چگونه هواپیما‌ها، بدون رادار در اقیانوس اطلس ردیابی می‌شوند؟

اگر هنگام عبور از اقیانوس اطلس با یک هواپیمای مسافربری، خیال تان راحت بود و فکر می‌کردید که روی یک صفحه رادار قرار دارید، پس باید یک مطلبی را به اطلاع شما برسانیم، شما روی رادار نیستید!

ایستگاه‌های رادار در انگلیس و آمریکای شمالی دارای بورد تقریبی ۴۰۰ کیلومتر هستند، بنابراین فاصله‌ی اقیانوس اطلس از بورد رادار بسیار بیشتر است و در واقع هیچکس نمی‌تواند هواپیماهای شما را روی رادار ببیند.

پس چگونه  روزانه هزاران هواپیما، این سفر را با خیال راحت انجام می‌دهند؟ این سیستم به‌عنوان سیستم مسیرهای اقیانوس اطلس شمالی شناخته شده و مانند خطوط بزرگراه در ارتفاع ۳۸۰۰۰ پایی از سطح زمین است. این سیستم دائم موقعیت خلبانان را به‌روزرسانی می‌کند.

در ادامه توضیح می‌دهیم که این سیستم چگونه کار می‌کند و چگونه یک سیستم ردیابی جدید ماهواره‌ای سفرهای بین آمریکای شمالی و انگلیس را متحول کرده و در آینده ممکن است منجر به جلوگیری از تراژدی‌هایی مانند MH370 شود.

محدود‌ه‌ی پرواز روی اقیانوس اطلس شمالی، مورد استفاده‌ی شرکت‌های هواپیمایی است؛ به‌طوری‌که در هر ۲۴ ساعت، تا حداکثر ۲۵۰۰ هواپیمای مسافربری در این محدوده اوج می‌گیرند، همچنین در سال ۲۰۱۷ رکورد ۵۰۰۰۰۰ پرواز در این منطقه ثبت شده است.

اما برای مدت چهار یا پنج ساعت هر یک از این هواپیما‌ها خارج از رادار هستند، زیرا آن‌ها بین دو ایستگاه از آسمان و اقیانوس هستند، یکی مرکز کنترل ترافیک هوایی شانویک (Shanwick) که بوردی حدود ۲ میلیون کیلومتر مربع دارد و دیگری مرکز کنترل ترافیک هوایی گندر او سی ای (Gander OCA) است؛ اولی توسط ایستگاه ناتس (Nats) در پرتسویک (Prestwick) اسکاتلند و دومی توسط ایستگاه ناو (Nav) در کانادا کنترل می‌شود.

دلیل اینکه هیچ پوشش راداری برای این مناطق وجود ندارد ساده است، زیرا هیچ زمینی برای ساخت ایستگاه‌های راداری وجود ندارد. با این حال، ایستگاه ناتس تأکید دارد که هواپیماها قطعا و کاملا تحت نظارت هستند، اما این گزارش‌ها توسط اطلاعات موقعیت مکانی هر چند دقیقه توسط کامپیوترهایی که روی هواپیما متصل است و همچنین اعضای خدمه با استفاده از رادیوی فرکانس بالا ارسال می‌شود. در ایستگاه شانویک، این ارتباطات رادیویی عمدتا توسط اداره هواپیمایی ایرلند در شانون (Shannon) و پرتسویک مدیریت می‌شود.

برای اطمینان از اینکه هواپیماها بدون برخورد به هم حرکت کنند، با استفاده از این گزارشات، تمام پروازها در مسیرهای دقیق و از پیش تعیین‌شده سازماندهی می‌شوند. (مسیرهای پروازی فوق‌الذکر در اقیانوس اطلس)

ایستگاه ناتس اعلام کرد که به‌طور معمول پنج حرکت به سمت شرق و پنج حرکت به سمت غرب انجام می‌شود که البته این تعداد می‌تواند تا ۱۴ پرواز افزایش باشد.

طبق گفته ایستگاه ناتس، آن‌ها هر روز مسیرها را تغییر می‌دهند تا بتوانند از flow stream استفاده کنند که عمدتا از غرب تا شرق تا سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت بین ارتفاع ۱۰ کیلومتر و ۱۲ کیلومتر جریان دارد. در این مواقع به دلیل کمبود پوشش رادار، هواپیما‌ها باید خیلی بیشتر از هر زمان دیگری از هم فاصله داشته باشند.

