موزه درنتس، دریچه‌ای به تاریخ هلند
موزه درنتس واقع در کشور هلند، دارای گنجینه‌ای بسیار غنی از تاریخ و هنر این کشور ،از دوران پیش از تاریخ تا دوران مدرن، است.
موزه درنتس، که در شهر آسن در استان درنته هلند قرار دارد، عضو یک شبکه نمایشگاهی اروپایی با نام اختصاری (EEN) است، بدین معنی که در این مجموعه، موزه‌هایی هم‌اندازه از کشورهایی مانند آلمان، ایتالیا، اتریش، اسپانیا، انگلستان و سوئد، با هم همکاری کرده و از اخبار هم مطلع می‌شوند. این موزه، دارای گنجینه‌ای پر بار از تاریخ هلند و نقاشی‌های هنرمندان این سرزمین است.
تاریخچه
موزه درنتس که در سال ۱۸۵۴ تاسیس شد، ابتدا به‌عنوان یک نمایشگاه ساده برپا شده بود، اما در نهایت به موزه‌ای برای نمایش شاهکارهای ممتاز تبدیل شد.
تقریبا هزار سال پیش، راهبه‌های سیسترسیانی پایه‌های موزه درنتس را بنا نهادند. در سال ۱۲۵۹ میلادی، اسقف شهر اوترخت در هلند، اجازه ساخت یک صومعه جدید در محل فعلی موزه را صادر کرد. کلیسای این صومعه، بعد‌ها به کلیسایی برای عبادت تبدیل شد. آجرهای دیوارهای این صومعه قرون وسطی‌ای به ضخامت یک و نیم متر، همچنان قابل‌مشاهده هستند.
«موزه استانی اشیا باستانی» در سال ۱۸۵۴ تاسیس شد و کار خود را با به نمایش گذاشتن پول‌های وقت هلند آغاز کرد. این موزه با اشیایی باستانی و تاریخی در مجلس نمایندگان آسن در ساختمان فعلی، حدود ۵۰ سال بعد در سال ۱۹۰۱، به موزه درنتس تبدیل شد. این موزه که در آن سال‌ها نیز با نام «موزه استانی اشیا باستانی و تاریخی» شناخته می‌شد، در سال ۱۹۱۶، به همت دو پروفسور در کشف گنجینه‌های باستانی، به مجموعه‌ای تبدیل شد، که تاکنون به‌عنوان یکی از مهم‌ترین موزه‌های باستانشناسی در هلند شناخته می‌شود.
موزه استانی درنتس
در سال ۱۹۶۴، ساختمان قدیمی آسن با نام «Ontvangershuis» که به سبک قرن ۱۸ ساخته شده بود، به ساختمان موزه افزوده شد. این ساختمان هم‌اکنون به‌عنوان بزرگترین «عروسکخانه» در هلند شناخته می‌شود. ده سال بعد، این موزه برای آخرین بار به ساختمان دولتی استانی انتقال یافت و در این سال‌ها، موزه در حدود ۵۰ هزار بازدیدکننده داخلی داشته و به نام «موزه استانی درنتس» شناخته می‌شده است.
بنیاد هنرهای زیبا
در سال ۱۹۷۸، بخش «هنر سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۳۵» به موزه افزوده شد و در سال ۱۹۸۳، موزه به جمع‌آوری آثار هنری سال‌های نزدیک به ۱۹۰۰ پرداخت و در این میان، هنر فیگوراتیو معاصر به‌همراه قوانین جدید، به آثار موزه جلوه‌ای دیگر بخشید.
این موزه در سال ۱۹۹۶ رسما به‌عنوان موزه درنتس نام‌گذرای شد و استقلال خود را به دست آورد. زمانی که در سال ۲۰۰۸، نمایشگاه بین‌المللی از شهر شیان در این موزه برگزار شد، بیش از ۳۸۰ هزار نفر از این موزه دیدن کرده و این موزه را به پر بازدید‌ترین موزه هلند تبدیل کردند. پس از افزودن قسمت‌های جدیدی به موزه در سال ۲۰۱۱، این موزه به بزرگترین جاذبه در شمال هلند تبدیل شده است.
