- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
جاهای دیدنی بوشهر گستره وسیعی را در بر میگیرد، از جاذبههای طبیعی گرفته تا آثار تاریخی. تعداد زیادی از بناهای بافت قدیم بوشهر، امروزه از جذابیتهای آن محسوب میشوند که از جمله آنها میتوان به عمارات و خانههای قدیمی اشاره کرد. عمارت دهدشتی در محله کوتی، یکی از بناهای جذابی است که میتوان از آن بازدید کرد.
معماری خاص خانه با ویژگیهای خاص منطقه برای هر بینندهای جذاب است؛ خواه از اهالی بوشهر و خواه از دیگر مناطق. همچنین موزه تاریخ پزشکی خلیج فارس با گنجینهای ارزشمند و غنی در این بنا دایر است و همین موضوع بر جذابیت آن میافزاید. با کجارو در سفری به بوشهر همراه باشید و درباره عمارت دهدشتی و موزه تاریخ پزشکی خلیج فارس بیشتر بخوانید.
عمارت دهدشتی در دوره قاجار، توسط حاج غلامحسین دهدشتی احداث شد. از آنجا که وی تاجر روغن بود، این بنا با عناوین عمارت دهدشتی و عمارت روغنی مشهور شد.
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
اسناد تجاری زیادی در این خانه تاریخی پیدا شدهاند که هماکنون بهصورت طبقهبندیشده، در سازمان میراث فرهنگی نگهداری میشوند. بعضی از اسناد به خط برجسته سیاق است و قدمت برخی از تمبرهای اسناد به ۲۰۰ سال پیش میرسد. این تمبرها مربوط به کشورهای بریتانیا، هندوستان و آلمان و نیز عصر قاجار است.
عمارت دهدشتی کاربری تجاری و مسکونی داشته است. این بنا از سال ۱۳۷۷ توسط میراث فرهنگی بوشهر مرمت شد و در حال حاضر میزبان موزه تاریخ پزشکی خلیج فارس است.
عمارت دهدشتی در خیابان انقلاب، ضلع شمال غربی مسجد امام، پشت بانک مسکن شعبه مرکزی قرار دارد و از جاهای دیدنی بوشهر در بافت قدیم و محله کوتی است. (مشاهده روی نقشه)
عکسهای گالری از گوگلمپ (عکاسان: مهدی گرانمایه، بابک معاون و ضرغام تقوی)
عمارت دهدشتی بهلحاظ معماری از اهمیت فوقالعاده خاصی برخوردار است و دلیل آن به تعداد طبقات آن برمیگردد. اکثر ساختمانهای بافت قدیم بوشهر دو طبقه داشتهاند و تعداد انگشتشماری سه طبقه بودهاند؛ در حالی که عمارت دهدشتی چهار طبقه دارد. عمده مصالح بنا را گچ، سنگهای مرجانی، آهک، چوب ساج و (صندل) چندل تشکیل میدهند. پوشش سقف از چوب صندل است.
عمارت دهدشتی بهعنوان یکی از بناهای تاریخی بوشهر، از ویژگیهای معماری سنتی بوشهر برخوردار است؛ از جمله آن که پس از باز شدن در ورودی خانه، دیواری برای جلوگیری از دید مستقیم و جداسازی اندرونی با بیرونی ساخته شده است یا پردهای ضخیم یا گلیمی، کار این دیوار را انجام میداد. سکوی کنار در ورودی از دیگر خصوصیات معماری بناهای این منطقه است که همچون سایر عناصر با کارکردی خاص تعریف و ساخته شده است. این سکو با این هدف مورد استفاده قرار میگرفت که مهمانان میتوانستند هنگام انتظار برای گشودن در، روی آن بنشینند و رفع خستگی کنند.
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
عمارت دهدشتی اتاقهای متعددی دارد. یکی از اتاقهای آن شاهنشین است که در آن پنجرههای رنگی زیبا را در کنار سقف آینهکاریشده آن میتوان دید. سقف اتاق پذیرایی نیز با رنگ روغن و الهام از نقاشی اروپایی کار شده است. تزیینات و گچبری بسیار زیبایی در داخل اتاقها به کار بردهاند که توجه هر بینندهای را به خود جلب میکند؛ از تزیینات هلالیها گرفته تا کندهکاری روی پنجرههای دیواری و شیشههایی رنگی.
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
در مرکز حیاط، در طبقه همکف حوضی قرار دارد که زیر آن آبانبار ساختمان بوده است و در آن آب آشامیدنی نگهداری میکردند. سمت چپ حوض، حفرهای دیده میشود که در آن کوزهای سفالی برای خنک نگهداشتن آب وجود دارد.
موزه تاریخ پزشکی خلیج فارس در عمارت دهدشتی برپا شده است. این موزه به سیر تحول پایههای پزشكی از دوران باستان ایران تا دوران معاصر میپردازد. این دورههای تاریخی شامل دوره باستان، تمدن اسلامی، صفویه و قاجاریه و دوران معاصر (پهلوی و انقلاب اسلامی) میشود. قطعات گنجینه متشکل از اشیا، اسناد، کتب و عکس و تصاویر هستند. برخی از موارد در ادامه آورده شدهاند:
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
عکسهای گالری از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
عکس از وبسایت medhistory.ir (عکاس: نامشخص)
نویسنده: زلیخا رحمانیان