برج های سئول؛ شگفتی جدید در معماری

اگر هواپیمای فردی بزرگترین فرودگاه کره جنوبی یعنی فرودگاه «اینچئون» فرود بیاید، ممکن است دو ساختمان بزرگ در قالب پروژه ایمپرینت (Imprint) توجه او را جلب کند. این پروژه آخرین شاهکار شرکت ساختمان‌سازی گروه «ام.وی.آر.دی.وی» (MVRDV) و جدیدترین ساختمان‌های غول‌پیکر شهر سئول است. 

این شرکت که از معماران هلندی استفاده می‌کند، ماه گذشته و پس از سه سال کار متوالی پروژه ایمپرینت را تکمیل کرده است. ۲ ساختمان اصلی با نام‌های «واندر باکس (جعبه جادویی)» و «نایت کلاب (باشگاه شبانه)» شناخته می‌شوند. واندرباکس در واقع اشاره به یک منطقه‌ تفریحی و پارک دارد، در حالی که نایت کلاب نه تنها یک مرکز تفریحی است، بلکه مرکزی برای یک یک باشگاه ورزشی آبی و یک باغ آسمانی (باغی که روی پشت‌بام ساخت می‌شود) است.

نمای ساختمان‌ها بدون پنجره است، اما نکات جالب در ساخت آن‌ها این است که ورودی هر دو ساختمان یکی است، یعنی با وجود اینکه این ساختمان‌ها جدا از هم هستند، ولی مهم نیست بخواهید وارد کدام ساختمان شوید،‌ شما باید از یک در به داخل بروید. مسیر ورودی به ساختمان نایت کلاب به‌صورت خاصی رنگ طلایی دارد که حتی از همان فرودگاه اینچئون نیز قابل دیدن است. مدیر مسئول ای پروژه وینی ماس (Winy Maas) درباره استفاده از رنگ طلایی گفته است که این رنگ باعث می‌شود که ورودی ساختمان تنها با کمک با کمی نور، در شب بدرخشد.

از ابتدای ساخت این پروژه قرار بوده که ایمپرینت بخش اصلی پروژه‌ای بزرگ‌تر به نام «شهر بهشت» باشد. شهری که مرکزی جدید برای گردشگرهای کره جنوبی است و تنها ۱۰ دقیقه تا فرودگاه اینچئون فاصله دارد و از آنجا هم از طریق مونوریل به سایر نقاط شهر سئول دسترسی دارد. کل پروژه شهر بهشت قرار است دارای یک هتل، یک مرکز تفریحی، مراکز رفاهی، بوتیک، گالری، رستوران، استخر، و یک مجتمع تجاری باشد. تمام این بناها قرار است در که جایی ساخته شود که ساختمان‌های ایمپرینت قرار گرفته است.

به این دلیل به این پروژه شهر بهشت می‌گویند، چون قرار است که ایمپرینت به ساختمان‌هایی که در آینده ساخته می‌شوند، وصل باشد. طراحی آن‌ها قرار است طوری باشد که نمای بیرونی آن‌ها به‌عنوان ساختمان‌های کناری واندر باکس و نایت کلاب از راه دور و از داخل هواپیما به‌عنوان یک نقاشی واحد به نظر برسند. آقای ماس در این باره می‌گوید:

اوج زیبایی کار وقتی خواهد بود که آن‌ها به ساختمان‌های همسایه خود در آینده متصل شوند. این موجب انسجام و یک دستی می‌شود، چرا که شهر بهشت محل ساخت ساختمان‌های جدا از هم مثل اشیاء لاس وگاس نیست و قرار است هر ساختمان جزئی کوچک‌تر از یک نقاشی و نمای بیرونی کلی‌تر باشد. اگر کسی در آینده نزدیک به کره جنوبی پرواز کند، می‌توانید این ساختمان‌های فوق‌العاده را از نزدیک ببینید.

از مهم‌ترین بخش‌های این پروژه که قرار است معماران هلندی شرکت «ام.وی.آر.دی.وی» اجرا کنند، دو برج آسمان‌خراش جدید برای شهر سئول است. این دو آسمان‌خراش به شکلی طراحی شده‌‌اند که از وسط توسط یک توده پیکسلی به همدیگر متصل شده‌اند. این توده پیکسلی که در واقع پل ارتباطی بین دو آسمان‌خراش است، از طبقه بیست و هفتم این دو برج ۳۰۰ و ۲۶۰ متری ظاهر می‌شود و در آن رستوران‌های مختلف، سالن‌های ورزشی، یک مرکز کنفرانس و یک هتل کوچک وجود دارد. باقی طبقات این دو برج ۶۰ و ۵۴ طبقه است که همه آن را واحدهای مسکونی تشکیل می‌دهند. برخی از این واحدها دارای ارتفاع سقفی تا دو برابر بیشتر از اندازه‌های استاندارد در دنیا هستند.

۱۰ طبقه ارتباطی دو برج به شکل توده پیکسلی طراحی شده است. همچنین معمار معروف محوطه‌سازی «مارتا شوارتز» (Martha Schwartz) مجموعه‌ای از باغچه‌ها و فضاهای سبز به همراه استخرهای مختلف را برای پوشاندن اطراف دو سازه طراحی کرده است. داشتن سریع‌ترین آسانسور جهان تنها یکی از مشخصه‌های دیدنی این دو برج زیبا خواهد بود. آسانسور این دو برج سریع‌ترین آسانسور جهان است که می‌تواند در مدت زمان ۶۰ ثانیه از طبقه همکف به طبقه آخر برود. جابه‌جایی افراد با چنین سرعتی و بدون ایجاد حالت تهوع در آن‌ها، واقعا تحسین برانگیز است. همچنین این دو برج به محض تکمیل شدن دارای مرتفع‌ترین استخر جهان هم خواهند بود.

جالب است بدانید این پروژه کاملا بر اساس معیارهای سازگار با محیط زیست طراحی شده است و در راستای کسب گواهینامه طلایی استاندارد ساختمان سبز از مجموعه «لید» (LEED) از تکنولوژی‌های سبز مختلفی مثل پنل‌های خورشیدی، توربین‌های بادی و سیستم‌های جمع‌آوری آب در طراحی خود استفاده خواهند کرد.