مجسمه درنت نخستین
در سال ۱۸۸۲، یک معمار بین‌المللی ماموریت داشت تا ساختمانی جدید برای مجلس نمایندگان دولت، بنا کند. توجه او عمدتا روی تزیینات بیرونی بنا بوده و اعتقاد داشت تزیینات بیش از حد برای شخصیت استان درنته هلند، مناسب نیستند. آنچه در تزیینات این بنا به کار رفته، به‌خصوص جنگجوی آلمانی در راس ساختمان، کاملا مشخص است. مجسمه «درنت نخستین» که با پوست حیوانات خود را پوشانده است، نیزه اودین، خدای جنگ را دست چپ و چکش تور، خدای رعدوبرق و نور را در دست راست گرفته است. این شخصیت قهرمانی، سال‌های پر افتخار استان درنته را به نمایش می‌گذارد.
رمان تصویری avant-la-lettre
سالن استیتس (Estates Hall) بدون شک یکی از زیباترین اتاق‌های موزه درنتس است. این اتاق با تزیینات چشمگیر خود، دارای نقاشی برجسته‌ای روی دیوار، اثر نقاشی اتریشی است. ۵ پرده این نقاشی، تاریخ استان درنته را به تصویر می‌کشند. «آرامگاه»، «فتح درنته توسط شارلمان»، «امپراطور هنری، درنته را به اسقف اوترخت اعطا می‌کند» و «آماده‌سازی جهت سازماندهی امتیازات شهر در سال ۱۶۴۸» موضوعات این ۵ نقاشی را تشکیل می‌دهند. این پنج پرده نقاشی با عنوان avant-la-lettre شناخته می‌شوند. لغت avant-la-lettre به‌معنای «پیش از ایجاد مفهوم» است. برای مثال، فیلسوفان پیش از کشف علمی جاذبه، مفهوم آن را توضیح داده بودند.
اصطبل به‌عنوان ورودی اصلی
امروزه، بازدیدکنندگان موزه درنتس، از محلی که در قرن ۱۸ به‌عنوان مکان نگهداری کالسکه استفاده می‌شده است، وارد موزه می‌شوند. پس از احداث بخش جدید نمایشگاهی، این مکان نگهداری کالسکه به‌صورت یک‌جا از ساختمان جدا شد. زمانی که سازندگان جدید ساختمان کار خود را به اتمام رساندند، این مکان بار دیگر در جای خود قرار گرفت. از پایه‌هایی شیشه‌ای با ۶۵ سانتی‌متر ارتفاع، برای ورود نور روز به فضای زیر زمینی موزه و قابلیت مشاهده اشیا در آن فضا، در این ساختمان استفاده شده است. اگر شما اطراف سالن ورودی را به دقت نگاه کنید، هنوز هم می‌توانید آخورهایی را برای تغذیه اسب‌ها مشاهده کنید.
فضای سفید
اریک ون اگرات، به‌طور برجسته‌ای برای ساختمان جدید موزه درنتس رنگ سفید را انتخاب کرده است. سفید رنگی خنثی است، به این معنی که مجموعه‌های پر از رنگ نمایش داده شده در موزه را به بهترین شکل جلوه‌گر می‌کند. رنگ سفید، همچنین کنتراست بسیار خوبی با فضای تاریخی موزه برقرار می‌کند. این کنتراست و تضاد، با هدف جذب بازدیدکنندگان از فضای تاریک تاریخی به فضای زیر زمینی طراحی شده است.
پلکان شناور
هر پلکان در ساختمان جدید موزه ۱۶ هزار کیلوگرم وزن دارد و تنها در ابتدا و انتهای پلکان به ساختمان موزه متصل شده است. این پلکان، پیش از این در کارخانه‌ای که کارگران زیادی از آن بالا و پایین می‌رفته‌اند، آزمایش شده بود. زمانی که قدرت این پلکان به قدر کافی ثابت شد، آن‌ها در سه بخش به موزه درنتس منتقل شده و در جای خود جوش داده شدند.
