مزارع تسخیر شده، تلفیق برده داری، زندگی روستایی و افسانه های محلی (قسمت اول)

در مورد وضعیت آمریکا در زمان برده‌داری داستان‌های بسیاری بر سر زبان‌هاست. گذشته‌ای که عده‌ای به آن مغرورند و گروهی از یادآوری آن منزجر. ایالت‌های جنوبی آمریکا روزگاری سفیدی پنبه و سبزی اسکانس‌های پول را به قیمت سرخی خون بردگانی معامله می‌کردند که ناخواسته و بالاجبار از کشور خود ربوده شده و در بازارهای پر رونق خرید و فروش بردگان دست به دست می‌شدند.

رمان نویس آمریکایی و برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات «ویلیام فاکنر» می‌نویسد:

گذشته نمرده است. در واقع حتی نگذشته است.

برای اثبات این سخن کافی است تنها نگاهی به وضعیت مزارع جنوب آمریکا داشته باشیم که امروزه عنوان تسخیر شده را یدک می‌کشند. هر مکان تاریخی این خطه به نوعی یادآور تراژدی‌های هولناک و گذشته‌ی تاریک و ناخوشایندی است. زمین‌های این مناطق تا چشم کار می‌کند پیش روی بازدیدکنندگان گسترده شده است، اما در فراسوی این چشم‌اندازهای معمولی، ارواح رنج کشیده‌ی بسیاری حضور دارند که در تاریک و روشن‌های تاریخ اغلب دردآور این نواحی پنهان مانده‌اند. افرادی که روزگاری در اینجا زندگی کرده و ناگزیر از تحمل مصائبی بودند که بی‌شک حتی کلمات نیز از بیان واقعی معنا و مفهوم آنها قاصرند. 

برده‌داری بخشی مهم از تاریخ آمریکا را به خود اختصاص داده است، چه ماجرای شکل‌گیری آن و چه جنگی که برای پایان دادنش به وقوع پیوست. اما در این میان هیچ کس نمی‌تواند منکر هزاران تجربه‌ی ریز و درشت دهشتناکی باشد که مردمانی بی‌گناه و تنها به خاطر رنگ متفاوت پوست‌شان، ناگزیر از تحمل آن بودند. اما به نظر می‌رسد اکنون و مدت‌ها بعد از لغو قانون برده‌داری، ارواح این بردگان ستمدیده هنوز هم در مزارع و عمارت‌های اربابی ایالت‌های جنوبی آمریکا در حال پرسه زدن هستند. دست کم این آن چیزی است که کارشناسان دنیای پدیده‌های ماورایی و گردشگران معمولی ادعای وقوع آن را دارند.

با کجارو همراه باشید تا گشتی در شماری از این مزارع تسخیر شده زده و اندکی بیشتر با تاریخ هر یک از آنها آشنا شویم.

بولاک هال (Balluch Hall)، رازول (Roswell)، جورجیا

«بولاک هال» خانه کودکی مادر ریاست جمهوری سابق آمریکا «تئودور روزولت» است. «میتی بولاک» (Mittie Bulloch) روزگاری در این خانه اربابی می‌زیست که امروزه ظاهرا سکونت‌گاه دائمی شماری از ارواح بی‌قرار شده است. این مزرعه در منطقه رازول در ایالت جرجیا واقع شده و نزدیکی یکی از قدیمی‌ترین کارخانجات پنبه پاک‌کنی‌های کشور آمریکا و نیز گورستان سربازان کنفدراسیون قرار گرفته است. روزگاری این ایالت مملو از مزارع متعدد این چنینی بود که شکوفایی خود را مدیون تن رنجور و شلاق خورده‌ی بردگان سیاه پوست بودند.

اما این مزرعه و عمارت اربابیش منبع داستان‌های ترسناک بسیاری است. بازدیدکنندگان معمولا از مشاهده‌ی نورهای عجیبی صحبت میکنند و این مسئله حتی بعد از بسته شدن درهای این عمارت به روی گردشگران نیز همچنان ادامه دارد. دیگرانی هم هستند که ادعا می‌کنند حین عکسبرداری از این خانه اشباحی ملبس به پوشش دوران جنگ داخلی آمریکا از پشت پنجره‌های فوقانی خانه قابل مشاهده هستند.

مورخان در پاسخ ادعا می‌کنند که روح مسئول این نورهای عجیب ممکن است متعلق به دختر جوان برده‌ای باشد که عصرها مسئول روشن کردن شمع‌های خانه بوده است. بازدیدکنندگان همچنین صداهای عجیبی را شنیده و شاهد بالا آمدن اجسام کروی عجیبی از داخل چاه واقع در حیاط پشتی بوده‌اند، جایی که گفته می‌شود برده جوان دیگری در آنجا غرق شده است.

