دیدنی های پاریس، شهر نور (قسمت سوم)

مطالعه قسمت دوم

پاریس به عنوان پایتخت فرانسه، بیش از ۲ هزار سال است که جزو مهم‌ترین شهرهای این کشور محسوب می‌شود. معمولا به پاریس لقب «شهر عشق» یا «شهر نورها» می‌دهند. امروزه این شهر یکی از مهم‌ترین مراکز برای تجارت، مد، سرگرمی، هنر و فرهنگ در جهان است. تنها اشاره‌ی کوچک به پاریس کافی است تا تصویر شهری با بناهای دیدنی، موزه‌ها و کلیساهای مشهور جهان به ذهن شما خطور کند. پاریس را «پایتخت مد جهان» می‌نامند و در این شهر می‌توانید نام بهترین و مشهورترین طراحان لباس جهان مانند Yves Saint-Laurent، Lancôme، L’Oréal  و کریستین دیور را اینجا مشاهده کنید. در پاریس انواع و اقسام بازارهای مختلف وجود دارد، از مراکز خرید بزرگ گرفته تا بازارهای در فضای باز، بوتیک‌ها و بازار کهنه‌فروش‌ها. 

میدان واندوم ( Place Vendome)

این میدان زیبا توسط Jules Hardouin-Mansart، یکی از معماران برجسته‌ی «Grand Siècle» در دوران لویی چهاردهم ساخته شده است. این میدان در ابتدا میدان Louis le Grand نامیده شد. نمای خانه‌ها بین سال‌های ۱۶۸۶ تا ۱۷۰۱ ساخته شد. در ابتدا هدف از ساخت این میدان آن بود که دانشگاه‌های سلطنتی، ضراب‌خانه، کتابخانه‌ی سلطنتی و هتل برای سفیران خارجی در اطراف میدان واندوم تاسیس شود؛ اما به دلیل مشکلات مالی، پادشاه مجبور شد ساختمان‌های اطراف میدان را به خانواده‌های اشرافی و ثروتمند شهر بفروشد. صاحبان جدید ساختمان‌ها، عمارت‌هایی زیبا با حیاط و باغ بنا کردند. جذابیت میدان واندوم به این است که هنوز هم انسجام طراحی کلی خود را حفظ کرده است؛ در ساخت این میدان، ظاهر شاهانه با سادگی شهری ترکیب شده است.

بعد از ترمیم دقیقی که در دهه‌ی ۹۰ میلادی انجام شد، میدان واندوم شکوه و عظمت سابق خود را به طور کامل بازیافت. این میدان به داشتن جواهرفروشی‌های اعیانی از جمله Boucheron، Chanel،  Van Cleef & Arpels و Cartier شهرت دارد. از دیگر ساختمان‌های لوکس این میدان می‌توان به هتل Ritz  اشاره کرد که ارنست همینگوی، اسکات فیتزجرالد و گرترود استاین به آن رفت و آمد داشتند. در مرکز میدان ستون برنزی ۴۴ متری وجود دارد به نام Colonne de la Grande Armée، که شکوه عملکرد ارتش فرانسه را یادآور می‌شود. 

مرکز ژرژ پمپیدو (Centre Pompidou)

بین منطقه‌ی Halles و Marais  در پاریس، مرکز پمپیدو قرار دارد که مرکزی هنری و فرهنگی است. این مرکز در مقایسه با ساختمان‌های تاریخی اطراف آن، به سبک معماری مدرن ساخته شده و گاهی از آن با عنوان طرح «پشت و رو» هم یاد می‌شود، چون جزئیات معماری راه‌پله‌ها و آسانسورها در ظاهر این بنا هم دیده می‌شود. اصلی‌ترین جاذبه‌ی مرکز پمپیدو، موزه‌ی ملی هنر مدرن است که مجموعه‌ی وسیعی از هنر معاصر را به نمایش گذاشته است، از هنر فو گرفته تا هنر کوبیسم و اکسپرسیونیسم، ساختارگرایی، دادائیسم و سورئالیسم، اکسپرسیونیسم تجریدی، نیو رئالیسم و هنر پاپ. بازدید از مجموعه‌ی مجسمه هم ارزش وقت گذاشتن دارد. 

لزنولید (Les Invalides)

هتل  des Invalides به عنوان خانه‌ای برای سربازان معلول شده در جنگ تاسیس شد. بعد از حکومت لویی چهاردهم، سربازان ناتوان مراقبت‌های پزشکی دریافت کردند، در صورت لزوم در بیمارستان‌ها یا صومعه‌ها، اما کم کم به گدایی می‌افتادند. با تاسیس هتل Hotel des Invalides اولین خانه برای مردانی که در طول خدمت به ارتش دچار ناتوانی‌هایی شده بودند، افتتاح شد. این ساختمان بین سال‌های ۱۶۷۱ تا ۱۶۷۶ تحت مدیریت معماری به نام Liberal Bruant ساخته شد و مرکز آن در کلیسای Saint-Louis-des-Invalides قرار گرفت که بعدها دوباره توسط معمار Jules Hardouin-Mansart در سال ۱۷۰۶ طراحی شد.

