با وجود شوک‌های ناگهانی و فزاینده‌ای که در اثر اتفاقات سیاسی-اجتماعی یا حوادث طبیعی در سال‌های اخیر به صنعت گردشگری در مقیاس جهانی وارد شده است، این صنعت همچنان رشد خود را حفظ کرده و از تاب‌آوری بالایی برخوردار بوده است.
به گزارش از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، «سید‌محسن طباطبایی مزدآبادی»، نایب‌رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در پژوهشگاه میراث فرهنگی عنوان کرد:
«گردشگری» برای ششمین سال متوالی سریع‌ترین رشد را در بین بخشهای مختلف اقتصاد جهانی داشته و رونق بخش زندگی میلیون‌ها نفر از طریق ایجاد شغل و کاهش فقر و ترویج توسعه بوده است.
او با بیان اینکه این صنعت توانسته است اشتغال پایدار را رقم بزند و با نزدیک کردن اقوام و فرهنگ‌ها به هم به صلح بین‌المللی کمک کند، یادآور شد:
گردشگری فقط در سال ۲۰۱۶، بیش از ۳ درصد رشد در GDP داشته و ۶ میلیون شغل ایجاد کرده است.
مدرس دانشگاه تهران افزود:
این صنعت در سال گذشته میلادی ۱۰ درصد از تولید ناخالص جهانی را تولید کرده است.
از کل اشتغال جهانی یک دهم را به خود اختصاص داده است. همچنین ۶٫۶ درصد صادرات کل جهان و ۳۰ درصد صادرات بخش خدمات در این بخش شکل گرفته است.
طباطبایی مزدآبادی با بیان اینکه در سال ۲۰۳۰ قریب به ۲ میلیارد گردشگر بین‌المللی وجود خواهد داشت، ادامه داد:
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تا پنج سال آینده از هر ۱۰ نفر شاغل در دنیا یک نفر در حوزه گردشگری مشغول به فعالیت خواهد بود.
او با تأکید بر اینکه در کشور ما با وجود جاذبه‌های فراوان و با وجود آن‌که بر مبنای شاخص‌های یونسکو جزو ده کشور پر جاذبه جهان هستیم اما به‌لحاظ شاخص رقابت‌پذیری در زمینه گردشگری در سال ۲۰۱۷ در رتبه ۹۳ جهان قرار داریم، خاطرنشان کرد:
تولید ناخالص داخلی کشور از این بخش حدود ۱۰ میلیارد دلار بوده و ۲/۲ درصد اشتغال کشور در این بخش است.
این در حالی است که قرار است بر مبنای چشم‌انداز ۱۴۰۴ به ۲۰ میلیون گردشگر بین‌المللی برسیم و درآمد ۲۵ میلیارد دلاری از این بخش داشته باشیم.
نایب‌رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران تشریح کرد:
برای کشور ما که موضوع «اشتغال» یک امر حیاتی است و در حال حاضر نرخ بیکاری ۱۲ درصد را تجربه می‌کنیم و بخش کشاورزی کشور در اثر تغییرات اقلیم و خشک‌سالی در مرز بحران قرار دارد، موضوع گردشگری بسیار پراهمیت است.
وی در پایان تأکید کرد:
متأسفانه در زمینه اولویت‌بخشی به بخش گردشگری، ایران در رتبه نازل ۱۱۷ قرار دارد و این نشان می‌دهد باور و عزم جدی برای تقویت توریسم با وجود واقف بودن به اهمیت آن در بین سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان کمتر وجود دارد.
دیدگاه