ده مقصد گردشگری که ارزش توجه بیشتری از طرف مسافران را دارند (قسمت دوم)
برای آشنایی با کشورهایی که در جهان کمتر دیده می‌شوند و ارزش گردشگران بیشتری را دارند، با ما همراه شوید.
در طول روز با تبلیغات متعددی از پربازدیدترین مکان‌های گردشگری روبه‌رو می‌شوید. اما آیا دوست دارید بدانید چه کشورهایی در سراسر جهان، با وجود تاریخی غنی و زیبایی‌های طبیعی، کمتر دیده می‌شوند؟
در مقاله قبل شما را با شماری از کشورهایی که لیاقت بازدیدکنندگان بیشتری را دارند، آشنا کردیم. در ادامه با این مکان‌های خارق‌العاده، بیشتر آشنا شوید.
۶. ازبکستان
مسجد پوی کالیان (Poi Kalan mosque) در بخارا، ازبکستان. عکس از توماس لینکل
وضعیت کشور در جهان
ازبکستان، مانند دیگر سرزمین‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی (حکومت این کشور در دست اسلام کریموف، فردی مستبد و بی‌رحم بود)، مدتی طولانی از ترکیب دو مسئله انزواگرایی دیکتاتوری و تهدیدهای تروریستی متناوب، متحمل رنج شده است.
اما می‌توان گفت به‌دلیل هشیاری زیاد کریموف در دوران ریاست جمهوریش، ازبکستان، برای سفر گردشگران، مکانی بسیار امن به شمار می‌آید. با وجود جاده افسانه‌ای ابریشم، ازبکستان یکی از مقاصد غنی تاریخی و مکانی مسحورکننده برای سفر در آسیای مرکزی است. گردشگرانی که مایل به تغییر جهت از مسیرهای اصلی توریستی در ازبکستان هستند، بدانند شگفتی‌های طبیعی و زیبایی‌های معماری به‌علاوه مردمانی مهمان‌نواز و شاداب در انتظار آن‌ها هستند.
شام خوردن در فضای آرام در مسیر قطارهای شبانه میان تاشکند (پایتخت) و بخارا در طول کشور که به سبک سابق شوروی ساخته شده‌اند، را به‌هیچ‌وجه از دست ندهید.
چرا هم‌اکنون باید به آنجا بروید
مراکز اصلی تاریخی ازبکستان، مجموعه کاروان‌سراهای مزین به کاشی‌های آبی در سمرقند و بخارا، در طول سال‌های اخیر، تحت برنامه گسترده ترمیم و احیا بوده‌اند. حکومت کشور ازبکستان، در این برنامه نوسازی، خرابه‌های قرن چهاردهمی را تبدیل به قصرهایی فیروزه‌ای و درخشان کرده است. میدان راجستان سمرقند پس از یک دهه نوسازی، سال گذشته تکمیل شد.
بخارا و سمرقند، علی‌رغم وجود انتقادات برای این طرح نوسازی، کماکان، به‌عنوان دو مثال خارق‌العاده معماری شهری از جهان اسلام باقی هستند و نگاهی اجمالی و مهیج در قرن‌های اخیر را به بیننده، از اینکه چگونه جلگه‌های وسیع آسیای مرکزی تبدیل به پایتخت‌های بین‌المللی آموزش، هنر و تجارت شدند، پیشنهاد می‌کند.
تجربیاتی که نباید آن‌ها را از دست بدهید
از دیدن معماری قصر سفید و کهن و رستوران‌های پر از گردشگر ازبکستان که انگلستان تبلیغ آن‌ها را می‌کند، اجتناب کنید. بهترین مکان برای امتحان کردن غذای لذیذ گوشت بره معطر، پلوف (plov)، در غرب کشور است؛ نودل‌های لاگمن (lagman)، غذایی چینی را نیز می‌توانید در شرق کشور در حاشیه خیابان‌ها در کافه و بازارهای شلوغ سبک شوروی پیدا کنید.
