود دارد که شکار گلههای ماموت توسط انسانها در این جزیره یخزده باعث انقراض آنها شده باشد. امروزه باقی ماندههای ماموتهای پشمی مثل دندانهای بلند و تیز و اجزای استخوان آنها در جزیره دیده میشود.
مکان میراث جهانی یونسکو
برخلاف کانادا و آمریکا، خرسهای قطبی در روسیه تحت حفاظت هستند. اتحاد جماهیر شوروی هر نوع شکار آنها را در سال ۱۹۵۶ ممنوع کرد. اما پس از فروپاشی شوروی، منابع قانونی کافی در این مورد وجود نداشته و شکار در مناطق حفاظت شده هنوز هم یک مشکل است. در سالهای اخیر، خرسهای قطبی به دلیل عقب کشیدن یخهای دریایی، شروع به پیش آمدن تا روستاهای ساحلی در Chukotka کردهاند که باعث به خطر افتادن زندگی انسانها و بالا رفتن احتمال شکار غیر قانونی آنها شده است.
در سال ۱۹۷۶، اتحاد جماهیر شوروی، جزیره Wrangel و جزایر نزدیک آن به نام Herald و آبهای اطراف آنها را بهعنوان محل حفاظت شده اعلام کرد. تا دهه ۱۹۸۰، گلههای گوزن شمالی در جزیره Wrangel منسوخ و دو محل سکونت آنها جابجا شد. در سال ۲۰۰۴، جزیره بهعنوان میراث طبیعی جهانی توسط یونسکو در نظر گرفته شد. اینجا یکی از ۵ مکان میراث جهانی یونسکو در قطب است و تنها مکانی است که از نظر دریایی ارزشمند است. جزیره Wrangel بیشترین جمعیت شیرماهی اقیانوسی را دنیا دارا است، با حدود ۱۰۰۰۰۰ جانور که در جاهای شلوغ جزیره جمع شدهاند و بیشترین تراکم خرسهای قطبی قدیمی.
جزیره Wrangel جمعیت ساکن دائمی ندارد، اما ۶ تا ۷ نفر محیطبان برای انجام وظایف مختلف مثل بررسی اکولوژیکی حیات وحش، نگهداری از پناهگاههای زمینی، و کار با گروههای علمی، محققین و گروههای توریستی که از جزیره دیدن میکنند، در اینجا ساکن هستند.
محیطبانان در تعدادی کلبه کهنه که پنجرههایشان با میخهای فلزی تیز برای جلوگیری از حمله خرسها حفاظت شده است، زندگی میکنند. آنها اجازه حمل سلاح را ندارند، اما تفنگهای شعلهای و اسپری فلفل با خود حمل میکنند. امکانات موجود در جزیره ابتدایی هستند و شرایط کلبهها و وسایل نقلیه محدودی که در اختیار دارند، خیلی بد است. آنها ابزارآلات خوب برای تعمیر و جایگزینی قطعات وسائل نقلیه مثل تایر ماشین را در اختیار ندارند که باعث ایجاد مشکلات جدی در ارتباطات آنها شده و نگرانیهای جدی امنیتی را در آن مکان به همراه دارد.
ارتباط با جزیره از طریق سیگنالهای رادیویی صورت میگیرد، البته اگر شرایط مناسب باشد. جریان برق توسط ژنراتورهای دیزلی تامین میشود، اما وجود ذخایر سوخت همیشه تضمین نمیشود.
امروزه جزیره Wrangel یکی از کم بازدیدترین و محدودترین مناطق طبیعی در جهان است. توریستها برای بازدید از این محل نیاز به کسب اجازه از مسئولان روسی دارند که بعضی معتقد هستند کار دشواری است.
دیدگاه