حقایق جالب درباره فلورانس، ایتالیا

فلورانس، خاستگاه رنسانس ایتالیایی، یکی از زیباترین شهرهای تاریخی جهان و پایتخت توسکانی محسوب می‌شود. این شهر منزلگاه معماری‌ها، گالری‌ها و آثار هنری زیبایی است که سالانه گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کنند. هر شهر حقایق جالبی درباره موضوعات مختلف دارد که در ادامه به حقایق جالب درباره فلورانس می‌پردازیم.

۱. طبق اسناد  یونسکو، یک سوم میراث هنری جهان در فلورانس قرار دارد.

۲. فلورانس در سال ۱۳۳۹، اولین شهر اروپایی بود که خیابان‌هایش سنگ‌فرش شد.

۳. لئوناردو داوینچی در ۱۵ آوریل ۱۴۵۲، در دره پایینی رودخانه آرنو، در فلورانس بدنیا آمد.

۴. فلورانس پایتخت توسکانی است.

۵. پینوکیو، پسرک چوبی که هنگام دروغ گفتن دماغش دراز می‌شد، در فلورانس متولد شد. نویسنده «ماجراهای پینوکیو»، کارلو لورنزینی، که این داستان را بین سال‌های ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۳ به چاپ رساند، اهل فلورانس بود.

۶. توسکانی در ۳۰ نوامبر ۱۷۸۶، که در آن زمان تحت سلطه لئوپولد دوم بود، اولین شهر مدرن اروپایی به شمار می‌رفت که دولنش دست از شکنجه و اعدام دست برداشت..

۷. ساخت کلیسای فلورانس حدود ۱۴۰ سال طول کشید. ساخت این ساختمان از ۸ سپتامبر ۱۲۹۶ آغاز شد، اما تا ۲۵ مارچ ۱۴۳۶ تکمیل نشد.

۸. کلیسای جامع فلورانس ۴۶۳ پله دارد که اگر بتوانید از همه آن‌ها بالا بروید و به گنبد برسید می‌توانید نمایی نزدیک از نقاشی «داوری نهایی» و همچنین نمایی کلی از شهر را مشاهده کنید.

۹.جمعیت فلورانس ۳۷۰ هزار نفر است که در مناطق کلان‌شهری به ۱.۵ میلیون نفر هم می‌رسد.

۱۰. فلورانس نایتینگل، معروف به بانوی چراغ‌به‌دست و بنیانگزار حرفه پرستاری، در ۲۱ می ۱۸۲۰ در فلورانس بدنیا آمد.

۱۱. طبق سنت، تاریخ فلورانس به ۵۹ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که سپاه ژولیوس سزار دهکده‌ای برپا کردند و نامش را فلورنتیا نهادند.

۱۲. نشان فلورانس یک لیلیوم قرمز است.

۱۳. فلورانس به طور سنتی به چهار بخش تقسیم شده است و هر بخش را به اسم یک کلیسا نامگذاری کرده‌اند. سه بخش در سمت راست رودخانه آرنو قرار دارد: سانتا ماریا نوولا، سن جیووانی، و بخش سانتا کروچه. تنها بخشی که در جنوب رودخانه قرار دارد سانتا اسپریتو است.

۱۴. فلورانس طی جنگ جهانی دوم، به دست آلمان‌ها، به شدت ویران شد. آن‌ها تمام پل‌ها بجز پل پونته وچیو را منفجر کردند. دلیل ویران نکردن پونته وچیو آن بود که هیتلر اعلام کرد این پل زیباتر از آن است که بخواهد ویران شود.

۱۵. تندیس داوود، اثر میکل‌آنژ را می‌توانید در دانشکده هنرهای زیبای فلورانس مشاهده کنید. طول این مجسمه ۵.۱۷ متر است.

۱۶. دست راست تندیس داوود، در مقایسه با بدنش بزرگ‌تر است، زیرا در زمان قرون وسطی، گفته می‌شد که داوود دستی قوی دارد.

۱۷. آمریگو وسپوچی، کاشف و نقشه‌نگار معروف، در ۹ مارچ ۱۴۵۴ در فلورانس بدنیا آمد.

۱۸. دانته، پترارک، و بوکاچیو اولین کسانی بودند که از زبانی بجز زبان لاتین برای نوشتن استفاده می‌کردند. از جمله این زبان‌ها توسکانی بود که در نهایت به زبان رسمی ایتالیا تبدیل شد. این آغازی برای پایان استفاده از لاتین به عنوان زبان رایج در اروپا بود.

۱۹. پیانو در فلورانس و به دست بارتولومئو کریستافوری اختراع شد. ابتدا به اسم پیانوفورت شناخته می‌شد که از ۱۷۰۰ تا ۱۷۲۰ شامل هارپسیکورد بود.

۲۰. نان توسکان، بدون نمک تهیه می‌شود و طبق افسانه‌‌ای معروف، این سنت از قرن ۱۲ برقرار بوده است. این افسانه می‌گوید، طی دوران رقابت با پیزا، پیزایی‌ها گمان می‌کردند می‌توانند با جلوگیری از رسیدن محموله‌های نمک به فلورانس، آن‌ها را مجبور کنند تا در هر جنگی تسلیم شوند. درعوض، مردم فلورانس نان هایشان را بدون نمک درست می‌کردند.

۲۱. فلورانس هرساله، ۱۰ میلیون گردشگر را به خود جذب می‌کند.

۲۲. کلیسای سن لورنتزو یکی از قدیمی‌ترین کلیساهای فلورانس، و محل دفن تمام اعضای مهم خاندان مدیچی (خانواده قدرتمند ایتالیایی که از قرن ۱۵ تا ۱۸ در ایتالیا حکومت می‌کردند) است.

۲۳. فلورانس، بین سال‌های ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بود.

۲۴. غذای مخصوص فلورانس «بیستکا الا فیورتینا»، (نوعی استیک)، است.

۲۵. گالری اوفیتزی دارای بزرگ‌ترین مجموعه‌ی هنرهای رنسانس است که اعضای خاندان مدیچی، آن ها را طی قرن های ۱۶ و ۱۷ جمع‌آوری کردند..

۲۶. فلورانس دو سیل را تجربه کرده است. یکی در ۴ نوامبر ۱۳۳۳ و دیگری ۴ نوامبر ۱۹۶۶.

۲۷. یکی از نمادهای فلورانس مارزوکو است؛ شیری ایستاده که علامت فلورانس روی یکی از پنجه‌هاش قرار دارد. نام این شیر از مارس (mars) گرفته شده است که اولین نماد شهر بود که بعدها مارزوکو جایگزین آن شد.

۲۸. مساحت فلورانس ۱۰۲.۴ کیلومتر مربع است.

۲۹. کلمه فیاسکو (fiasco) یک کلمه ایتالیایی است که اشاره به بطری‌های شیشه‌ای یا فلاسک‌هایی با گردن‌های بلند دارد. طبق دیکشنری آکسفورد، فیاسکو به معنای «شکست» است که از اصطلاح ایتالیایی «بطری درست کردن» می‌آید.