در قلب بازار جدید بخارا، دور از صدای فروشندگانی که در بخش تاریخی، یک ژاکت مخملی قلاب‌دوزی شده را به قیمت ۴۰۰ هزار تومان می‌فروشند، کافه‌های ساده‌ای، پلوف را با دستورپخت‌های خانگی در دیگ‌های بسیار بزرگ درست جلوی ورودی، که حسابی آب دهان‌تان را راه می‌اندازد، سرو می‌کنند. ترکیب گوشت بره، هویج، سماق قرمز و برنج، به‌علاوه تخم بلدرچین، سیر و حتی گوشت اسب، هوش را از سر شما خواهند برد.
نکات عملی
در حالی که اوضاع سیاسی ازبکستان، سفر شما را به‌صورت مستقیم، تحت‌تاثیر قرار نخواهد داد، بحث کردن با افراد بومی در مورد مردی که با حسن تعبیر، اولین و آخرین رئیس‌جمهوری ازبکستان شناخته می‌شود، کاری عاقلانه نیست. البته باید منتظر ایست‌های نظامی بازرسی در بین استان‌ها و ایستگاه‌های قطار نیز باشید. ترس از سرویس امنیت ملی ازبکستان به سبک KGB شوروی، بسیار شایع و قابل قبول است و مخالفین سیاسی در ازبکستان کماکان با مجازاتی چون شکنجه و مرگ روبه‌رو هستند.
سفر به کشورهایی که سیاست سختگیرانه دارند، می‌تواند اقدامی قدرتمند در جهت تبادل فرهنگ باشد، اما آگاه باشید که آثار بازدید شما حتی ممکن است بعد از اتمام سفرتان و بازگشت به خانه، ادامه داشته باشد.
۷. آلبانی
مکان باستانی میراث جهانی در باتروتام (Butrint)، آلبانی. عکس از سایت آلامی
وضعیت کشور در جهان
آلبانی، برای دهه‌ها، جزو کم‌بازدیدترین کشورهای جنوب شرقی قاره اروپا و با دسترسی اندک بوده است. استحکاماتی مجازی تحت تاکتیتک‌های انزواگرایانه دیکتاتوری کمونیستی انور خواکا (فردی که چهار سال را صرف ساختن بیش از ۷۰۰ هزار پناهگاه دفاعی عظیم بدون استفاده در سراسر کشور کرد)، آلبانی را پس از مرگ وی در سال ۱۹۸۵ به هرج و مرجی عظیم و متعاقبا سقوط اتحاد جماهیر شوروی سوق داد.
البته باید بدانید امروزه، آلبانی به‌اندازه همتایان آدریاتیکی خود، کشوری امن به شمار می‌آید. صنعت جوان گردشگری با مرکزیت در شهرک‌های عثمانی (تحت حفاظت میراث جهانی یونسکو) که شامل بناهایی چون برات (Berat)، گیروکاستر (Gjirokastra) و بخشی از زمین‌هایی که به آن ریویرای آلبانی (ناحیه ساحلی فرانسه و ایتالیا در اطراف مدیترانه) گفته می‌شود، هم‌اکنون در سال، ۳٫۵ میلیون نفر توریست را به آلبانی می‌کشاند.
چرا هم‌اکنون باید به آنجا بروید
در حالی که سواحل دریای آدریاتیک در کرواسی و ایتالیا، تبدیل به مجموعه اقامتگاه‌های سوپر لوکس مملو از جمعیت شده‌اند، سواحل آلبانی با وجود خرابه‌های آمفی تئاترهای عصر یونان و روم باستان و کلیساهای پر از پنجره سفیدرنگ، جزو معدودترین سواحل اروپایی هستند که حتی در فصل داغ گردشگری نیز می‌توان در خط ساحلی آن، دراز کشید و لذت برد.
در جنوب شهر ولوره (Vlorë)، قطب ساحلی با حسی واقعی، دهکده‌های قومی از جمله درمی (Dhërmi)، وونو (Vuno) و هیماره (Himarë)، با کافه‌هایی با تراس‌های زیبا، فروشندگان ماهی مرکب و مسیرهای باریک سنگ‌فرش‌شده با اقامتگاه‌های خانوادگی B&B، که تنها شبی ۱۰۰ هزار تومان هزینه دارد، در انتظار اکتشاف هستند.
