فوران آتشفشان بالی، کوه آگونگ
کوه آگونگ واقع در جزیره بالی، اندونزی، بلندترین نقطه جزیره است که در زندگی ساکنین و آب و هوا بهخصوص میزان بارندگی تاثیر فراوان داشته و دارد. بعد از فوران سال ۱۹۶۳- ۱۹۶۴، این آتشفشان دوباره شروع به فعالیت کرده که در ادامه بیشتر با این اتفاق جدید آشنا میشویم.
مقاله مرتبط:
تصاویر بسیار حیرتانگیزی از فوران کوه آگونگ در جزیره بالی گرفته شده که حکایت از درون این آتشفشان دارند. راوی این داستان نیز دانشمند آتشفشانشناس جنین کریپنر (Janine Krippner) است.
طی دو ماه اخیر، شکستن سنگهای درون آتشفشان کوه آگونگ باعث افزایش ارتعاشات یا زلزله شده است. سپس این شکستنها بهشکل ماگما، مخلوط مذابی از صخرهها و گاز از عمق زمین، از دهانه آتشفشان خارج میشوند.
هفته گذشته شاهد فوران شدید بخارهای غلیظ، خاکستر و مواد مذابی بودیم که پس از خارج شدن از دهانه آتشفشان بهشکل رودهایی از رسوبات سرد وارد رودخانههای درون دره شدند.
فوران بخار
دو ماه پیش، بهندرت میشد از بیشتر عکسهای گرفته شده از کوه، تشخیص داد که فورانی در راه است. این آگاهی را از اطلاعات کشفشده از درون کوه که باعث افزایش ارتعاشات میشد، همچنین از زمینلرزهها بهدست آوردیم.
آنچه بیشتر از همه دیده میشد، فوران بخارهایی بود که از تبخیر آب درون آتشفشان بهوجود آمده بودند. مخلوط خاکستر و مواد مذابی که کوهستان را تشکیل میدهد، مانند اسفنج عمل میکند و بارانهای همیشگی اندونزی را تا زمانی که درون آتشفشان گرم شود در خود نگه میدارد.
بنابراین آتشفشان نسبتا آرام، مراحل عادی خود را سپری میکرد و همین نوسانات پیشبینی را برای ما مشکل کرده بود.
بیشتر بخوانید:
خاکستر آتشفشانی بسیار غلیظ
آتشفشان برای اولین بار، سهشنبه گذشته حجم غلیظی از بخار و خاکستر را خارج کرد، که این اولین فروان طی ۵۰ سال اخیر بود.
این یک فوران فریاتیک است؛ فوران بخار بسیار فشرده درون آتشفشان بهدلیل گرم شدن آب توسط مواد مذاب داغ. این اتفاق باعث ایجاد فشار و در نتیجه فوران سنگهای تبدیلشده به خاکستر است.
مواد مذاب هنگام فوران باعث شکسته شدن سنگها و صخرههای داخل کوه میشوند. همچنان که مواد مذاب بهسمت بالا حرکت میکنند، دمای آب درون آشتفشان نیز بالا میرود، بخار حاصل از این گرم شدن باعث ایجاد فشاری میشود که سنگها تاب نگه داشتن آن را ندارند، و این همان چیزی است که ما شاهد آن هستیم؛ یعنی فوران سنگ، شیشه، کریستال، بخار و خاکستر.
اگر فورانهای آتشفشانی بدون توجه به باد، مستقیما بهسمت بالا پرتاب شوند، بدان معنا است که سرعت فوران بسیار زیاد است. میزان سرعت و حجم خاکستر، ارتفاع فوران را تعیین میکند.
در سال ۱۹۶۳، ارتفاع فوران کوه آگونگ به ۲۶ کیلومتر روی سطح دریا رسید.
بیشتر بخوانید:
درخشش نارنجی دهانه آتشفشانی
شب هنگام، درخشش نارنجی نزدیک دهانه آتشفشان داغ و افروخته است. زمانی که مواد هنوز در دهانه قرار داشته باشد، ماگما نامیده میشود؛ اما زمانی که از دهانه سرازیر شود به آن لاوا میگویند.
یکی از دلایلی که مقامات هشدار و آگاهیهای خود را افزایش دادهاند، افزایش تدریجی ماگما است و این تصاویر وضعیت کنونی آن را دقیقا نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
آتشفشان به هنگام طلوع خورشید
اما ماگما دلیل تصاویر فوقالعاده زیبایی از دودهای صورتی و نارنجی به هنگام طلوع خورشید نیست. در واقع این اشعههای خورشید هستند که خاکسترهای آتشفشانی، آنها را منعکس کرده و باعث بهوجود آوردن تصویری زیبا میشوند.
بیشتر بخوانید:
سایههای متفاوت خاکستر
سایههای مختلف خاکستر که از دهانه خارج میشوند، اطلاعات بسیاری به ما میدهند. تصاویر دو خاکستر با رنگهای متفاوت نشان میدهند که دو مجرا در دهانه وجود دارد، یکی تولیدکننده خاکستر بیشتر، و دیگری تولیدکننده بخار بیشتر.
در سال ۱۹۶۳، محققان از فوران کوه آگونگ چنین برداشت کردند که احتمالا دو مجرا وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
رودهای خطرناک رسوبات و گلولای
آخرین تصاویر از بالی نشاندهنده پیشرفت جدید جزیره است. این پیشرفت یا گسترش به خاطر جریان رسوبات آتشفشانی است که لاهار یا گلرود نامیده میشود. زمانی که خاکستر و سنگهایی که در اطراف آشفشان با باران همراه میشوند، رودهایی خطرناک، با جریان سریعی بهوجود می آورند که سختی آن ماننده سختی آب یا سیمان خیس است. همچنین این جریان میتواند سطح آب رودخانه را به سرعت بالا ببرد.
این جریان علاوه بر آب، بقایای درختان و سنگها را نیز با خود حمل میکند که در این مواقع مقامات به مردم هشدارهای امنیتی میدهند.
دیدگاه