بولاک هال، رازول، جورجیا

مزرعه میرتلز (Myrtles Plantation)، سنت فرانسیس‌ویل (St. Francisville)، لوئیزیانا

این مزرعه را باید یکی از برجسته‌ترین مزارع تسخیر شده بخش جنوبی آمریکا دانست که به ویژه با انتشار عکس روح دختر بچه‌ای که در تصویری گرفته شده در این مزرعه نمایان شده، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

ظاهرا ارواح بی‌شماری در راهروهای این عمارت در رفت و آمدند که تاریخ احداثش به سال ۱۷۹۶ بازمی‌گردد. بازدیدکنندگان امروزه با گزارشات عجیبی در مورد حرکت اجسام، تخت‌های معلق در هوا، مشاهده‌ی جای پا و دیگر پدیده‌های عجیب و غیرقابل توضیح، به مراتب بر میزان این شهرت و توجه افزوده‌اند. حوادث ناخوشایندی که روزگاری در این عمارت به وقوع پیوسته، شاید برای این همه پدیده‌های عجیب توضیح مناسبی ارائه کند. اما این عمارت اسرار دیگری هم دارد، از جمله ساخته شدن آن برفراز یک گورستان قدیمی متعلق به سرخ پوستان که اوضاع آن را تا حدی پیچیده‌تر هم کرده است.

آیا ارواح دیگری نیز در عکس‌های گرفته شده این عمارت قابل مشاهده بوده‌اند؟ پاسخ این پرسش ما را با روح دیگر ساکن این عمارت آشنا می‌کند. «کلوئه» (Chloe) روح برده‌ای است که ظاهرا در پی جلب توجه ارباب و صاحب این ملک یعنی قاضی «کلارک وودراف» (Clark Woodruff) بود. اما این دخترک ساده‌دل سعی کرد از راهی عجیب محبت ارباب را به خود جلب کند.

او تصمیم گرفت دختران قاضی را مسموم کرده و سپس در نقش پرستاری خوش قلب و فداکار ظاهر شده و به بهبود سلامت آنها کمک کند و از این طریق مورد توجه قرار گیرد. اما متأسفانه او بیش از اندازه به دخترها سم داده و باعث مرگ آنها شد. دیگر بردگان نیز از این رفتار خشمگین شده و پس از کشتن او، جسدش را به داخل رودخانه انداختند.

امروزه این مزرعه به صورت یک مهمانخانه «B&B» (صبحانه و تختخواب) در آمده است و این امکان را فراهم کرده تا شکارچیان روح و ماجراجویان دنیای ترسناک و دلهره آور گردشگری وحشت، با خیال راحت شبی را در آنجا اقامت کرده و در پی تجربه‌ی مواجهه با ارواح باشند.

مزرعه میرتلز، لوئیزیانا

کوچه بلوط‌ها، واشری (Vacherie)، لوئیزیانا

تصویر این بهشت رویایی را شاید بسیاری از شما عزیزان پیش‌تر هم دیده باشید. تصویری از مسیری سرسبز و رویایی که چشمان زیبا پسند انسان را مفتون و شیفته‌ی خود می‌کند. اما باز هم جادوی ناب طبیعت ناگزیر از پیوندی ترسناک با حضور ارواح شده است.

این عمارت روستایی در سال ۱۸۳۷ ساخته شده است و بیش از هرچیزی به دلیل ردیفی از درختان بلوط خود به شهرت رسیده که همچون چتری مسیر ورودی خانه را در برگرفته‌ و سایه ساری دلپذیر ایجاد کرده‌اند. اما اندکی دورتر از این طبیعت دلفریب و رویایی و در میان دیوارهای این خانه، رویدادهای ماورایی بسیاری رخ داده و گزارش می‌شوند و همین مسئله باعث شده که نام این عمارت زیبا نیز، جایی را در فهرست معروف‌ترین مزارع و خانه‌های روستایی آمریکا به خود اختصاص دهد.

خدمه خانه خود وجود فعالیت‌های ماورایی و مشاهده ارواح را چه در داخل و چه در زمین‌های اطراف این ملک را پذیرفته‌اند. از جمله این مسائل باید به مشاهده‌ی پیکره‌های مه‌آلود و شبح واری اشاره کرد که به سادگی در هوا شکل گرفته و در چشم برهم‌زدنی محو و ناپدید می‌شوند. همچنین نشانه‌هایی از حضور خانم استوارت نیز در خانه مشاهده شده که ظاهرا تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۲، در این عمارت زندگی می‌کرده است.

یکی از مهم‌ترین گزارشات موجود در مورد این خانه به مشاهدات عجیب چهار خدمه زن بازمی‌گردد که همگی ادعا می‌کنند شبح خانم استوارت را دیده‌اند که از بالای پله‌ها ایستاده و به آنها خیره شده بوده است. البته هیچ کدام از آنها آنقدر صبر نکردند که مطمئن شوند آیا این واقعا روح خانم استوارت بوده یا نه؟ چرا که هر چهار نفر فریاد زنان خانه را ترک کردند.

به پایان بخش اول این مطلب رسیدیم، در مجالی دیگر همراه شما عزیزان به مرور دیگر مزارع تسخیر شده ایالت‌های جنوبی آمریکا خوهیم پرداخت. فراموشن نکنید نظرات، پیشنهادات و انتقادات سازنده خود را ما نیز مطرح کنید.