مسافران از خارج از محدوده بالکان (Balkans)، محدوده‌ای از جنوب شرق قاره اروپا و متشکل از چندین کشور، کمتر به اینجا سفر می‌کنند، اما با آن‌ها با مهمان‌نوازی بسیاری برخورد می‌شود. اگر یکی از میزبانان در مجموعه B&B از شما درخواست کرد تا با موتورسیکلت، شما را به ساحل ببرد و بگرداند، متعجب نشوید.
تجربیاتی که نباید آن‌ها را از دست بدهید
عدم وجود توسعه نسبی در آلبانی، مزیتی برای میراث تاریخی و جهانی یونسکو بوده است. در میان این مکان‌های دیدنی، مجموعه بسیار بزرگ و پراکنده بوترینت (Butrint)، یکی از گسترده‌ترین و محافظت‌شده‌ترین شهرهای عصر یونانی رومی اروپا به شمار می‌آید.
بوترینت با اتوبوس، تنها ۲۰ دقیقه از شهر ساحلی ساراند (Sarandë) در نزدیکی مرز یونانی آلبانی فاصله دارد و به شما حسی شبیه شهر افسس در یونان را خواهد داد. مجموعه‌ای بی‌نظیر از آمفی تئاترها و ستون‌های ردیفی، تعمیدگاه‌های اولیه مسیحیان، کلیساهای عصر رومیان شرقی و موزائیک‌های رومی، در یک بیابان در بوترینت، چشم هر بیننده‌‍ای را به خود خیره خواهد کرد.
در میانه راه ساراند و بوترینت، در رستوران ساحلی آلبیوری (Albiori) در دهکده کاسامیل (Ksamil) توقفی داشته باشید و از غذاهای محلی مانند میگوی سیردار لذت ببرید و مطمئن باشید این ناهار را هرگز فراموش نخواهید کرد.
نکات عملی
با وجود یک سیستم اتوبوس ظاهرا جامع، تقریبا هیچ‌وقت، برنامه آنلاین حمل و نقل در آلبانی اجرا نمی‌شود. برنامه‌های چاپ‌شده توسط شرکت‌های اتوبوسرانی بزرگ به‌طور مرتب عرضه می‌شوند و وسایل حمل و نقل کوچکی چون فورگون یا مینی‌بوس به‌خصوص در جنوب ولوره، مورد استفاده هستند.
ون‌های سفید که در یک مسیر ثابت مسافر جابه‌جا و در ابتدا، انتها و حتی میانه راه مسافران را پیاده می‌کنند، ممکن است دقیقا طبق برنامه زمانی نرسند، اما همیشه مقصد یکی از آن‌ها، نزدیک مکانی است که قصد دارید به آنجا بروید.
زمانی که منتظر اتوبوس یا ون هستید، در کافه‌های ایستگاهی آلبانی بنشینید و سفارش قهوه قوی آلبانیایی بدهید (هرگز نگویید قهوه ترک، مگر اینکه برای بحث طولانی آماده باشید).
۸. تیمور لست یا تیمور شرقی (TIMOR-LESTE)
کیپ فاتوکاما، تیمور لست. عکس از سایت آلامی
وضعیت کشور در جهان
تیمور لست یا تیمور شرقی، در بیشتر دهه‌های گذشته، با یک میلیون نفر جمعیت، در حقیقت بخش کوچکی از شبه جزیره اندونزی و مستعمره پرتغال بوده است. در دهه ۱۹۷۰، کشور تیمور از پرتغال اعلام استقلال کرد، اما در سال ۱۹۷۵، کشور همسایه یعنی اندونزی، آن را تصاحب کرد.