باغ مصنوعی
برای نمایش مرکز تاریخی شهر آسن به بهترین شکل، بخشی از موزه درنتس در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ به‌طور کامل در زیر زمین ساخته شد. روی سقف فضای نمایشگاهی اصلی، باغی مصنوعی ساخته شده است. برخی از مسیرهای این باغ به هم مرتبط بوده و بعضی به بن‌بست می‌رسند که البته هیچ‌کدام در نگاه اول قابل تشخیص نیستند. حدود ۱۲ هزار گیاه برای کاشت در این بخش در نظر گرفته شدند که با توجه به شرایط، برخی از آن‌ها در تمام سال سبز خواهند بود.
مجموعه‌های موزه
مجموعه موزه درنتس با بیش از ۹ هزار شی، یکی از بزرگترین مجموعه‌های موجود در هلند به شمار می‌رود. در مبحث اندازه و کیفیت، مجموعه باستانشناسی این موزه، یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های شمال‌غربی اروپا به محسوب می‌شود. بخشی از این مجموعه به‌صورت دائمی بوده و در نمایشگاه‌های بین‌المللی نیز به نمایش گذاشته می‌شود.
مجموعه تاریخی درنته، اشیا فرهنگی مردان و زنان عادی ساکن درنته را بین سال‌های ۱۷۵۰ تا ۱۹۵۰ به نمایش گذاشته است. مجموعه آثار هنری ۱۸۸۵ تا ۱۹۳۵، یکی از پنج مجموعه برتر از این دوره تاریخی موجود در هلند است. بسیاری از آثار موجود در این مجموعه، دارایی‌های هنرمندان بوده که توسط بنیاد هنرهای زیبا به موزه اهدا شده است. از زمانی که ۲۷۳ اثر در سال ۲۰۱۰ به این موزه اهدا شده، مجموعه رئالیسم معاصر موزه درنتس به یکی از شاخص‌ترین مجموعه‌ها در هلند تبدیل شد.
بخش باستان شناسی
در بخش باستانشناسی موزه درنتس، تاثیر انسان برای روی منظری که در آن سکونت داشته، مورد توجه قرار گرفته است. انسان‌ها نه‌تنها از این منظر استفاده کرده، بلکه حتی آن را خلق می‌کردند. این مسئله، داستان‌های بسیاری را در این مناظر، طبیعت‌ها و زندگی روزمره و مذهبی مخفی کرده و به درک ما از گذشته کمک خواهند کرد.
استخوان‌های بی‌نظیر ماموت، یافته‌های بی‌همتایی از نئاندرتال، اشیایی از آرامگاه مردگان، تپه‌های مدفون، قدیمی‌ترین قایق در جهان و البته بدن‌های مومیایی شده، از جمله اشبا این بخش هستند. شما همچنین می‌توانید به سرگذشت دراماتیک درختر یید (Yde) در تئاتر یید نگاهی بیندازید.
این بخش شامل دو قسمت می‌شود. قسمت اول که در طبقه همکف و فضای سفید قرار دارد، بر مبحث انسان تمرکز بیشتری دارد.
قسمت باستانشناسی در بخش قدیمی موزه شامل طبقه همکف و گذر زیرین آن می‌شود.
دختر یید
این دختر که با ۱۴۰ سانتی‌متر قد، تنها ۱۶ سال داشته، دارای موهای طلایی بوده و پیش از اعدام، نیمی از موهای سرش تراشیده شده بود. در حدود شروع عصر حاضر، این نوجوان با طنابی پشمی که اعدام‌کنندگان سه بار به دور گردن او پیچیده بودند، خفه شده و احتمالا در کنار ترقوه چپش نیز چاقو خورده است. او در کنار لجن‌زاری در کنار روستای ید به‌مدت نزدیک به ۲ هزار سال مدفون مانده بود، تا زمانی که دو کارگر در ماه می ۱۸۹۷ او را کشف کرده و سپس با ترس فرار کردند. روزهای بعد، بدن او به‌همراه قطعاتی از یک ملافه از لجنزار بیرون کشیده شد. متاسفانه، روستائیان نیز درباره این کشف شنیده بودند و به‌طور مخفیانه تمام دندان‌های او را دزدیده و اکثر موهایش را از بین بردند.
