خانه های درختی، سکونتگاه هایی زیبا در جنگل های آلمان

نزديک به شش سال است که در حومه شهر کلن و در نزديکی شهر يوليش در ايالت وستفالن شمالی آلمان، سکونتگاهی منحصر‌به‌فردی در ميان جنگل ايجاد شده است. در اين منطقه جنگل کوچکی به نام جنگل هامباخ با مساحتی در حدود يک کيلومتر مربع وجود دارد که به محل زندگی چندين نفر تبديل شده است.

در اين جنگل چندين خانه درختی با ۲۴ متر ارتفاع از سطح زمين ساخته شده که ساکنين اين جنگل از آن‌ها به‌عنوان خانه دائمی خود استفاده می‌کنند و در آن‌ها می‌خورند و می‌خوابند و زندگی می‌کنند. اين مردم بی‌خانمان نيستند، بلکه فقط متصرف هستند يا حتی می‌توان آن‌ها را محافظ يا نگهبان اين جنگل نيز ناميد.

در نزديکی اين جنگل معدنی بزرگ در سطح زمين ايجاد شده و مردم به دليل محافظت و پاسداری از جنگل برای جلوگيری تصاحب آن توسط معدن‌داران و جلوگيری از نابودی و تخريب جنگل، تصميم گرفته‌اند آن را به محل زندگی خود تبديل کنند. اين جنگل تنها جنگل دارای درختان بلوط و ممرز در اين ناحيه از اروپا است و به همين دليل محافظت از آن اهميت زيادی دارد.

از سال ۱۹۸۷ يک شرکت آلمانی تامين‌کننده انرژی به نام RWE برای توسعه معدن خود که قبلا بزرگ‌ترين معدن اروپا بوده، برخی از نواحی اين جنگل‌ها را به‌صورت تدريجی نابود کرده است. قبل از افتتاح اين زمين مساحت اين جنگل که ۱۲۰۰۰ سال قدمت دارد، بيش از ۵۷٫۶۸ کيلومتر مربع بود؛ اما متاسفانه درحال‌حاضر تنها ۱۰ درصد از آن جنگل عظيم باقی‌مانده است.

اين اتفاق دردناک تعدادی از فعالان محيط‌زيست را متاثر کرد و در سال ۲۰۱۲ تصميم گرفتند برای جلوگيری از نابودی اين جنگل ارزشمند، تعدادی خانه درختی در آن بسازند و آن را به محل زندگی دوستداران محيط زيست تبديل کنند. در نخستين سال مردم تنها ۶ ماه در اين جنگل زندگی کردند، اما از سال ۲۰۱۴ تاکنون به محل زندگی هميشگی مردم تبديل شده است.

در ضمن خانه‌های درختی در ارتفاع نسبتا بالا ساخته شده است تا نيروهاي دولتی به‌راحتی نتوانند مردم را از آن‌ها بيرون کنند؛ البته زندگی در چنين شرايطی سختی‌های خود را دارد و ساکنان اين خانه‌ها برای تامين آب شرب و برق مورد نياز خود با مشکل مواجه هستند.

يکي از فعالان محيط زيست نيز به صراحت به اين موضوع اشاره کرده و اذعان کرده که ساکنان اين جنگل برای تامين آب شرب مشکل دارند و برخی از آن‌ها براي شارژ گوشی يا لپ‌تاپ خود بايد به مکان ديگری بروند.

در اين جنگل ۶۰ خانه درختی ساخته شده که برخی از آن‌ها با مسيرهای پياده‌روی معلق در هوا به يکديگر متصل شده‌‌اند. برخی از اين خانه‌ها از امکانات رفاهی ابتدایی و ضروری مانند پانل‌های خورشيدی توليد‌کننده برق برای شارژ تلفن‌همراه و لپتاپ و تامين روشنايی در شب، اجاق گاز برای پخت‌وپز و گرمايش و محفظه‌های جمع‌آوری آب باران جهت شستن ظروف برخوردار هستند و ديوار‌های آن‌ها با کاه و پوشال عايق شده است.

بزرگ‌ترين خانه درختی اين جنگل، «The Tower» (برج) نام دارد که دارای سه مغازه است و در ميان سه درخت ساخته شده است. اين خانه درختی محلی برای جمع‌ شدن ساکنين جنگل و ملاقات آن‌ها با يکديگر است. در ضمن در اين ساختمان چندين آشپزخانه عمومی نيز ايجاد شده است.

در لبه اين جنگل هم اردوگاهی به نام «اردوگاه ميدو» ايجاد شده که برای ساکنان جنگل اصلی‌ترين بخش سکونتگاه محسوب می‌شود و از بخش‌های مختلفی همچون فضاهای ايجاد شده برای خواب، چندين خانه گرد برای گردهمایی گروه‌های مختلف، چندين آشپزخانه عمومی، يک کتابخانه، موزه و يک آسياب بادی برای توليد برق تشکيل شده است. اين اردوگاه در ملک خصوصی ايجاد شده است و به همين دليل پليس بدون ارائه مجوز قضايی حق ورود به آن را ندارد.

فعالان محيط‌زيست خواستار تعطيلی هميشگی معدن نزديک جنگل و تلاش برای محافظت از جنگل باقی‌مانده هستند. از اين معدن ليگنيت که با اسم زغال قهوه‌ای نيز شناخته می‌شود، استخراج می‌شود. زغال قهوه‌ای آلاينده‌ترين نوع زغال است و بيشترين ميزان کربن دی اکسيد را در ميان ساير انواع زغال‌سنگ توليد می‌کند. اين ماده در گذشته به‌عنوان سوخت مورد نياز نيروگاه‌های برق استفاده می‌شد؛ اما رئيس شرکت RWE مصر است که استخراج اين ماده معدنی همچنان بايد ادامه پيدا کند.

در آلمان از سال ۲۰۰۰ استفاده از نيروگاه‌های هسته‌ای به تدريج کاهش يافته و در سال ۲۰۲۰ استفاده از آن‌ها کاملا متوقف خواهد شد. به همين دليل رئيس شرکت RWE تاکيد می‌کند که برای جبران انرژی توليد شده توسط نيروگاه‌های هسته‌ای و همچنين کمبود انرژی‌های تجديدپذير مانند انرژی خورشيدی و بادی، ليگنيت بايد همچنان استخراج و استفاده شود.

وی اين موضوع را پذيرفته است که گسترش معدن آسيب جبران‌ناپذيری به جنگل کنار خود وارد می‌کند؛ اما برای تامين انرژی مورد نياز چاره‌ای جز اين کار نيست.

طبق گفته رئيس شرکت، بهره‌برداری از اين معدن در اواسط دهه ۲۰۲۰ به پايان می‌رسد و پس آن حفره عظيم معدن با آب پر می‌شود و به يک درياچه بزرگ تفريحی با وسعت ۳۵ کيلومتر مربع تبديل می‌شود.

لازم به ذکر است نيروهای پليس در سپتامبر سال جاری براي بيرون راندن ساکنان جنگل اقدام کردند؛ اما به نتيجه نرسيدند.