آگهی فروش برای باغ جهانی عباس آباد!
یک مالک خصوصی ۲۸ هزار مترمربع از جنگل‌های باغ جهانی «عباس آباد» بهشهر را تفکیک و آگهی فروش آنها را رسانه‌ای کرد!
یک مالک خصوصی بابت ۲۸ هزار متر مربع جنگل‌های عباس آباد یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان پرداخته اما امروز این وسعت جنگل بکر را با قیمتی بالغ بر ۳۶ میلیارد تومان به فروش گذاشته است! در آگهی فروش روی مجوز تغییر کاربری هم تأکید شده است!
بنا به گفته «بزرگ‌نیا» مدیر کل میراث فرهنگی مازندران، جنگل‌های جهانی عباس‌آباد در ابتدای امر به صورت «امانی» توسط سازمان جنگل‌ها به یک نهاد نظامی واگذار شد. آن نهاد نظامی بعد‌ها زمین را به قوه قضائیه داد تا در این اراضی زندان ساخته شود! اما مکان زندان به جای دیگری منتقل شد و در نهایت امور زندان‌ها زمین‌های امانی را به منابع طبیعی پس نداد.
اما «ستار بابایی» مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان نه امانی بودن واگذاری را تأیید می‌کند نه تکذیب!
به گفته بزرگ‌نیا دهه هشتاد قوه قضائیه زمین‌ها را به بخش خصوصی می‌فروشد! هر چند این تاریخ توسط نماینده سابق شهر رد می‌شود و می‌گوید:
بزرگ‌نیا آن زمان هنوز به میراث فرهنگی نیامده بود.
بزرگ‌نیا اعتقاد دارد کار باغ جهانی را ماده ۳۴ متعلق به سال ۶۵ خراب می‌کند. این ماده سند زدن زمین‌های امانی به نام دستگاه و نهادها را تا قبل از سال ۶۵ مجاز می‌داند و این وسط کسی صدای اعتراض منابع طبیعی وقت را هم آن طور که او می‌گوید، نمی‌شنود. به گفته بابایی البته منابع طبیعی نوشهر کار را به دادگاه می‌کشاند اما رأی بدوی علیه اداره منابع طبیعی این شهر داده می‌شود. شکایت به دادگاه تجدید نظر می‌رود و این بار منابع طبیعی برنده ماجرا می‌شود اما دیوان عالی کشور به گفته بابایی، رأی تجدید نظر را نقض می‌کند. بعد از رأی دیوان عالی، امور زندان‌ها هم اراضی را به «مزایده» می‌گذارد که در نهایت فردی در مزایده برنده می‌شود.
او امروز در تبلیغات گسترده خود از محدوده ۲۸ هزارمتر مربعی به شهرکی به نام خود یاد می‌کند! شهرکی در دل جنگل‌های جهانی عباس‌آباد با فاصله ۵۰ متری از بنای مخصوص شاه عباس صفوی در دل دریاچه عباس‌آباد! مالک برای جلب خریدار از تبلیغ درباره منظره عالی و هوای پاک جنگل هم کم نمی‌گذارد! به گفته بابایی منابع طبیعی برای گرفتن سند جلوی کار این فرد را می‌گیرد اما او به پشتوانه رأی دیوان عالی کشور برنده می‌شود و زمین‌ها به نامش سند می‌خورد!
بزرگ‌نیا تغییر کاربری ۲۸ هزار متر مربعی زمین را غیر ممکن می‌داند. تأکید هم می‌کند که مسئله را در کمیسیون ماده ۵ دنبال کرده و هیچ‌کس با تغییر کاربری آن موافقت ندارد. مدارک را هم به دادستان رسانده و حضوری هم با وی گفت وگو کرده است. او درنهایت می‌گوید کاربری آن تنها می‌تواند گردشگری باشد آن هم با سازه‌های قابل انتقال و سبک.
بزرگ‌نیا تأکید می‌کند که فروش و تفکیک این اراضی غیرقانونی است. او مرجع قانونی برای کاربری و تغییر کاربری را هم اداره کل منابع طبیعی و سازمان میراث فرهنگی می‌داند و می‌گوید:
این‌ها فقط اطلاعیه است و هیچ پلاکی به فروش نرفته است.
با وجود این نقشه تفکیک جنگل نشان می‌دهد که مالک قصد دارد شهرک با یک خیابان بزرگ و کوچه‌های ۶ و ۱۰ متری بسازد! پلاک‌های شهرک از ۱۷۰ متر تا ۲۰۰ متر مربع می‌شود؛ نزدیک به ۵۰ تا ۶۰ پلاک در بکرترین نقطه جنگل!
نامه‌هایی که «مقیمی» نماینده سابق بهشهر به مجلس می‌برد و به اصل ۹۰ می‌دهد، نشان می‌دهد که ۲۹ هزار مترمربع جنگل بعد از ثبت جهانی باغ عباس‌آباد به فروش می‌رسد! این باغ به همراه ۸ باغ دیگر در سال ۹۰ به ثبت جهانی رسیده است.
امسال برای ۹ باغ ایرانی از جمله باغ عباس‌آباد بهشهر در یونسکو سال مهمی است. ارزیابان یونسکو به ایران می‌آیند تا مشخص شود میراث فرهنگی چقدر از تعهدات میان مدت خود را برای حضور این باغ‌ها در یونسکو انجام داده است. پیش از این هم خشک شدن دریاچه باغ عباس‌آباد به نگرانی‌هایی برای ثبت جهانی منجر شده بود؛ هرچند وضعیت خود باغ جهانی مهم‌تر از مسأله جهانی شدن آن است! اما این سؤال هم پیش می‌آید که چرا باید اراضی یکی از بکرترین جنگل‌های کشور با وضعیت منابع طبیعی به بخش خصوصی برای ساختن شهرک‌سازی فروخته شود؟ آیا شهرک‌سازی مسأله جهانی شدن این دریاچه باغ را برای همیشه منتفی نمی‌کند؟ هر چند همچنان مهم‌ترین سؤال را مقیمی می‌پرسد که چطور می‌شود اراضی ملی را فروخت؟!
آیا این شهرک‌سازی عجیب، پرونده جهانی باغ‌های ایرانی را با چالشی جدید روبه‌رو نمی‌کند؟ آیا باغ جهانی عباس‌آباد را وارد لیست فهرست در خطر یونسکو نمی‌کند؟
مجموعه تاریخی عباس‌آباد از آثار تاریخی استان مازندران است. مجموعه باغ‌های عباس‌آباد در ۹ کیلومتری شهرستان بهشهر و در دامنه رشته کوه‌های البرز و در میان جنگل‌های انبوه قرار گرفته و از جمله مهم‌ترین و بزرگ‌ترین باغ‌های تاریخی ایران است که به عنوان یکی از باغ‌های ایرانی در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
دیدگاه