شاهزاده زئیلو (The Zweeloo princess)
در اوایل قرن پنجم میلادی، یک زن برجسته در روستای باستانی زوئیلو در جنوب درنته دفن شد. مقبره او در سال ۱۹۵۲ کشف شده و بازسازی لباس‌های او بر اساس قطعات پارچه لباس و جواهرات او صورت گرفت. شاخص‌ترین بخش لباس‌های او، رشته‌ای از مهره‌های شیشه‌های بزرگ در دور کمرش بوده است. به دور گردن او، گردنبندی از مهره‌های کهربا قرار داشت و این کشف، بزرگترین کشف کهربا در هلند به شمار می‌رود. روی لباس‌های او در قسمت سینه، رشته‌ای پشمی بسته شده بوده که روی آن، پروانه‌ای برنزی با طلاکاری قرار داشته است. این سنجاق سینه گران‌قیمت در شمال آلمان ساخته شده و می‌تواند شاهدی باشد بر اینکه شاهزاده با آن منطقه در ارتباط بوده و شاید حتی بستگانی داشته است.
گنجینه‌های طلای رومی
در دوران رومیان، قبایل ژرمنی زندگی می‌کردند که به‌طور مشخص به سکه طلا بسیار علاقه‌مند بودند. گنجینه بیلن (Beilen) شامل ۲۳ سکه طلا، یک دستبند طلا و پنج حلقه گردن طلا است. در آن زمان، برای تولید ۶ عدد زیورآلات، بیش از صدها سکه باید ذوب می‌شدند. این سکه‌ها با مهر و موم‌های معمول ژرمنی به اشکال دایره و بیضی، تزیین شدند و با ارزش‌های بالا، غالبا به افراد برجسته قبیله تعلق داشتند. حدود سال‌های ۳۹۵ میلادی، این اشیا طلا در نقطه‌ای باتلاقی مدفون شده بودند.
قایق پسی (The Pesse canoe)
یک کنده درخت که از داخل خالی شده و در نزدیکی «پسی» یافت شده است، به‌عنوان قدیمی‌ترین قایق جهان شناخته می‌شود. به‌دلیل شک و تردیدهایی که در قایق بودن این شی وجود داشت، آزمایشی با ماکت این شی انجام شد که طی آن، ماکت روی سطح آب شناور ماند. قایق پسی توسط یک کشاورز محلی در سال ۱۹۵۵ کشف شده است. این وسیله ماقبل تاریخی، در حدود ۱۰ هزار سال پیش ساخته شده و نتیجه کنده‌کاری در داخل یک درخت کاج به‌وسیله تبر است. این قایق ۳ متر طول و ۴۴ سانتی‌متر عرض دارد.
قلاب کمربند به‌عنوان نماد وضعیت
از قرن شانزده میلادی، قلاب پوشیدن زنان روی کمربندهایشان، در جامعه روستایی هلند، رسمی معمول بود. هرچه یک زن یا خانوادهاش ثروتمند‌تر بودند، این قلاب نیز قیمتی‌تر و زیباتر بود. هرچند بسیاری از قلاب‌ها از آهن ساخته می‌شدند، اما برخی از آن‌ها از جنس طلا یا نقره هستند. این قلاب‌ها تزیینی روی خود داشتند که به آن سنجاق گفته می‌شد. طراحی این سنجاق‌ها بسیار متنوع بوده و نشان‌دهنده محل تولد زن یا تاهل و تجرد او بودند. هرچند این قلاب‌ها در بسیاری از مناطق هلند در قرن ۱۸ از مد افتادند، اما یک قلاب از جنس طلا که در قرن ۱۸ ساخته شده، در اشیا موزه نگهداری می‌شود.
چرخ
قدیمی‌ترین چرخ موجود در هلند که تاریخ ساخت آن به ۲۷۵۰ پیش از میلاد باز می‌شود، در موزه درنتس قرار دارد. این چرخ به‌همراه یک چرخ دیگر در یک مرداب یافت شدهاند. این چرخ به قطر ۷۰ سانتی‌متر، از یک قطه چوب بلوط ساخته شده و توسط صاحب خود، به‌عنوان یک پیشکش به قدرت‌های ماورایی، داخل مرداب رها شده است.
