علی اصغر شعرباف؛ معمار سنتی کار ایران، شاگرد استاد لرزاده

علی اصغر شعرباف در سن ده سالگی به امر پدرش استاد حاج محمد شعرباف به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آن‌ها بود پرداخت. پدربزرگ او، استاد حاج عباس پیوند، از اساتید برجسته زمان خود بوده و لقب پیوند نیز به‌دلیل توانایی او در جابه‌جایی پایه‌ها از زیر تاق‌ها و اتصال اجزا معماری به یکدیگر به وی داده شده بود. اصغر شعرباف در زمان جوانی از تجربه استادان ماهر و زبردستی چون استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمار کاشانی و نیز پدر خویش، کاشی تراش‌‌ها و کاشی‌کار از جمله ابراهیم کاظم پور تجربه‌های بسیار کسب کرد و توانست در سنین جوانی به‌تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری به‌ویژه ترسیمات گره‌ها و کاربندی‌ها را بر عهده گیرد.

از جمله فعالیت‌های معماری وی می‌توان کارهای او در مسجد جامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، مدرسه سپهسالار (شهید مطهری)، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بین‌المللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل ارزی یافت‌آباد، بنای شهدای هفت‌ تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان را نام برد.

او در کار مرمت بنا و به‌خصوص مرمت تزیینات بناهای کهن نیز تبحر دارد. از آن جمله می‌توان به مرمت عمارت بادگیر و تالار الماس و بخش‌های تزییناتی به‌ویژه حوض‌خانه از مجموعه کاخ‌های سعد‌آباد در سال ۱۳۴۰ و نیز مرمت و بازسازی سردر بنای تاریخی عالی قاپوی قزوین نام برد. او در جوانی نیز در کنار پدرش در مرمت و بازسازی تکیه‌دولت که بعدها تخریب و ساختمان بانک ملی به‌جای آن ساخته شد نیز حضور داشت.

از تالیفات او  کتاب گره‌چینی سنتی است که توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به چاپ رسیده و ترسیمات دست کشیده نیز در دست چاپ است. در سال ۱۳۸۹ کلاس‌هایی توسط ایشان در ایکوموس ایران برای دانشجویان و علاقه‌مندان به گره‌چینی و معماری سنتی برگزار شد. 

علی‌اصغر شعرباف متولد سال ۱۳۱۰ در تهران بوده و از اساتید برجسته معماری سنتی و مرمت بناهای تاریخی در ایران است. علی اصغر شعرباف از آخرین بازماندگان معماران سنتی تهران محسوب می‌شود که متاسفانه در ۲ شهریور سال ۱۳۹۵ درگذشت.