جزیره گیاروس یونان؛ زندان مخفی یا بهشت غواصان!

یونان یکی از کشورهایی است که جزیره‌های بیشماری دارد و تعداد آن‌ها حتی تا ۶ هزار جزیره می‌رسد. هرچند بسیاری از این جزیره‌ها خالی از سکنه هستند و تنها جنبه‌ی تفریحی دارند. بسیاری از این جزیره‌های خالی عموما توسط هنرمندان مشهور خریداری می‌شود. در میان دریای اژه از دریاهای دورادور دریای مدیترانه جزیره‌ی گیاروس قرار دارد که متعلق به کشور یونان است. جزیره‌ای با سرنوشت و تاریخی شوم که می‌تواند به بهشتی رویایی تبدیل شود.

جزیره گیاروس در یونان، سال‌ها قبل یک اردوگاه کار اجباری و زندان بوده است و در حال حاضر متروکه می‌باشد.  این جزیره زیستگاه فک‌های راهب مدیترانه‌ای است که اهمیت بسیاری دارند و هم‌چنین می‌توان از این جزیره برای غواصی استفاده کرد.

در زمان‌های رومیان، این جزیره محل تبعیدی‌ها بوده است و چندین نویسنده رومی از آن به عنوان جزیره ویرانی، یاد کرده‌اند. در طی سال‌های ۱۳۲۶ تا ۱۳۵۲ حدود ۲۲ هزار نفر در این جزیره زندانی بودند یا تبعید شده بودند. هرچند به تازگی کارشناسان اعلام کردند که در حقیقت این جزیره اردوگاه کار اجباری بوده است نه زندان. در دوران استبداد نظامی در سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۲ مقامات یونان وجود این جزیره را در رسانه‌ها تکذیب می‌کردند. در طی آن سال‌ها، ساختمان اصلی جزیره که محل اسکان ۱۰ هزار نفر بود، ویران شد و آن‌ها مجبور به زندگی در چادر بودند.

در میان زندانی‌های این جزیره، شاعر یونانی بانیس ریتسوس نیز حضور داشته است. لوانیس چارالامبوپولوس نیز که بعدها به عنوان وزیر امور خارجه در دولت سوسیالیست آندرس انتخاب شد نیز در این جزیره مدتی زندانی بوده است. بعد از سقوط دوران استبداد، ارتش نیروی دریایی یونان تا سال ۱۳۷۸ از این جزیره برای فعالیت‌های نظامی خود استفاده می‌کرد. پس از سال ۱۳۷۸ این جزیره را به عنوان یک آثار تاریخی معرفی کردند. در حال حاضر جزیره خالی از سکنه است و دولت آن را به حال خود رها کرده است. چندین پروژه احیاسازی جزیره مطرح شد اما هیچ کدام رسما تایید نشدند.

این جزیره محل زندگی اجتماع بزرگی از فک‌های راهب مدیترانه است و اهمیت زیست محیطی بالایی دارد. از آنجا که این جزیره سال‌هاست خالی از فعالیت انسانی است بسیاری از پرندگان و حیوانات به آن پناه آورده‌اند. هم‌چنین موقعیت و چشم‌انداز بی‌نظیر این جزیره برای غواصان بسیار وسوسه‌انگیز است و می‌تواند برای گردشگران و دوستداران طبیعت هیجان‌انگیز باشد. اما از آنجا که این جزیره همچنان آثار دوران استبداد و فعالیت‌های ارتش نیروی دریایی را در خود جای داده است و اقدامی برای تخلیه آن‌ها صورت نگرفته است نمی‌توان قطعی برای احیاسازی این جزیره صحبت کرد و باید کارهای مقدماتی بسیاری انجام شود تا گردشگران بتوانند به این جزیره وارد شوند. شاید در سال‌های آینده این جزیره تاریخ خشونت‌بار خودش را فراموش کند و محلی برای شادی و آرامش گردشگران تبدیل شود.