سنگ اندرن
در حدود ۱۲۵ هزار تا ۳۵ هزار سال پیش، نئاندرتال‌ها در منطقه‌ای که اکنون به نام درنته شناخته می‌شود، زندگی می‌کردند. هرچند این منطقه در آن‌زمان کویری بود، زمانی که هوا کمی گرم‌تر می‌شد، به حیوانات این امکان را می‌داد تا به حیات خود ادامه دهند. به این ترتیب، نئاندرتال‌ها می‌توانستند حیواناتی مانند ماموت‌ها و اسب‌ها را شکار کنند. زمانی که این حیوانات شکار می‌شدند، به‌وسیله یک تکه سنگ، آن‌ها را قصابی می‌کردند. این سنگ، در کنار منطقه‌ای به نام اندرن (Andern) یافت شده است.
تاریخ درنته
با توجه به بیش از ۱۵۰ سال کار فشرده، مجموعه موزه درنتس دارای بیش از ۳۵ هزار شی از دوره‌های تاریخی ۱۶۵۰ تا ۱۹۴۰ است. این مجموعه، دید گسترده‌ای از تاریخ این منطقه را به نمایش می‌گذارد. مجموعه‌ای از اشیا تاریخی، اشیا منزل، صنایع دستی مانند شیشه، قلع، پرسلین، نقره‌هایی که درنته ساخته شده یا استفاده شدهاند، نساجی و پارچه‌هایی که مورد استفاده قرار گرفته‌اند، لباس‌های نظامی و رسمی، جواهرات، اسناد تاریخی و هنرهای قدیمی درنته، از جمله آثار موجود در این بخش هستند.
نماد ازدواج
از قرن ۱۷ میلادی تاکنون، یک سنت با نام « پیپ عروس و داماد» در مناطق روستایی درنته مرسوم است. این سنت بدین گونه است که عروس کمی پس از مراسم عروسی، یک پیپ را روشن می‌کند، و باید آن را با دقت بسیار به داماد تحویل دهد که دچار شکستگی نشود؛ زیرا اگر پیپ بشکند، ازدواج آن‌ها نفرین خواهد شد. پس از عروسی، این پیپ در یک جعبه تزیین شده نگهداری می شد و در مراسم تولد یا کریسمس‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. این سنت تا اوایل قرن بیستم همچنان باقی مانده بود.
شهری سرچشمه الهام
شهر «Eext» در هلند منبع الهام نقاشی به نام اگبرت ون درایلست (Egbert van Drielst) بوده است. ون درایلست از این روستا به‌عنوان پایه ای برای بازدید مناطق اطراف، برای یافتن الهام استفاده می‌کرده است؛ به‌خصوص مناطق جنگلی این منطقه که این هنرمند را از آمستردام به آنجا می‌کشانده است.
هنر (۱۸۸۵ تا ۱۹۳۵)
این بخش شامل هنرهای هلندی و هنرهای کاربردی از سال ۱۸۸۵ تا سال ۱۹۳۵ است. این دوره با تحولات شدید در پیشرفت هنرهای زیبا و هنرهای کاربردی شناخته می‌شود. به‌طور هم‌زمان، بسیاری از هنرمندان به هنر سنتی، که هنوز هم طرفداران خود را داشت، وفادار ماندند.
این بخش در اتاقی به نام «سالن رقص» قرار دارد که به بازدیدکنندگان این اجازه را می‌دهد تا حال و هوای آن دوره از تاریخ را تجربه کنند. اتاق‌های مجاور، اشیایی از دوره تاریخی ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۵ و ۱۹۱۵ تا ۱۹۳۵ را به نمایش می‌گذارند. این بخش در بخش قدیمی موزه، یعنی طبقه همکف و طبقه اول قرار دارد.
