پول هند در سفر؛ نکته هایی که باید بدانید
اگر به هند سفر می‌کنید، شاید با روش‌های بانکی پیچیده‌ی این کشور آشنایی کافی نداشته باشید. قبل از این سفر، لازم است که کمی اطلاعات خودتان را درباره‌ی چگونگی صرف پول هند و پرداخت هزینه‌ها در این کشور بالا ببرید.
از آب‌ها و ساحل‌های جنوب هند تا شهرهای شلوغ دهلی نو و بمبئی تا کوه‌های آرامش‌بخش و معبدهای باشکوه کوهستان‌های شمال آن، کشف سرزمین‌های ناآشنا، خوردن غذاهای جدید و غرق فرهنگ غنی هند شدن، همگی بخشی از تجربه‌ی سفر هند است. شاید بازدید از ساحل‌های گرم، پیاده‌روی در تپه‌های سبز و گشت‌وگذار در شهرهای پرهیاهوی آن هزینه‌ی چندانی به شما تحمیل نکند، ولی هاستل‌ها و هتل‌هایی که می‌خواهید شب را در آن‌ها به صبح برسانید و غذایی که می‌خورید، حتما پول لازم دارد. اگر در حال برنامه‌ریزی برای سفر به هند هستید، پس این مقاله برای شما نوشته شده است تا نکته‌های مهمی را که باید در درباره‌ی پول هند و صرف مقرون‌به‌صرفه‌ی آن برای سفر به این کشور بدانید، به شما یادآوری کند.
واحد پول هند
واحد پول رسمی هند، روپیه هند (نماد: ₹؛ کد: INR)، برابر با ۱۰۰ پیسه است. پول امروزی هند به یاد سکه‌های نقره‌ای (روپیا) که اولین بار توسط سلطان شیر شاه سوری در قرن شانزدهم ضرب شد و بعدها توسط امپراتوری مغول ادامه پیدا کرد، به این نام خوانده می‌شود. نماد جدید روپیه که به‌شکل ₹ است در سال ۲۰۱۰ معرفی شد تا آن را همتراز با سایر ارزهای مهم دنیا کند. در گذشته برای نشان دادن این واحد پول از «Rs» استفاده می‌شد که البته هنوز هم آن را در مغازه‌ها و کسب‌وکارهای کوچک خیابانی در هند زیاد می‌بینید.
اسکناس‌هایی که در حال حاضر در هند استفاده می‌شوند عبارت هستند از ۱ روپیه (صورتی و سبز)، ۵ روپیه (سبز)، ۱۰ روپیه (نارنجی)، ۲۰ روپیه (قرمز)، ۵۰ روپیه (بنفش)، ۱۰۰ روپیه (بنفش)، ۲۰۰ روپیه (زرد)، ۵۰۰ روپیه (قهوه ای) و ۲۰۰۰ روپیه (صورتی). اسکناسهای ۱ و ۵ روپیه، کاربرد کمتری نسبت به سکه‌های معادل خود دارند، ولی هنوز هم در دست خیلی از افراد دیده می‌شوند. پول خرد هندی که به‌صورت سکه ضرب می‌شوند، ۵۰ پیسه (نیم روپیه، کمترین واحد پولی مورد استفاده‌ی فعلی در هند است) و ۱، ۲، ۵ و ۱۰ روپیه هستند که برای خریدن چای و پرداختن کرایه‌ی ریشکاها به کار می‌آیند.
بنا به اعلام بانک مرکزی ایران، هر روپیه هند در زمان نوشتن این مطلب برابر با ۵۹۵ ریال ایران و ۰٫۰۱۴ دلار آمریکا است.
ابطال و تعویض اسکناس در هند
هشتم نوامبر سال ۲۰۱۶، دولت هند طی یک اعلامیه‌ی غافلگیرکننده اعلام کرد که اسکناسهای ۵۰۰ و ۱۰۰۰ روپیه‌ای از سری مهاتما گاندی (که ۸۶ درصد از پول‌های در گردش آن زمان را تشکیل می‌داد و در عکس بالا مشاهده می‌کنید) از اعتبار ساقط شده‌اند و این قانون از نیمه شب همان روز در سراسر کشور به اجرا درآمد. آن‌ها این اقدام جنجالی را که هرج‌ومرج زیادی در هند ایجاد کرد، تلاشی برای حل مشکلات ناشی از پول‌های سیاه، جعل اسکناس، پولشویی و فرار از مالیات خواندند.