این کلیسا با عنوان Eglise du Dôme des Invalides شناخته شد و یک ساختمان برجسته‌ی مسیحی از دوران کلاسیک فرانسه است. این کلیسا به دلیل قرار گرفتن آرامگاه ناپلئون (که در سال ۱۸۴۰ میلادی ساخته شد) شهرت دارد. Les Invalides یک موزه‌ی نظامی هم دارد که در سال ۱۷۹۴ به عنوان موزه‌ی توپخانه تاسیس شد که اطراف حیاط را اشغال کرده است. این موزه مجموعه‌ی وسیعی از جهیزات و لباس نظامی، سلاح، مهر و چیزهای عجیب و غریبی از چندین کشور به نمایش گذاشته شده است. اینجا همچنین یادگاری‌ها و آثار عتیقه‌ای از ناپلئون و ژنرال‌های معروف و نقشه‌ی لشگرکشی‌های فرانسه را می‌توان دید. 

کاخ رویال

این ساختمان باشکوه در مقابل موزه‌ی لوور قرار دارد و نمونه‌ی دیگری از  معماری سلطنتی به شمار می‌رود. کاخ رویال در ابتدا در دوران حکومت لویی سیزدهم با نام کاخ کاردینال ساخته شد اما بعدها آن را به کاخ سلطنتی (رویال) تبدیل کردند. این بنا به مدت ۴ قرن محل قرارگیری کرسی قدرت بود. کاخ رویال با داشتن یک حیاط مرکزی زیبا، ساختار معماری کلاسیک فرانسوی را به نمایش می‌گذارد. این حیاط با ردیف‌های انبوهی از درختان، گویی روستایی در دل شهر به وجود آورده است. داخل حیاط مجسمه‌ای غیرمعمول مدرن از ستون‌های کوچک راه‌راه قرار دارد که ارتفاع این ستون‌ها متغیر است. مجسمه‌ها حس شگفتی و کنجکاوی گردشگران را برمی‌انگیزد. 

میدان باستیل

امروزه تنها نام این میدان، زندان بدنام باستیل را که نماد منفور قدرت مطلق است، به یاد می‌آورد که زمانی اینجا قرار داشت. بعد از یورش مخالفان به زندان باستیل در ۱۴ ژوئیه‌ی سال ۱۷۸۹، این زندان کاملا تخریب شد. در مرکز میدان باستیل، ستون ۵۱ متری ژوئیه (Juillet) قرار دارد که در بالای آن پیکری از طلا وجود دارد که نماد آزادی است. این بنای تاریخی، انقلاب جولای ۱۸۳۰ را به تصویر می‌کشد که شاه چارلز دهم را سرنگون کرد و لویی فیلیپ را به قدرت رساند. چهار خروس فرانسوی و یک شیر روی پایه‌ی ستون کنده‌کاری شده‌اند که نماد مردم آزاد فرانسه هستند.

راه‌پله‌ای مارپیچ با ۲۸۳ پله داخل ستون وجود دارد که شما را به سمت جایی هدایت می‌کند که می‌توانید منظره‌ای بسیار زیبا از باستیل اپرای جدید را به تماشا بنشینید. در محل زندان باستیل خانه‌ی اپرای جدیدی قرار دارد که در ۱۳ ژوئیه‌ی سال ۱۹۸۹ به طور رسمی توسط  رئیس جمهور میتران  افتتاح شد. این سالن تئاتر مدرن بسیار بزرگ، ۲۷۴۵ نفر ظرفیت دارد. خانه‌ی اپرای باستیل در طول سال میزبان رویدادها و اجراهایی از جمله اپرای ملی و گروه‌های ملی باله است. 

میدان شتله و برج Saint-Jacques

میدان شتله (Place du Chatelet) در مرکز پاریس، در منطقه‌ی ۱ قرار دارد و رو به سوی رودخانه‌ی سن است. دو سالن تئاتر مشهور پاریس، زینت‌دهنده‌ی این میدان عظیم هستند. تئاتر باشکوه شتله که در قرن ۱۹ ساخته شده است، محل برگزاری اپرا و کنسرت‌های موسیقی کلاسیک است. تئاتر Ville  هم یکی از بناهای تاریخی پاریس است که در آن طیف گسترده‌ای از کنسرت‌های موسیقی برگزار می‌شود. 

محدوده‌ی اطراف میدان شتله نیز ارزش گشت و گذار دارد. بعد از بازدید از این میدان، مسیر خود را به سمت خیابان Rivoli  ادامه دهید، از بلوار Sebastopol گذر کنید و در یک پارک کوچک قدم بزنید تا برج Saint-Jacques را پیدا کنید. این برج بین سال‌های ۱۵۰۸ تا ۱۵۲۲ به سبک اواخر گوتیک ساخته شده است که باقی‌مانده‌ی کلیسای Saint-Jacques-de-la-Boucherie، کلیسای قدیمی شهر است. 