وینست ون گوگ
هرچند وینست ون گوگ (۱۸۵۳ تا ۱۸۹۰) گاهی اوقات کاملا از بوته‌زارهای درنته خسته می‌شد، اما در اغلب موارد بسیار تحت‌تاثیر این منطقه قرار می‌گرفت، منطقه‌ای که نخستین بار آن را در پاییز سال ۱۸۸۳ دید. او گفته که درنته بسیار زیبا و ماورای تصور او است. به‌طور مشخص، منطقه درنته در تبدیل شدن ون گوگ به یک هنرمند تاثیر شایانی داشته است. در این نقاشی، که در یک اقدام به پایان رسیده و با ضربات قلمو کشیده شده، ون گوگ به خود‌آگاهی هنری خود پی برده است. در این نقاشی، ون گوگ مسیری را که می‌خواهد در آینده ادامه دهد به تصویر می‌کشد. او که از ژان فرانسوا میله الهام می‌گیرد، قصد دارد تا با نشان دادن تلاش مردم عادی برای بقا، زندگی روستایی را به تصویر بکشد. این نقاشی، یکی از هفت نقاشی به جا مانده از ون گوگ در دوره هنری‌اش در درنته است.
پیت موندریان
پیت موندریان (۱۸۷۲ تا ۱۹۴۴) سوار بر دوچرخه‌اش، یک پیپ بر لب، به‌همراه دفتر طراحی‌اش روی فرمان دوچرخه، منطقه اطراف آمستردام را کاوش می‌کرد. او نقاشی‌ها و طراحی‌های بی‌شماری از مزارع، آسیاب‌های بادی و گروه‌های درختان را کشیده است. در این نقاشی بزرگ از ردیفی از درختان در کنار رود گین، به‌طور مشخص او به‌دنبال تعادل مشخصی در خطوط و کنتراست، در میان تاریکی و روشنایی است. نقش درختان باریک و عمودی در رودخانه منعکس شده است. مدتی بعد، او درختان کاملا مشابهی را با رنگ‌های بسیار درخشان به تصویر می‌کشد. این طراحی، نقطه عطفی را در سبک نقاشی موندریان به تصویر می‌کشد؛ از تنهای رنگی تاریک و سنگین مدرسه لاهه تا سبک مدرن درخشان لومینیسم، و نهایتا، انتزاع کامل.
تئو کولنبرندر (Thoe Colenbrander)
زمانی که تئو کولنبرندر (۱۸۴۱ تا ۱۹۳۰) ۸۰ ساله شد، رویای او نهایتا محقق شد. کارخانه سرامیک‌سازی رم (Ram) به‌طور ویژه برای او تاسیس شد، تا طراحی‌های سرامیک او را بدون هیچ مصالحه‌ای تولید کند. این در نوع خود بی‌همتا است، زیرا در رنگ‌های درخشان، خطوط بی‌پروا و طراحی کاملا انتزاعی او، خلاقیتی خاص حضور داشت. طراحی‌های او اغلب از طبیعت الهام گرفته شده بود. اگر شما با دقت نگاه کنید، می‌توانید یک پروانه و یک حوضچه را روی این گلدان تشخیص دهید. کولنبرندر همیشه از بهریتن گل رس و رنگ‌ها برای کارهای خود استفاده می‌کرد. برای او، تنها کمال کامل به قدر کافی خوب بود. او در هنر کاربردی پیشگام بود و نه فقط در طراحی سرامیک، بلکه طراحی فرش، جلد کتاب، ساختمان‌ها و فضای داخلی را نیز به‌خوبی انجام می‌داد. او از دوره خود بسیار جلوتر بوده و هنوز هم منبع الهام دیگر هنرمندان است.
جان ایسنلوفل
این جام که در مهمانی‌ها و عروسی‌ها استفاده می‌شود، به‌عنوان نمادی برای عشق بین زن و مرد طراحی شده است. ایسنوفل دراین‌باره گفته است: در کجای جهان، وفاداری را بیش از بین زن و مرد، مشاهده کرده‌اید؟ جان ایسنوفل (۱۸۷۵ تا ۱۹۵۷) یکی از زرگران و فلزکاران در سال‌های اولیه قرن بیستم بوده است.
کریس لبئو
کریس لبئو (Chris Lebeau) که بر اساس روشی بسیار واقع‌گرایانه و روغن‌هایی که توسط استادان استفاده می‌شده، کار می‌کرده است، نقاشی را به‌نحوی می‌کشید که برای خشک شدن، حداقل به یک هفته زمان نیاز داشت. این نقاشی مربوط به زمانی‌است که لبئو از آرت دکو به رئالیسم تغییر جهت داد.