مردم کشور تیمور شرقی در رفراندوم سال ۱۹۹۹، و تحت نظارت نیروهای حافظ صلح ملل متحد، به استقلال رای دادند، اما باید بدانید این کشور قبل از این همه‌پرسی، ۱۵ سال را با جنگ داخلی خونینی سپری کرد. نهایتا در سال ۲۰۱۲، نیروهای سازمان ملل متحد از کشور خارج شدند و جمهوری دموکراتیک تیمور لست که امروزه آن را به این نام می‌شناسیم، به‌صورت رسمی، شکل گرفت. هم‌اکنون، این کشور با شرایط پایدار و هویت رو به رشد، مقصدی غیرمنتظره برای گردشگری ماجراجویانه در جنوب شرقی آسیا به شمار می‌آید.
چرا هم‌اکنون باید به آنجا بروید
تیمور لست، که به‌تازگی دارای شرایط پایداری شده است، مسافران شجاع و بی‌باک را به‌سمت زیبایی‌های طبیعی مسحورکننده‌اش و به‌خصوص بیش از ۱۶۱ کیلومتر شبکه صخره‌ای مرجانی رنگارنگ در سواحل وسیع و توسعه‌نیافته، می‌کشاند. این جاذبه طبیعی نادر در جهانی که توسعه ساختمانی در سواحل، زندگی مرجان‌ها را تهدید می‌کند، غنیمتی بزرگ به شمار می‌آید.
این منطقه برای اسنورکل و غواصی، جزو بهترین‌ها است و همچنین با مرجان‌های دریایی گوناگون و انواع گونه‌های ماهیان در جهان، جزو زیباترین مناطق جهان به شمار می‌آید. هزینه یک روز گردش در ساحل، حمل و نقل با قایق از دیلی (Dili) و توتوآلا (Tutuala) و غواصی، تنها ۱۸۰ هزار تومان است.
تجربیاتی که نباید آن‌ها را از دست بدهید
در اوایل بهار، فصل کارناوال بزرگ و پرسر و صدای تیمور لست به آنجا بروید. این کارناوال که به‌تازگی به تقویم فرهنگی تیمور لست اضافه شده است (وزارت گردشگری در سال ۲۰۱۰، جشن و فستیوال را به حاذبه‌های گردشگری کشور، اضافه کرد)، فرصتی بی‌نظیر برای تجربه تنوع سنت‌های رقص و موسیقی کشور در یک مکان و همچنین دیدن انواع مختلفی از لباس‌های سنتی را در اختیار شما قرار می‌دهد.
شهر دیلی در ماه فوریه و مارس، که زمان برگزاری کارناوال است، به‌طور کلی تعطیل می‌شود و موسیقی و رقص تا سپیده‌دم در شهر ادامه دارد.
نکات عملی
کشور تیمور لست با وجود پایداری شرایط، کماکان، جزو فقیرترین کشورهای جهان است و جرم‌های کوچک در آنجا بی‌سابقه نیست. صنعت گردشگری در این کشور هنوز پیشرفت نکرده است و مسافران خارجی در تیمور لست، کاملا مشخص هستند.
تا می‌توانید از نشان دادن خودتان به‌عنوان یک مسافر خارجی اجتناب کرده و از همراه داشتن دوربین‌های گران‌قیمت، آیفون و دیگر وسایل ارزشمند در دید عمومی، پرهیز کنید (یا آن‌ها را در ماشین بگذارید و در آن را قفل کنید). خانم‌ها نیز اگر تنها سفر می‌کنند، بعد از تاریکی باید کمی بیشتر مراقب باشند.
بيشتر بخوانيد:
- ده مقصد گردشگری جذاب برای کسانی که تنها سفر می کنند
- لیست مقاصد محبوب رو به رشد گردشگران در سال ۲۰۱۸ اعلام شد
۹. گرجستان
منطقه آباناتوبانی (Abanotubani District) در شهر باستانی تفلیس. عکس از میکائیل جاپارایدز
وضعیت کشور در جهان
انقلاب، آشوب، هرج و مرج، جنگ، تغییر ناگهانی و خشونت‌آمیز. روزها پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، گرجستان، کشور قفقازی با تاکستان‌های زیبا و خوش‌رایحه که بعدها به‌عنوان یک مقصد بزرگ هنری برای عکاسی ادبی روسیه انتخاب شد، هنوز به‌طور کامل، احیا نشده است. پس از جنگ ویرانگر این کشور با روسیه در سال ۲۰۰۸، سیل سرمایه‌گذاری خارجی با انتخاب یک حکومت ناسیونالیست دلسوز در سال ۲۰۱۲، گرجستان را تبدیل به مدلی در حال توسعه و روبه‌رشد کرده است.
