استراحتگاه راننده های تاکسی در لندن
از سال ۱۸۷۵ میلادی در خیابانهای لندن کلبههای کوچک و سبزی وجود دارند که برای رانندههای تاکسی غذای گرم و استراحتگاه فراهم کردهاند. امروزه این استراحتگاهها به یکی از جاذبههای گردشگری لندن تبدیل شدهاند.
در گذشته، تاکسیرانها درشکه میراندند. مسافران داخل کابین مینشستند و راننده حتی در شرایط بد آب و هوایی هم مجبور بود که در محیط بیرون و نزدیک به اسب بنشیند. آنها حتی برای نوشیدن آب هم نمیتوانستند درشکه را کنار خیابان نگه دارند، زیرا قانون از رها کردن درشکه بدون راننده، آنها را منع کرده بود. به همین علت تعدادی از رانندههای تاکسی، زمانی که خود نبودند یا برای کمک به مسافران در حمل بارها و چمدانها و کارهای پیشپا افتادهی دیگر، نوجوانانی را استخدام کرده بودند.
داستان به یک صبح ژانویه در سال ۱۸۷۵ بازمیگردد، ویراستار روزنامهی «گلوب»، (The Globe newspaper) به نام «جرج آرمسترانگ»، (George Armstrong) خدمتکار خود را فرستاد تا به مقصد خیابان «فلیت»، (Fleet Street ) برای او تاکسی کرایه کند. بعد از حدود یک ساعت خدمتکار خیس عرق برگشت و گفت تمام رانندههای در دسترس در محلی دور هم جمع شده و با خوشحالی مشغول نوشیدنی و صحبت بودند و کسی حاضر نبود که این مسئولیت را به عهده بگیرد.
کاپیتان آرمسترانگ برای حل این مشکل تعدادی از خیرخواهان لندن، از جمله «ارل شفتزبری هفتم»، (7th Earl of Shaftesbury) را دور هم جمع کرد و خیریهای تحت عنوان استراحتگاه تاکسیرانی را برای توقف و استراحت رانندهها بنا نهادند.
بین سالهای ۱۸۷۵ و ۱۹۱۴ میلادی، ۶۱ استراحتگاه با هزینهای حدود ۲۰۰ یورو برای هر استراحتگاه ساخته شد. این بناها غالبا در مناطق شلوغ و پر رفت و آمد رانندهها و در فاصلهی ۱۰ کیلومتری از هم ساخته شدند. این کلبهها علیرغم اندازهی کوچک شامل آشپزخانه و تعدادی صندلی برای پذیرایی از چند راننده به طور همزمان است. هر استراحتگاه مسئولی داشت که غذای گرم و نوشیدنی میفروخت. فروشنده غذاهایی را که خود رانندهها آورده بودند را هم گرم میکرد. بعضی از رانندهها لیوان مخصوص خود را میآوردند و دراستراحتگاه میگذاشتند. صندلی، میز و کتابها و روزنامههایی هم برای مطالعه موجود بود که اکثرا توسط ناشران اهدا شده بودند.
این استراحتگاهها دو مشکل را حل کردند: اول این که برای رانندهها غذای گرم ارزانقیمت فراهم کردند و دوم این که رانندهها در شرایط بد آب و هوایی پناهگاهی برای استراحت داشتند.
امروزه فقط ۱۳ استراحتگاه باقی مانده است. این استراحتگاهها هنوز هم فعال هستند و به رانندهها خدامات ارائه میدهند. اینجا به آدرس این ۱۳ کلبه در ادامه اشاره شده است:
- خیابان «چلسی »، (Chelsea) نزدیک پل آلبرت
- مجاورت تئاتر شهر
- مجاورت باغ «گروسونور»، (Grosvenor Gardens)
- میدان «هانوور»، (Hanover Square)
- مجاورت پارک «کنسیگتون»، (Kensington Park)
- مجاورت پارک کنسیگتون و نزدیک به دروازهی ملکه
- خیابان «پونت»، (Pont Street)
- میدان « سن جرج »، (St. George's Square)
- روبهروی «هتل سوئیس هووارد»، (Swissötel Howard)
- مجاورت موزهی آلبرت
- میدان « راسل »، (Russell Square)
- خیابان «وارویک»، (Warwick Avenue)
- خیابان «ولینگتون»، (Wellington)
دیدگاه