آیا لندن برای توریست های خارجی مالیات وضع می‌کند؟
لندن یکی از شهرهای اروپایی است که جذابیت زیادی برای توریست‌های خارجی دارد. از جمله تسهیلاتی که لندن برای توریست‌ها دارد، بازدید رایگان از برخی جاذبه‌ها و موزه‌ها است. اما به نظر می‌رسد اهالی دائمی شهر با این شرایط موافق نیستند.
مقاله‌های مرتبط:
لندن شهری در اروپا است که بیشترین تعداد توریست سالانه را به خود اختصاص داده است. در واقع سالانه حدود ۲۰ میلیون توریست بین‌المللی از لندن بازدید می‌کنند. با این شرایط به نظر شما چقدر از درآمد سالانه این شهر از طریق صنعت توریست به دست می‌آید؟
پاسخ صحیح این سؤال شما را شگفت‌زده خواهد کرد. بر اساس گزارشی که اخیرا منتشر شده است، تنها دو درصد از درآمد سالانه لندن از طریق جذب گردشگر به‌دست می‌آید.
حضور توریست‌ها در لندن برای شهر اثرات جالب و خوبی دارد. آن‌ها در این شهر پول خرج می‌کنند، فضاهای عمومی شهر را با مکالمات شاد گرم می‌کنند و بسیار مؤدب‌تر از اهالی دائمی لندن هستند. اما واقعیت این است که همه‌ی این‌ها بهای کوچکی است که در قبال تأثیرات دائمی دیگری که روی شهر می‌گذارند، پرداخت می‌کنند.
در لندن مشکلاتی مشابه مشکلات اورتوریسم در ونیز، لیسبون یا بارسلونا وجود ندارد. مردم محلی لندن از حضور توریست‌ها ناراحت و نگران نیستند. در حالی که در سه شهر یاد شده، توریست‌هایی که برای تعطیلات به این شهرها صفر می‌کنند، به‌عنوان مزاحم تلقی می‌شوند و باعث شده‌اند تا مخالفان حضور این تعداد توریست تایرهای اتوبوس‌های گردشگری را پنچر کنند و روی دیوارها عبارات ضد توریستی بنویسند.
با این حال باز هم حضور توریست‌ها در لندن مشکلاتی برای مردم ایجاد می‌کند. پیاده‌روها و جاذبه‌های توریستی شلوغ می‌شوند، مردم شهر به‌راحتی نمی‌توانند در رستوران مورد نظر میز پیدا کنند، توریست‌ها با کوله‌پشتی‌هایشان به مردم ضربه می‌زنند یا با ساک‌های چرخدارشان از روی پای مردم رد می‌شوند. حال آیا دو درصد درآمد سالانه محصول مناسب و کافی برای جذب این تعداد توریست است؟
شهرهای توریست‌پذیری مانند ونیز، رم، پاریس و بارسلونا تمهیداتی را برای این مشکلات اندیشیده‌اند. به‌عنوان مثال در رم اگر توریستی بخواهد یک شب در شهر اقامت کند باید مبلغی را به‌عنوان مالیات بپردازد که بسته به نوع محل اقامت می‌تواند تا حدود ۷ یورو باشد. در نتیجه اگر یک خانواده ۴ نفره یک هفته در رم اقامت کنند مبلغی معادل ۱۹۶ یورو بابت مالیات خواهند پرداخت. در فلورانس مقادیر مالیات دریافتی از مسافران از رم هم بیشتر است. پس چرا در لندن چنین کاری انجام نشود؟
مثلا در لندن بازدید از موزه‌ها رایگان است، یعنی یک توریست خارجی می‌تواند بدون تحمل هیچ هزینه‌ای از موزه‌ی بریتانیا، گالری ملی، موزه تاریخی طبیعی، موزه‌ی علوم، موزه‌ی مدرن تِیت و کتابخانه ملی بازدید کند. در حالی که برای بازدید از موزه لوور باید ۱۵ یورو، موزه‌ی هنری فلورانس ۲۰ یورو و موزه‌ی هنر شهری نیویورک ۲۳ یورو هزینه تعیین شده است.