رئالیسم معاصر
در طول دهه‌های گذشته، موزه درنتس یکی از معدود موزه‌های هلند بوده که اقدام به جمع‌آوری هنر رئالیسم معاصر کرده است. این موزه بیش از ۱۵۰۰ اثر از هنرمندان مختلف از جمله هنک هلمانتل (Henk Helmantel)، ماتیس رولینگ (Matthijs Roling)، وات مولر (Wout Muller)، پیتر پندر (Pieter Pander)، سم دراکر (Sam Drukker)، دو الیاس (Douwe Elias)، برند بلنکرت (Barend Blankert) و برند گروئن .(Berend Groen) دارد.
در ۱۱ نوامبر سال ۲۰۱۰، ۲۷۳ اثر از ۵۱ هنرمند به موزه درنتس داده شد. این هدیه بدان معنا بود که اکنون موزه درنتس یکی از برجسته‌ترین مجموعه‌های هنر رئالیسم معاصر در هلند را در اختیار دارد. موزه درنتس به‌طور معمول، نمایشگاه‌های موقت را در بخش رئالیسم معاصر برگزار می‌کند. در طول این نمایشگاه‌های موقت، هیچ نمایشگاه دائمی برگزار نمی‌شود. بخش رئالیسم معاصر، در طبقه اول بخش قدیمی موزه واقع شده است.
برند بلنکرت
بلنکرت درباره نقاشی‌ها خود می‌گوید: افرادی که من آن‌ها را به تصویر می‌کشم، اطلاعی ندارند که در حال تماشا شدن هستند. بنابراین، شما به‌عنوان یک بیننده، خجالت‌زده می‌شوید اگر آن‌ها را برنجانید. بلنکرت سعی داشت تا در «شخصیت تنهای» دنیای اطراف خود را در سال ۱۹۴۱ به تصویر کشد. رنگ‌ها و ترکیب‌بندی در کارهای او، ایستایی زمان را به تصویر می‌کشند. تصاویر او از طریق مشاهده، اسکچ زدن، ژست گرفتن، عکاسی از ژست، طراحی ژست و در نهایت انتقال طرح به کاغذ و نقاشی آن، شکل گرفته است.
هنک هلمانتل
نقاشی‌های طبیعت بی‌جان این هنرمند، تصاویری از اشیا تاریخی موجود در موزه درنتس را به نمایش می‌گذارند، که هنرمند شخصا آن‌ها را از انبار موزه انتخاب کرده است. برای هلمانتل این اشیا، تنها کوزه‌های قدیمی نیستند، بلکه اشیایی هستند که گذشته و تاریخچه‌ای شخصی دارند. چیدمان این اشیا نیز از ظرافت هنر هلمانتل به شمار می‌رود. اشیا موجود در این نقاشی، از دوره نئولیتیک تا عصر آهن را در بر می‌گیرند.
بزرگترین عروسکخانه در هلند
عروسکخانه این موزه شما را به قرن ۱۸ در درنته خواهد برد. در آن زمان، کلاه‌گیس‌ها هنوز مد بودند و برق وجود نداشت. کبوترهای نامه‌رسان به‌عنوان وسیله ارتباطی استفاده می‌شدند و داشتن اخلاق و آداب معاشرت خاص، به‌معنای همه چیز بود. بازدید از دنیایی که شما را به ۲۵۰ سال قبل می‌برد، می‌تواند تجربه‌ای فراموش‌نشدنی باشد. در این بخش، تعدادی بازیگر به‌عنوان شخصیت‌های قدیمی ساکن در این خانه، برای بازدیدکنندگان نقش بازی می‌کنند. هر بازدیدکننده می‌تواند شخصیت موردعلاقه خود را از بین نقش‌های معرفی شده انتخاب کند و با راهنمایی آن شخص، به بازدید از عروسکخانه بپردازد.
نام رمز: انرژی
این بخش که به ماجراجویی خانواده‌ها به‌همراه کودکان ۸ تا ۱۴ سال اختصاص دارد، به کار با «انرژی» به‌همراه بازی‌های سرگرم‌کننده می‌پردازد. در این بخش دو بازیگر، نقش دو محقق را در حال تحقیقات روی انرژی بازی می‌کنند، زیرا ما در بسیاری از فعالیت‌های روزانه خود از جمله دوش گرفتن، تلفن زدن، بازی کردن و غیره، از انرژی استفاده می‌کنیم.
