۲۵ میراث فرهنگی در معرض خطر نابودی کامل (قسمت دوم)
برخی بناهای تاریخی و میراث فرهنگی در معرض خطر نابودی کامل هستند. یکی از آنها یک سایت باستانشناسی بزرگ و مهم است که به دلیل بیتوجهی مسئولین امر و سرقت اموال آن، آسیب زیادی دیده است.
مقالههای مرتبط:
همه ما میدانیم که دو کشور باستانی چین و مصر دارای فرهنگ و تمدن غنی هستند و به همین دلیل میراثهای فرهنگی زیادی را در خود جای دادهاند که تعداد معدودی از آنها در معرض خطر نابودی و نیازمند مرمت فوری هستند. از سویی دیگر برخی از ابنیه تاریخی کشورهای مدرن اروپایی مانند فرانسه، ایتالیا و انگلستان نیز در معرض خطر هستند. در ادامه شما را با برخی از این بناهای تاریخی و یادبود آشنا میکنیم که باید برای محافظت از آنها و انتقال آنها به نسلهای آینده، به جد تلاش کنیم.
کنیسه الی یاهو هاناوی در مصر
این کنیسه در سال ۱۳۵۴ ساخته شد و ارتش فرانسه در سال ۱۷۹۸ آن را بمباران کرد؛ اما در سال ۱۸۵۰ بازسازی شد. این کنیسه آخرین نشانه باقیمانده از یهودیان در شهر اسکندریه مصر است. در سالهای اخیر باز هم نشانههایی از تخریب در کنیسه الی یاهو هاناوی (Eliyahu Hanavi) مشاهده شده است؛ اما سال گذشته دولت مصر ۲٫۵ میلیون دلار بودجه برای ترمیم و بازسازی این بنا در نظر گرفت.
ساختمان تئاتر بزرگ، عمارت شاهزاده کونگ در چین
این عمارت یکی از عمارتهای متعلق به دوران امپراطوری در پکن چین است که در قرن نوزدهم یک حیاط خلوت و باغ بزرگ نیز به سبک معماری صینی (Siheyuan) در این عمارت ساخته شد. ساختمان بزرگ تئاتر این عمارت نیاز به بازسازی دارد و برای اینکه درست به شکل اولیه خود بازسازی شود، استفاده از دانش متخصصان داخلی و بینالمللی ضروری است.
ساختمان تاکیایت ابراهیم الغلهانی
یکی از شیخهای بانفوذ فرقه الغلهانی که یکی از فرقههای مذهب صوفی در قاهره مصر است. (پس از فتح قاهره به دست عثمانیان در سال ۱۵۱۷، این مذهب در شهر قاهره تثبیت شد). مجموعه پیچیده تاکیایت ابراهیم الغلهانی (Takiyyat of al-Gulshani) در حال تخریب بخشهای متنوعی از جمله چندین مقبره، مسجد، آشپزخانه، مغازه و ساختمانهای شبیه به آپارتمان با سبک معماری مملوک (یکی از دستاوردهای هنر اسلامی در دوران سلطنت پادشاهان سلسله مملوکها است) است که چندین دهه بر اثر حوادثی همچون غارت، زلزله و غفلت مسئولان، تا حد زیادی تخریب شده است و نیاز به بازسازی دارد.
پوت ژیجی قوا - فرانسه
پوت ژیجی قوا (potager du Roi) یا جالیز پادشاه مکانی در نزدیک کاخهای ورسای در شهر ورسای فرانسه است که برای تولید میوه و سبزیجات برای دادگاه لوئی چهاردهم مورد استفاده قرار میگیرد. از اراضی این مجموعه که دارای بیش از ۴۵۰ نوع درخت است، سالانه ۲۰ تن میوه و ۳۰ تن انواع مختلف سبزیجات برداشت میشود. طبق اطلاعات منتشر شده از سوی صندوق جهانی آثار تاریخی، ۴۰ درصد از درختان این مجموعه، باید با درختان جوانتر جایگزین شوند.