اسکناس جدید ۵۰۰ روپیه‌ای به رنگ خاکستری، با تصویری از قلعه سرخ (Red Fort) در یک سمت و مهاتما گاندی در سمت دیگر آن و اسکناس ۲۰۰۰ روپیه‌ای صورتی رنگ از ۱۰ نوامبر ۲۰۱۶ به بازار عرضه شد. اسکناسهای ۱۰۰۰ روپیه‌ای جدید هم در موعد مقرر عرضه خواهند شد. اسکناسهای قدیمی دیگر قابل دادوستد نیستند.
حذف میلیاردها اسکناس روپیه از چرخه‌ی اقتصاد کشور منجر به کمبود شدید نقدینگی در سطح کشور و وضع محدودیت‌هایی در میزان دریافت روزانه‌ی ارز از بانک‌ها، خودپردازها و صرافی‌ها شد.
ریال، دلار یا روپیه؟
ریال ایران اصلا پول شناخته‌شده‌ای در هند نیست و نمی‌توان این واحد پول را در آنجا خریدوفروش کرد. در ایران هم نمی‌توانید روپیه را به‌راحتی و به قیمت مقرون‌به‌صرفه در هر صرافی پیدا کنید. بنابراین، راه معقولانه‌تر این است که ریال را در ایران به دلار و دلار را در هند به روپیه تبدیل کنید. دلار در هند نسبت به ارزهای دیگر از مقبولیت بیشتری برخوردار است و با نرخ بهتری مبادله می‌شود. در شهرها و در خیلی از روستاها، بانک‌ها و صرافی‌ها در ازای کمی کارمزد (در صورتی که کارمزد بگیرند) آماده‌ی انجام این کار هستند.
دلار آمریکا، پوند استرلینگ و یورو، بهترین ارزهای ممکن برای انتقال به هند هستند؛ به‌ویژه اگر قصد ماندن در کلکته و بمبئی را ندارید و مقصد شما، شهرهای کوچک‌تر و نقاط دورتر این کشور است.
صرف پول در هند
مقاله‌های مرتبط:
گردشگران برای وارد کردن روپیه به هند یا خارج کردن آن از این کشور با محدودیت‌هایی روبه‌رو هستند. در نتیجه، شما روپیه‌ی مورد نیاز خود را باید به‌محض رسیدن به هند تهیه کنید. به‌محض رسیدن به فرودگاه، از باجه‌های صرافی داخل فرودگاه کمی پول صرف کنید؛ فقط به‌اندازه‌ای روپیه بخرید که بتواند کفاف هزینه‌های حمل و نقل تا هتل را بدهد تا بعد از یک شب استراحت، فردا صبح به‌دنبال یک ATM، بانک یا صرافی بگردید. چون هزینه‌ی صرف فرودگاهی اصلا مقرون‌به‌صرفه نیست. هتل‌ها هم پول صرف می‌کنند، ولی نرخ آن‌ها هم چنگی به دل نمی‌زند. در خارج از هتل‌ها و فرودگاه‌ها، می‌توانید از صرافی‌های بی‌شماری که در سطح شهر، منطقه‌های گردشگری و استراحتگاه‌ها، مراکز خرید و حتی خیابان‌های اطراف هتل‌ها وجود دارند و همچنین، از بانک‌ها، روپیه را با قیمت بهتری تهیه کنید.
امنیت کارت‌های اعتباری و سهولت استفاده از پول نقد موجب به حاشیه رانده شدن چک پول‌های مسافرتی شده است. بنابراین، اگر برای ماموریتی از طرف شرکت به هند سفر می‌کنید، برای مخارج سفر خود از کارفرمای خود اصلا چک پول قبول نکنید. حتی اگر بتوانید محلی را برای نقد کردن چک خود پیدا کنید، کارمزدی که به‌خاطر این کار دریافت می‌کند سرسام‌آور خواهد بود.
کارت‌های اعتباری و دستگاه‌های ATM
اگر به کارت‌های اعتباری بین‌المللی دسترسی دارید، خیال‌تان راحت باشد که خیلی از فروشگاه‌ها، رستوران‌ها، هتل‌ها و مراکز مختلف در شهرهای مختلف هند از این کارت‌ها پشتیبانی می‌کنند. ولی کسب‌وکارهای کوچک، مانند کافه‌ها و غذاخوری‌های خیابانی و مغازه‌های خرده‌فروشی، این کارت‌ها را نمی‌پذیرند؛ پس بهتر است که در زمان مراجعه به این‌گونه اماکن کمی پول نقد همراه داشته باشید.