در طول قرون وسطی، این کلیسا محل ملاقات زائرانی بود که به سمت «Way of Saint James»، مسیر سفر به Santiago de Compostela، یکی از ۳ مقصد زیارتی بزرگ مسیحیت در دوران قرون وسطی می‌رفتند. همچنین گفته می‌شود برج Saint-Jacques جایی است که بلز پاسکال یکی از آزمایش‌های برومتری خود را در آن انجام داد؛ این آزمایش تاثیر بلندی را بر ارتفاع ستون جیوه را نشان می‌دهد. 

La Conciergerie

این قلعه‌ی قرون وسطایی، یکی از زندان‌های بدنام پاریس در انقلاب فرانسه بود. در اینجا زندانیانی مثل ماری آنتوانت و رابسپیر، در سلول‌های تاریک و در حالی که منتظر سرنوشت خود بودند، نگه داشته می‌شدند. The Conciergerie در ابتدا بخشی از کاخ قرون وسطایی پادشاهان کاپتی بود و امروزه آن را به یک موزه تبدیل کرده‌اند. سالن Girondins  آثار به جا مانده از آن روزهای خونین، مثل تیغه گیوتین، مقررات زندان و یک رونوشت از آخرین نامه‌ی ماری آنتوانت را به نمایش گذاشته است.

سالن Gens d'Armes، یک سالن بسیار زیبا به سبک گوتیک است. در این اتاق ممنوعه، زندانیان محکوم به اعدام، به شخص اعدام‌کننده تحویل داده می‌شدند. برای دیدن چشم‌انداز فوق‌العاده از نمای نئوگوتیک ساختمان، در آن طرف رودخانه‌ی سن، در Quai de la Megisserie بایستید. از این فاصله، ۳ برج قلعه، همچنین برج ساعت (Tour de l'Horloge) دیده می‌شود که بیشتر شبیه به قلعه در قصه‌های افسانه‌ای است تا یک زندان. 

طاق دفانس (Arche of La Defense)

در غرب پاریس، در انتهای خیابان شارل دوگل مجموعه‌ای از ساختمان‌های بلند قرار دارد که از اواسط دهه‌ی ۶۰ میلادی ساخته شده است. این منطقه La Defense نامیده می‌شود که یادآور مقاومت تلخ نیروهای فرانسوی در این منطقه، در جنگ فرانسه-پروس (۱۸۷۰ الی ۱۸۷۱) است. امروزه گردشگران از این محله به عنوان راهنمای ورود پاریس به قرن بیست و یک بازدید می‌کنند. این طاق بزرگ توسط Johan Otto von Spreckelsen طراحی شده و بسیتر تاثیرگذار است. این سازه‌ی عظیم با ارتفاع ۱۱۰ متر، مستطیل شکل است و نمای آن را با سنگ مرمر سفید کارارا کار کرده‌اند. این بنای تاریخی در سال ۱۹۸۹، به مناسبت دویست‌امین  سالگرد انقلاب فرانسه افتتاح شد و به عنوان نماد اتحاد و برادری معاصر در نظر گرفته می‌شود. 

بلوارهای شلوغ و کافه‌های افسانه‌ای

برای کشف بهترین و زیباترین کافه‌های پاریس، بهتر است از بلوار Saint-Germain، در منطقه‌ی ۶ شروع کنید. هر دو طرف این بلوار پوشیده از درختان بلوطی است که در یک امتداد قرار دارند، با فروشگاه‌های پرطرفدار، کافه‌های  معتبر و رستوران‌های کوچک کلاسیک. مشهورترین کافه‌ی این بلوار، Cafe de Flore است که محل ملاقات  ژان پل سارتر و سیمون دو بووار بود. از دیگر کافه‌های مشهور آن می‌توان به Cafe des Deux Magots اشاره کرد که جیمز جویس، پیکاسو، همینگوی و چندین هنرمند دیگر به آن رفت و آمد داشتند. در هر دوی این کافه‌ها گردشگران با یک کافه‌ی کلاسیک فرانسوی مواجه می‌شوند که پیشخدمت‌های آن پاپیون بسته‌اند. 

رستوران‌های کوچک بلوار Montparnasse  هم شهرت خود را بیشتر مدیون نویسندگان و هنرمندانی هستند که به این رستوران‌ها می‌رفتند؛ Le Dôme یکی از این رستوران‌ها است. اتاق غذاخوری این رستوران به سبک آرت دکو است و منوی آن بیشتر روی غذاهای دریایی تمرکز دارد. رستوران  La Coupole یکی دیگر از رستوران‌های کلاسیک فرانسوی است که گذشته‌ی افسانه‌ای دارد؛ از سال ۱۹۲۰ هنرمندان مشهور بسیار زیادی از جمله Derain، Léger، Man Ray و پیکاسو به این رستوران می‌آمدند. La Coupole همچنین میزبان آلبر کامو، ژان پل سارتر و مارک شاگال نیز بوده است. 

رستوران Le Rotonde در دهه‌ی ۲۰ میلادی، جایی بود که نقاشان و هنرمندان سورئالیست بیشتر به آن رفت و آمد می‌کردند. این رستوران امروزه نیز هنرمندان و سینماگران را به خود جذب می‌کند. 

هر آنچه باید در مورد پاریس بدانید