چوپان هایی با پاهای بلند چوبی در لندس فرانسه

منطقه لندس در جنوب غربی فرانسه در نزدیکی خلیج بیسکای قرار دارد. این منطقه پوشیده از کاج‌های بلند است و در واقع می‌توان بزرگ‌ترین جنگل‌های کاج در اروپا را متعلق به منطقه لندس دانست. حدود ۱۰۰ سال پیش بافت و پوشش گیاهی این منطقه متفاوت با شکل امروزی‌اش بود و مردم محلی دام‌های خود را برای چرا به این منطقه می‌آورند. در حدود قرن نوزدهم حدود یک میلیون گوسفند در این منطقه وجود داشت.

چوپان‌های منطقه لندس، چوپان‌هایی حرفه‌ای بودند که باید گله خود را از دست گرگ و دزدها نجات می‌دادند. فکر جالب و تازه‌ای به فکر چوپان‌های فرانسوی رسید و آن‌ هم استفاده از پاهای چوبی بلند بود. حتما در فیلم‌ها افرادی را دیده‌اید که با این چوب‌ها راه می‌روند و شاید پیش خود فکر کرده باشید که این پاهای چوبی فقط برای فیلم‌ها است و در واقعیت از آن‌ها استفاده نمی‌شود.

چوپان‌های فرانسوی برای داشتن دید به دوردست‌ها برای مراقبت از گله‌ها برای خود پاهای چوبی بزرگی می‌ساختند و با این پاهای چوبی راه می‌رفتند. در روزهای بارانی رفت و آمد برای چوپان‌های پاچوبی راحت‌تر بود و در صورت تهدید گله می‌توانستند قدم‌های بلندتری بردارند.

مردم محلی برای پاهای چوبی چوپان‌ها نامی خاص انتخاب کردند و این نام «شنگز» به معنای پای بزرگ بود. هر چوب تقریبا یک و متر و نیم طول داشت و به‌ وسیله پارچه‌ای به زانوها بسته می‌شد. قسمت انتهایی چوب از سایر قسمت‌ها محکم‌تر و بود و به صورت مستقیم باز زمین در تماس بود.

چوپان‌ها برای استراحت بر روی پاهای چوبی‌شان تکیه‌گاهی در قسمت پشتی پا تعبیه می‌کردند تا در ساعات تفریح به راحتی بر روی پای چوبی استراحت کنند. بازار حرکات آکروباتیک هم داغ بود و برخی چوپان‌های خوش‌ذوق با پاهای چوبی حرکات نمایشی تمرین می‌کردند.

در سال ۱۸۰۸ ژوزفین بوهارنه، نخستین ملکه فرانسه و همسر ناپلئون بناپارت به منطقه لندس رفت و شهردار برای اسکورت ملکه کشورش جمعی از چوپانان پا چوبی را روانه خیابان‌ها کرد. چوپان‌ها پس از اسکورت ملکه، حرکات آکروباتیکی برای او اجرا کرده و نظر ملکه را جلب کردند.

«سیلویر دورنون» چوپانی فرانسوی رکورد پیاده‌روی با پاهای چوبی را شکسته است، او در سال ۱۸۹۱ مسافت ۲۸۰۰ کیلومتر را در ۵۸ روز طی کرد.

در اواسط قرن ۱۹ با توسعه شهرنشینی جنگل‌های منطقه لندس تغییر کاربری داد و برای بهبود اقتصاد محله در این جنگل‌ کاج کاشته شد. با کاشته شدن کاج‌ها و از بین رفتن دشت‌های سرسبز دیگر لندس محلی مناسب برای پرورش دام نبود و در اینجا داستان چوپان‌های پا چوبی تمام شد.

موقعیت جنگل لندس روی نقشه