دهکده لفتا در اورشلیم فلسطین
زندگی در این روستا که در فلسطین واقع شده و متعلق به فلسطینیان است، از عهد باستان تا اواسط قرن بیستم جریان داشته است؛ اما اکنون به روستایی متروکه تبدیل شده است. برنامههای توسعه، یک تهدید جدی برای بناهای ویران شده لِفتا (Lifta) هستند؛ زیرا بر اساس این برنامهها، در آیندهای نه چندان دور مجتمعهای تجاری و مسکونی جایگزین این ساختمانهای قدیمی میشوند.
آماتریس ایتالیا
زلزله عظیمی در ماه اوت سال ۲۰۱۶ بخش عظیمی از منطقه مرکزی ایتالیا از جمله شهر آماتریس را با خاک یکسان کرد. مردم این شهر تا ابد این زلزله را فراموش نخواهند کرد؛ زیرا هم ۴۰۰ کشته و ۳۰۰ مصدوم داد و هم تعداد بسیار زیادی از ساختمانهای تاریخی این شهر تبدیل به مخروبه شدند.
مجتمع ورزشی کاگاوا پِرِفِکچر در ژاپن
معماری به نام کنزو تانگي (Kenzo Tange) این ساختمان را در سال ۱۹۶۴ با سبک معماری زبرهکاری (استفاده از بتن ریزه ساده برای نما بدون روکش یا هر عنصر زینتی دیگر) در شهر تاکاماتسو در ژاپن تاسیس کرد. این مجتمع ورزشی ۵۰ سال میزبان مسابقات ورزشی محلی در تاکاماتسو بود؛ اما در سال ۲۰۱۴ تعطیل و به حال خود رها شد. چنانچه کاربری جدید برای ساختمان Kagawa Prefecture ایجاد شود، ممکن است زمینه برای بازسازی و محافظت آن فراهم شود.
منظره فرهنگی سوکور در نیجریه
این منطقه در کوههای ماندرا (Mandra) بین دو کشور نیجریه و کامرون ایجاد شده است و به خاطر سبک منحصربهفرد کشاورزی پلهای و منابع غنی آهن شهرت دارد. منظره فرهنگی سوکور (Sukur) در سال ۱۹۹۹ به عنوان نخستین میراث فرهنگی نیجریه در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو ثبت شد؛ متاسفانه از سال ۲۰۱۳ تاکنون، این منطقه تاکنون بارها مورد هجوم شورشیان جنبش فرقهای بکوحرام قرار گرفته است و این افراد محصولات و اموال مردم این منطقه را بارها غارت کردهاند.
شهر تاریخی کراچی در پاکستان
پس از چند پاره شدن هند در زمانی که مستعمره انگلستان بود، جمعیت شهر تاریخی کراچی در پاکستان، ۵۰ برابر شد؛ بنابراین افزایش و توسعه تدریجی ساختمانهای مسکونی و زیرساختها و همچنین کاهش سختگیریهای قوانین ناحیهبندی، واقعا ضروری به نظر میرسد و توجه به این امور، باعث بیتوجهی به ساختمانهای تاریخی، تخریب و متروکه شدن آنها شده است.
رود چائو فریا در تایلند
این رود که مهمترین رود تایلند است و پس از گذر از شهر بانکوک، به خلیج تایلند میریزد، زیبایی خاصی به بانکوک بخشیده است؛ اما به تازگی دولت تایلند قصد دارد تفرجگاهی برای پیادهروی در کنار این رود ایجاد کند؛ این کار نه تنها باعث تغییر منظره زیبا و محیط طبیعی اطراف چائو فریا میشود، بلکه احتمال وقوع سیل را نیز افزایش میدهد. علیرغم مخالف مردم محلی در مورد ساخت این تفرجگاه، روند اجرای این پروژه هنوز متوقف نشده است.