کوه‌هایی که زمانی توسط راهزنان، اشغال شده بودند، هم‌اکنون تبدیل به دامنه‌های اسکی (با سبک پیست‌های اسکی سوئیس) و سردرهای هنری مدرن رو به نابودی در بندرگاه باتومی در دریای سیاه، با دقت زیاد و با زرق‌و‌برق بیشتری بازسازی شده‌اند.
هم‌اکنون، تفلیس، پایتخت گرجستان، با وجود چشم‌اندازهای هنری احیاگر (و فعالیت‌های زندگی شبانه)، تبدیل به یکی از پایتخت‌های فرهنگی خلاق در شرق قاره اروپا شده است.
چرا هم‌اکنون باید به آنجا بروید
جاده‌های خاکی پیچ در پیچ و کاخ‌های فروریخته از اوایل سال ۲۰۰۰ در تفلیس، ممکن است فکر شما را از اینکه این شهر زمانی شهری بین‌المللی و آراسته بوده است، دور کند، اما روح آنارشیستی بوهمیایی تفلیس، کماکان در مناطق تاریخی آن جریان دارد؛ جایی که چلچراغ‌های بازسازی‌شده از قرن نوزدهم و نقاشی‌های دیواری در بارهایی چون کافه لینویل (Linville)، کماکان آویزان هستند. اما ساختمان‌های بلندی چون مجموعه پاناروما، پروژه «بیدزینا ایوانشویلی»، نخست وزیر سابق بیلیونر، با طراحی هنری و مدرن برای توسعه صنعت گردشگری، زیبایی بدیع بخش باستانی تفلیس را تهدید می‌کنند. بنابراین پیشنهاد ما به شما این است که هرچه زودتر قبل از نابودی این بخش باستانی، به دیدن آنجا بروید.
تجربیاتی که نباید آن‌ها را از دست بدهید
با دو ساعت رانندگی از تفلیس به کاختی (Kakheti)، سرزمین تاکستان‌ها در گرجستان می‌رسید. هتل‌های فانتزی شاتو میره (Chateau Mere) در کاختی، با جاذبه‌هایی مانند گنجه‌های قرن نوزدهمی، استخر، بدل کلسئوم در باغ و عکس‌هایی از ستارگان فلینی روی دیوارهای رستوران، مکانی دلچسب برای اقامت شما است. از صومعه‌های قرون‌وسطایی روی تپه‌ها دیدن کنید و در رستوران، غذاهای محلی را بچشید.
۱۰. تونس
ساحل مدیترانه‌ای المنستیر (Monastir)، تونس. عکس از آندری ککیالیاینن
وضعیت کشور در جهان
در پی بهار عربی (پس از خودسوزی یک دست‌فروش در اعتراض به وضعیت اقتصادی، اعتراضات گسترده‌ای در کشور تونس منجر به برکناری بن علی شد و پس از این حرکت، در دیگر کشورهای عربی نیز مردم دست به اعتراض زدند و دیکتاتورهای در راس قدرت را برکنار کردند)، تونس با وجود برکناری زین‌العابدین بن علی، رئیس‌جمهوری این کشور، در سال ۲۰۱۱ و موجی از شورش‌ها در شمال آفریقا، شرایط آسان و همواری را طی نمی‌کند. البته در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه (مانند مصر، لیبی و سوریه) می‌توان گفت تونس، مسیری با هرج و مرج کمتر را برای رسیدن به دموکراسی پیموده است. اولین رئیس‌جمهوری تونس، که پس از شورش‌ها به‌صورت دموکراتیک انتخاب شد، محمد باجی قائد سبسی بود که با روش حکومتی سکولار هنوز در راس قدرت است. برخی حملات تروریستی با ابعاد کوچک، از جمله کشته شدن ۳۸ نفر در اقامتگاه ساحلی در شهر سوسه (Sousse) در ماه ژوئن سال ۲۰۱۵، پایداری کشور را در این سال‌ها تهدید کرده‌اند.
