تلفیق فوق‌العاده طعم، رنگ و بافت، بی‌اغراق بخش اساسی آشپزی تایلندی را تشکیل می‌دهد. با این حال وقتی این موضوع درباره میوه‌ها مطرح می‌شود، به معنای واقعی کلمه می‌توان گفت که تایلندی‌ها یک اثر هنری خلق می‌کنند.
هنر میوه‌آرایی که به زبان تایلندی «کای سا لوک» (kae sa luk) نامیده می‌شود، هنر دشواری است که یادگیری آن به ممارست زیادی نیاز دارد. تبدیل پوست گوجه فرنگی به شکل گل رز، تبدیل خیار به گلبرگ‌های گل و همچنین تبدیل سیب به یک قو، بی‌شک یک سنت تایلندی به شمار می‌رود که هم زیبا و هم خوشمزه است. با اینکه می‌توان از اکثر میوه‌ها برای میوه‌آرایی استفاده کرد، اما یکی از رایج‌ترین میوه‌ها در این هنر، هندوانه است چراکه نرم و لطیف است و در عین حال عمق مناسبی دارد و امکان ایجاد جزییات را فراهم می‌کند. در سفر به تایلند و ورود به یک رستوران یا هتل معمولا شاهد هندوانه‌هایی خواهید بود که به یک اثر هنری تبدیل شده‌اند. هنرمندان این رشته از گل‌های رز سه بعدی تا لایه‌های گل و غیره را به راحتی خلق می‌کنند.
حکاکی روی میوه یا میوه‌آرایی سبزیجات و میوه‌ها در تایلند، اتفاق جدیدی نیست و صدها سال قدمت دارد. قدمت این هنر به قرن ۱۴ در دوران سلسله سوخوتای برمی‌گردد. اما به جای اینکه زینت‌بخش میزهای رستوران‌ها باشد، به‌طور انحصاری برای خانواده‌های سلطنتی به کار می‌رفت. در واقع در آن زمان، این هنر را صرفا به زنان در قصر سلطنتی تایلند آموزش می‌دادند. میوه‌ها هم برای اهداف تزئینی و هم برای خوش رنگ و لعاب کردن غذاها، حکاکی می‌شدند. با اینکه شاید از شهرت این سنت در طی قرن‌ها کاسته شده باشد، اما به‌طور کامل از بین نرفته است. تلاش‌های اخیر برای حراست از این هنر شاید به احیای آن در آینده بینجامد.
از آنجا که خطر از بین رفتن این هنر برای همیشه وجود داشت، دولت تایلند تصمیم گرفته است که هنر حکاکی میوه را در سیستم آموزشی وارد کند تا دانش‌آموزان به صورت اختیاری آن را انتخاب کنند، آنها امیدوارند که همانند زمان اوج آن در گذشته، مجددا احیا و گسترده شود.
اگرچه برخی کارشناسان معتقدند در دنیای امروز، کسب درآمد از این راه دشوار است؛ اما هنرمندان مستعد همیشه می‌توانند در این عرصه بدرخشند. علاوه بر رقابت‌های میوه‌آرایی که هر سال در این کشور برپا می‌شود، از این هنر برای تزیین معابد و عروسی‌ها نیز استفاده می‌کنند.
دیدگاه