سخنگوی ایستگاه ناتس بیان می‌کند:

در فضای هوایی رادار، هواپیماها باید از هم حداقل پنج مایل دریایی یا سه مایل دریایی فاصله داشته باشند. برای هواپیمایی هم که در همان مسیر حرکت می‌کنند، این معیار بر اساس زمان است و نیاز است که ۱۰ دقیقه از هم فاصله داشته باشند. این مقدار برای دو هواپیمایی که در یک ارتفاع عبور می‌کنند، به مدت ۱۵ دقیقه افزایش می‌یابد.

هواپیماها باید با سرعت مشخصی حرکت کنند تا اطمینان حاصل شود که با هواپیمایی که در جلو در حرکت است، برخورد نداشته باشد. مسیرها پس از دریافت درخواست مسیرهای مورد نظر از خطوط هوایی تنظیم می‌شود. ایستگاه ناتس بر اساس سرعت باد، هزینه‌ها و محدودیت‌های هوایی و با اسم‌گذاری با حروف یونانی (شروع با حرف آلفا) هواپیماها را مکان‌یابی می‌کند.

با این وجود، یک انقلاب در حال وقوع است که یکی از بزرگترین تحولات در پروازهای بر فراز اقیانوس اطلس در دهه‌های گذشته است.

شرکت ناتس اعلام کرد که روی یک شرکت آمریکایی به نام ایرون (Aireon) سرمایه‌گذاری کرده است که برای اولین بار از شبکه‌ای از ۶۶ ماهواره برای نظارت بر ترافیک هوایی به‌صورت لحظه‌ای در محدوده‌ی اقیانوس‌ها، بیابان‌ها و کوه‌ها استفاده می‌کند.

پنج ماهواره برای این سیستم (که به نام Space Based ADS-B شناخته می‌شود) با راه‌اندازی SpaceX، به فضا رفت و آخرین ماهواره در اواخر سال ۲۰۱۸ راه‌اندازی می‌شود.

با توجه به تعداد پروازهای سالانه بر فراز اقیانوس اطلس پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ این عدد به ۸۰۰ هزار پرواز برسد، بنابراین این سیستم به شدت مورد نیاز است.

شرکت ناتس اعلام کرد:

استفاده از این داده‌ها، به‌روزرسانی‌های لحظه‌ای در بهبود پروازها را فراهم می‌کند و در انجام این کار می‌تواند جهش کوانتومی را در ظرفیت و عملکرد بهتر خدمات قابل ارائه، ایجاد پرواز امن‌تر، ارزان‌تر، سازگار با محیط‌زیست و قابل پیش‌بینی‌تر ایجاد کند.

حدود ۸۰ درصد از ترافیک هوایی در مقایسه با سرعت ثابت که امروزه عمل می‌کنند، می‌توانند بدون محدودیت سرعت پرواز کنند. فراهم کردن درخواست‌های خطوط هوایی و کارآمد‌ترین مسیرهای پروازی و اجازه پرواز آن‌ها بدون محدودیت سرعت، به‌طور مستقیم منجر به صرفه‌جویی در سوخت برای خطوط هوایی و صرفه‌جویی در مصرف گاز برای صنعت می‌شود.

سخنگوی شرکت ناتس اضافه کرد:

ما در حال حاضر با شرکت‌های هواپیمایی مشاوره می‌کنیم تا این سرویس را از اکتبر ۲۰۱۹ در اختیار عموم قرار دهیم و سعی داریم که این سیستم فجایعی مانند MH370 را کمتر کند.

تا زمانی که شرکت‌ها به هواپیمایی که موقعیت‌شان را به ماهواره منتقل می‌کنند تکیه کنند، خطرات ایمنی وجود خواهد داشت.

برای خرید بلیط هواپیما همیشه می‌توانید از طریق موتور جستجوی پرواز کجارو، ارزان‌ترین بلیط هواپیما به مقصد مورد نظر خود را یافته و از فروشنده‌های معتبر خریداری کنید.