ATM ها در همه‌جای هند دیده می‌شوند. به‌عنوان یک قاعده‌ی کلی، خودپردازهای بانک‌های بزرگ‌تر نرخ بهتری به مشتری‌ها ارائه می‌دهند. بانک دولتی هند (SBI) بزرگترین بانک هند است و بیشترین ATM را دارد و بانک ICICI دومین شبکه‌ی بزرگ ATM است. بانک‌های بین‌المللی مانند Citibank، HSBC، Deutsche Bank، RBS و Standard Chartered هم حضور فعالی در هند دارند و کارت‌های خارجی را قبول می‌کنند. همه این خودپردازها، کارت‌های متداول ویزا و مسترکارت را می‌پذیرند. محدودیت برداشت در هرکدام از آن‌ها با دیگری متفاوت است. به‌طور کلی، هر چقدر که مبلغ بیشتری دریافت کنید، کارمزد کمتری می‌پردازید. برای دریافت مبالغ زیاد در یک بار تراکنش، خودپردازهای «سیتی بانک» توصیه می‌شوند.
رسیدهایی که از خودپردازها دریافت می‌کنید را پیش خودتان نگه دارید. در پایان سفر، اگر بخواهید روپیه‌ها را به دلار تبدیل کنید، به این رسیدها نیاز دارید.
بانک‌ها و صرافی‌ها
از صرف پول در دفترهای صرافی تجاری و هتل‌ها که بالاترین نرخ کارمزد را دارند، به‌شدت اجتناب کنید. صرافی‌های خصوصی معمولا ساعت‌های طولانی‌تری نسبت به بانک‌ها فعالیت می‌کنند و تقریبا همه‌جا هستند (حتی بیشتر از آژانس‌های مسافرتی و کافی نت‌ها). برخی از این صرافی‌ها عبارت هستند از Muthoot Forex، UAE Exchange، Cox & Kings، Thomas Cook. این صرافی‌ها نرخ بهتری نسبت به بانک‌ها دارند و برخلاف آن‌ها، از مشتری نمی‌خواهند که برای صرف پول حتما در همان بانک حساب داشته باشند.
استفاده از پول نقد
بهتر است که همیشه کمی پول خرد همراه داشته باشید تا راننده‌ها و کاسبان خرده‌فروش زودتر کارتان را راه بیندازند. گردش در روستاها یا رفتن به محل‌هایی که گردشگران کمتر به آنجا سر می‌زنند هم نیاز به پول نقد دارد. حتی در شهرهای بزرگ خیلی از سرویس‌ها و کسب‌وکارهای کوچک‌تر با پول نقد کار می‌کنند.
اقتصاد هند، علی‌رغم اینکه ارتباطات زیادی که با بانک‌های بین‌المللی برقرار کرده و کارت‌های بین‌المللی زیادی در آنجا قابل استفاده است، هنوز هم یک اقتصاد نقدی است و البته، بیشتر مسافران ایرانی هم به اقتضای شرایط سیاسی کشور، پرداخت‌های خود را به‌صورت نقدی انجام می‌دهند.
برای امنیت خودتان بهتر است که چند تا از اسکناس‌ها را دم دست بگذارید و پول‌های بیشتر و درشت‌تر را جای دیگری مخفی کنید تا از دزدی و جیب‌بری در امان بمانید.
نکته‌هایی که باید بدانید
- روپیه در خارج از مرزهای هند با قیمت مناسبی خریدوفروش نمی‌شود و وارد و خارج کردن روپیه هم در این کشور با محدودیت‌هایی روبه‌رو است. بنابراین، بعد از تمام شدن مسافرت و قبل از خروج از هند حتما سعی کنید که روپیه‌ها را تا پیسه‌ی آخر خرج کنید.
- در هند، ایران یا هر کشور دیگری، روپیه را از هر کجا و به هر روشی تهیه می‌کنید، حتما رسید رسمی آن را دریافت کنید و تا پایان سفر همراه داشته باشید.
- هنگام دریافت پول دقت کنید. اسکناس‌ها نباید پاره یا خط خطی شده باشند. هندی‌ها معمولا به‌شدت تلاش می‌کنند تا پول‌های آسیب‌دیده‌ی خود را به گردشگرها غالب کنند، ولی این اسکناس‌ها که تعدادشان هم کم نیست، به‌ویژه، در فروشگاه‌ها و هتل‌ها و مراکز مهم در شهرهای بزرگ پذیرفته نمی‌شوند. بنابراین، از پذیرفتن هر پولی که به هر نحوی مخدوش شده باشد، پرهیز کنید.
- هندی‌ها معمولا از لاخ و کرور، به‌ترتیب، برای اشاره به ۱۰۰ هزار و ۱۰ میلیون استفاده می‌کنند. این اصطلاحات از سانسکریت وارد زبان هندی‌ها شد؛ ولی به‌اندازه‌ای در انگلیسی روزمره‌ی هندی‌ها جا افتاد که فراموش کردند سایر افرادی که به انگلیسی با آن‌ها صحبت می‌کنند، چیزی از لاخ و کرور نمی‌دانند.
دیدگاه