شهر سِرو دِ ارو در پرو
این شهر که در جنوب شهر لیما، پایتخت پرو، با شبکهای گسترده از ساختمان و معابد، تپههای مدفون شده و منسوجاتی که تاریخ ساخت آنها به سال ۵۵۰ تا ۸۵۰ قبل از میلاد بازمیگردد، به یک سایت باستانشناسی مهم و قابلتوجه تبدیل شده است. اگرچه وزارت فرهنگ پرو در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که این شهر، یک سایت باستانشناسی بزرگ و مطرح است؛ اما غارت اموال سِزو دِ ارو (Cerro De Oro) و بیتوجهی به آن، آسیب زیادی به این شهر زده است.
اسکلههای تفریحی بلکپول در انگلستان
بلکپول که در سواحل دریای ایرلند در انگلستان واقع شده است، نخستین تفرجگاه ساحلی جهان در زمینه تجاری و همچنین یکی از مقاصد محبوب تابستانی محبوب انگلیسیها برای چندین قرن محسوب میشود و دارای سه اسکله تفریحی با طول کم در قسمت شمالی، مرکزی و جنوبی شهر است.
خطراتی همچون بالا آمدن سطح آب دریا و تغییرات شدید آب و هوایی مانند پدیده جهانی تغییر اقلیم، یک تهدید جدی برای افراد حاضر در این اسکلهها است، اگر چه درحالحاضر سازههای قدرتمندی برای محافظت شهر در برابر سیل ساخته شده است؛ اما این اسکلهها هنور هم آسیبپذیر هستند.
اماکن مختلف متعلق به دوران جنبش حقوق بشر در آمریکا
کلیساها، سالنهای جلسات مذهبی و عمومی و اقامتگاههای خصوصی در ایالت آلاباما در آمریکا، همگی خصوصیاتی دارند که متعلق به دوران جنبش حقوق بشر در آمریکا در طول دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ هستند. به دلیل نامشخص بودن آینده برنامه ایجاد تساوی حقوق بشر برای همه افراد و محافظت از اماکن متعلق به دوران جنبش حقوق بشر، تحتعنوان American Civil Rights Grant Program of the U.S. National Park و رشد سریع برنامههای توسعه شهری؛ ذینفعان باید برای حفظ این آثار تاریخی حداکثر تلاش خود را بکنند.
ساختمان سیریِس در استرالیا
این ساختمان نمادین که یکی از نمونههای بارز معماری زبرهکاری است، در سال ۱۹۷۹ در سیدنی استرالیا برای سکونت دادن به افرادی که در جریان برنامههای نوسازی باید به مکان دیگری نقل مکان میکردند، ساخته شد. در سال ۲۰۱۵ عده زیادی از ساکنان سیریس (Sirius)، این ساختمان را ترک کردند و عدهای دیگر برای استفاده از فرصتها، در آن باقی ماندند؛ زیرا یک شرکت عمرانی اعلام کرده بود که قصد دارد این ساختمان را تخریب کند و ساختمانهای لوکسی به جای آن بسازد؛ البته این تصمیم اعتراضاتی را نیز به همراه داشت.
البته به تازگی یکی از سازمانهای قضایی استرالیا مانع تخریب این ساختمان شده است و مسئولان این سازمان معتقدند که دولت باید از آن به عنوان یک میراث فرهنگی محافظت کند.
میراث فرهنگی بازمانده از فاجعه سونامی در مناطق اطراف دریا، خلیج کارائیب و خلیج مکزیک
سال گذشته سونامی عظیمی ماه اوت و سپتامبر سونامی عظیمی مناطق اطراف خلیج و دریای کارائیب و خلیج مکزیک را درنوردید. بسیاری از میراثهای فرهنگی واقع شده در این منطقه وضعیت خوبی ندارند و نیازمند شناسایی، ارزیابی و توجه هستند.
دیدگاه