شاید بهتر باشد همچنان بازدید از موزه‌ها برای مردم محلی لندن رایگان نگه داشته شود، اما برای توریست‌های خارجی هزینه مشخص شود. معمولا در کشورها شرایط به‌گونه‌ای است که برای بازدید از موزه‌ها دو نرخ مشخص می‌شود، یکی برای مردم همان کشور و یکی برای توریست‌های خارجی. به‌عنوان مثال در بازدید از تاج محل، یک هندی تنها ۱٫۵ یورو پرداخت می‌کند، اما یک توریست خارجی باید حدود ۱۵ یورو هزینه بپردازد. شاید بلافاصله بعد از گفتن این عبارت این نکته به ذهن برسد که میزان درآمد سالانه یک هندی در مقایسه با میزان در آمد سالانه یک انگلیسی بسیار کمتر است. اجازه بدهید نمونه‌ی دیگری را هم عنوان کنیم. در موزه‌ی هرمیتیج (Hermitage) در سنت پترزبورگ بهای بلیط برای توریست‌ها ۹٫۵ یورو و برای اهالی روسیه و بلاروس ۵٫۵ یورو است. اگر از همان دیدگاه به لندن نگاه کنیم، اهالی بریتانیا چون به‌طور مرتب مالیات پرداخت می‌کنند طبیعی است که بتوانند به‌طور رایگان از موزه‌ها بازدید کنند، اما توریست‌های خارجی که برای تفریح به انگلستان می‌آیند، اشکالی ندارد بهای بلیط را بپردازند.
در واقع می‌توان گفت اهالی لندن با توریست‌ها رفتار بسیار مهربانانه‌ای دارند. اخیرا دولت انگلستان اعلام کرده است که قصد دارد اجازه دهد اهالی پنج کشور آمریکا، کانادا، نیوزلند، استرالیا و ژاپن از گیت‌های الکترونیکی بررسی پاسپورت در مبادی ورودی بریتانیا استفاده کنند. معنی این تصمیم این است که روند ورود بریتانیایی‌هایی که به کشور خود بازمی‌گردند، کندتر خواهد شد، چون تعداد افراد بیشتری از این گیت‌های الکترونیکی استفاده می‌کنند. بنابراین یک انگلیسی حق دارد بپرسد: آیا دیگر کشورها هم همین‌قدر با ما مهربان خواهند بود؟
در عین حال ممکن است طرفداران توریست بگویند در صورتی که برای بازدید از موزه‌ها و جاذبه‌ها هزینه تعیین شود، ممکن است مردم از بازدید منصرف شوند. اما به نظر نمی‌آید چنین باشد، چون در شهرهایی مثل ونیز، پاریس و بارسلونا که این هزینه‌ها وجود دارد، تعداد زیادی توریست حضور دارند و این شهرها جزو شهرهای با بیشترین تعداد توریست قرار دارند. بنابراین با تعیین هزینه برای ورود به کشور و بازدید از جاذبه‌ها مشکلی پیش نمی‌آید و این جاذبه‌ها خالی از بازدیدکننده نخواهند ماند.
علاوه براین هزینه‌هایی که توسط توریست‌ها پرداخت می‌شود، می‌تواند برای بهبود وضعیت شهر هزینه شود و پارک‌های تمیزتر، متروهای بیشتر، خطوط دوچرخه‌سواری بهتر، سرویس بهداشتی عمومی بهتر و حتی کارمندان بیشتر در مبادی ورودی کشور برای بررسی پاسپورت را به‌دنبال آورد. در واقع امکاناتی اضافه خواهد شد که حتی به راحت‌تر شدن سفر توریست‌ها هم کمک می‌کند. بنابراین به نظر می‌رسد اگر در لندن قدری از میزان مهربانی کم شود و جدی‌تر به مسئله توریست نگاه شود، با اعمال برخی هزینه‌ها می‌توان خدمات بهتری هم به توریست‌ها ارائه داد.
دیدگاه