نمایشگاه موقت ایران در هلند
در نمایشگاهی که با نام «ایران، مهد تمدن» در موزه درنتس برگزار شده است، بازدیدکنندگان اروپایی این موزه، خود را چشم در چشم با یافته‌های تاریخی دو هزار ساله ایران، خواهند یافت. کتیبه‌های سفالی خط میخی، پیاله‌های طلا و زیورآلات، سلاح‌های برنزی و سرامیک‌هایی که به زیبایی نقاشی شدهاند، به بازدیدکنندگان موزه این امکان را می‌دهند، تا یکی از قدیمی‌ترین و جذاب‌ترین فرهنگ‌های دنیا را نظاره کنند.
سفری در تاریخ و فرهنگ ایران
آنچه با عنوان نمایشگاه «ایران، مهد تمدن» در موزه درنتس به نمایش در آمده است، تاریخ و فرهنگ ایران را از ۷ هزار سال پیش از میلاد تا ۱۷۰۰ میلادی به نمایش می‌گذارد. این نمایشگاه شامل آثاری از نخستین اقدامات برای کشاورزی و دامداری، تمدن ایلامیان، پادشاهی پارسیان و دوره‌های اسلامی است. این آثار از نقاط مختلفی از ایران کشف شده و به‌صورت موقت از موزه ملی ایران، برای نمایش در موزه درنتس هلند، انتخاب شدهاند. بسیاری از این آثار تاکنون در هلند به نمایش در نیامده‌اند و حتی برخی از آن‌ها، تاکنون بیرون از ایران نمایش داده نشده بودند.
پادشاهی پارسیان
هرکدام از اشیا به نمایش در آمده در این نمایشگاه، نماینده فرهنگ پیشرفته ایران، قدرت و اصلاح پی در پی در پادشاهی ایران است. پادشاهی قدرتمند پارسی‌ها (۵۵۹ تا ۳۳۰ پیش از میلاد)، گسترده‌تر پادشاهی رومیان در بزرگترین حالت خود، در این نمایشگاه خودنمایی می‌کند. این قدرت به‌صورت یک پیروزی نمادین در کتیبه‌ای که متعلق به ۵۲۰ پیش از میلاد و منتسب به داریوش شاه بوده، در ارتفاع صد متری کوه بیستون حکاکی شده، و در مسیر کاروانی بابل به مرکز آسیا واقع شده است. با توضیحاتی که به سه زبان ایلامی، پارسی کهن و بابلی، در زیر آن نوشته شده، پایه‌های پادشاهی جدید پارسی به ثبت رسیده است. یک کپی به‌اندازه واقعی از این کتیبه به ابعاد ۱۵ متر در ۶ متر، در نمایشگاه ایران در هلند، به نمایش در آمده است.
در این نمایشگاه، هم‌زمان با برگزاری نمایشگاه ایران، فعالیت‌هایی به شرح زیر نیز صورت می‌گیرد:
- پرسش و پاسخ بازدیدکنندگان با کارشناسان موزه در مورد تاریخ ایران (هر یکشنبه و سه‌شنبه)
- داستان سرایی برای کودکان، برگرفته از قصه‌های ایرانی و عربی
- استفاده از گروه‌های موسیقی ایرانی
- نمایش نمایشگاه به‌صورت ویژه برای خانواده‌ها (بزرگسالان و کودکان)
- سرو چای ایرانی با برنامه‌ریزی و تعیین وقت قبلی به تعداد محدود
کافه و فروشگاه موزه
کافه موزه از جمله مکان هایی است که بازدیدکنندگان می‌توانند به‌سادگی در آن وقت گذرانده و به تحلیل آنچه که در موزه تجربه کرده‌اند بپردازند. همچنین، فروشگاه این موزه نیز جذابیت‌های خاص خود را داشته و می‌تواند بازدیدکنندگان را از هر سن و سلیقه، به خود جذب کند.
منبع عکس: گوگل مپ، موزه درنتس
دیدگاه