البته، حملات تروریستی در ابعاد بزرگ در پاریس و بروکسل در سال گذشته به ما یادآوری می‌کنند که تراژدی در هر نقطه از جهان ممکن است اتفاق بیفتد. سفر به تونس، با امنیت بسیاری همراه است، به‌خصوص برای مسافران مستقلی که به‌دنبال اکتشاف در مناطق اقامتی شلوغ و پرطرفدار در بین گردشگران، هستند.
چرا هم‌اکنون باید به آنجا بروید
با وجود مخروبه‌های شهرهای امپراتوری (شهر بزرگ کارتاژ که زمانی رقیب بزرگی برای امپراتوری رومیان در شمال آفریقا بوده است، از شهر تونس، پایتخت کشور، با وجود مسیری آسان قابل دسترسی است) و زیارتگاه‌های اسلامی مانند قیروان (Kairouan)، پایتخت سنی تونس در قرن هفتم، تحت سلطه سلسله مشهور امویان، تونس، پایتخت تاریخی و فرهنگی کشف‌نشده‌ای در شمال آفریقا، به شمار می‌آید.
ترکیب مکان‌های تاریخی میراث جهانی یونسکو و اقامتگاه‌های دریایی مانند شهر صفاقس (walled Sfax) و شهر الحمامات (Hammamet)، تونس را تبدیل به مقصدی ایدئال و متعادل برای مسافران شجاع و بی‌باک کرده است؛ و با وجود خاطرات حمله تروریستی سوسه، پایتخت ساحلی تونس، که ممکن است هنوز در اذهان مسافران زنده باشد، باید بدانید که صنعت گردشگری در کشور، به‌دنبال رفع نگرانیها و انجام طرح‌هایی چون افزایش گاردهای نگهبانی در سواحل و هتل‌های بزرگ است.
تجربیاتی که نباید آن‌ها را از دست بدهید
اگر به‌دنبال فرار از شلوغی و استرس در سرزمین تونس هستید، جزیره مدیترانه‌ای جربه (Djerba) که با هواپیما، اتوبوس شبانه و کشتی از شهر تونس، قابل دسترسی است، به شما تجربه فرهنگ تونس و آشنایی با مردم بومی را پیشنهاد می‌کند. با وجود خانه‌های سفید و مناطق طبیعی فلامینگوها، جربه در مقایسه با سرزمین اصلی، جوان‌تر و بوهمیایی‌تر مانده است.
از جربه هود (Djerbahood)، موزه‌ای در فضای آزاد با آثار هنرهای خیابانی در شهر بی‌نظیر حرا صغیر ریاض (Hara Sghira Erriadh) دیدن کنید تا بخشی از آثار هنرمندان جوان، خلاق و بین‌المللی تونسی و اینکه چگونه یک شهر کوچک تونسی تبدیل به هزارتویی از هنر زنده، شده است را ببینید.
نکات عملی
حملات سال ۲۰۱۵ در کشور تونس و در مجاورت لیبی، کماکان سفر به این کشور را کمی دلهره‌آور می‌کند. در حالی که تضمین امنیت کامل تقریبا در هیچ جای جهان ممکن نیست، اجتناب از مکان‌های شلوغ چون موزه باردو (Bardo) در ساعت‌های شلوغی، مکانی که در سال ۲۰۱۵، شاهد گروگان‌گیری بود، و اقامت در اقامتگاه‌های خانوادگی کوچکی چون مجموعه خانه‌های درختی (درخت انار) دیار ابو حبیبی (Diar Abou Habibi) در نزدیکی آبادی توزور (Tozeur) به‌جای هتل‌های بزرگ که اغلب با افراد خارجی پر است، امکان دیده شدن شما به‌عنوان یک هدف را کم خواهد کرد.
دیدگاه