لوکیشن فیلم: ایران برگر

داستان فیلم

در یک روستا دو فرد به نام‌های امرالله خان و فتح‌الله خان برای تصدی کرسی در انتخابات شوراها قصد دارند با یکدیگر وارد رقابت شوند. اما این رقابت اصلا منصفانه و اخلاقی نیست و طرفین به هر روشی برای از رده خارج کردن یکدیگر متوسل می‌شوند و... .

 نقد فیلم

بازگشت مسعود جعفری جوزانی پس از ۱۶ سال به سینما آن هم با یک اثر کمدی که کمتر دیده شده ژانر مورد علاقه وی باشد، اتفاقی بود که از هر لحاظ می‌توانست باعث کنجکاوی مخاطب شود، زیرا مخاطب ایرانی باید اثری کمدی را از کارگردانی مشاهده می‌کرد که معمولا شخصیتی جدی دارد و کمتر کسی روحیه طنز در وی مشاهده کرده است و همین مسئله احتمالا عامل اصلی ضعف فیلم «ایران برگر» نیز است.

«ایران برگر» داستان انتخابات در یک روستا را به تصویر می‌کشد و قرار است بستر کمدی فیلم در چنین فضایی شکل بگیرد. فیلم‌نامه جعفری جوزانی و محمدهادی کریمی با موضوع حساس انتخابات که شاید بی‌پرواترین نمونه دیگر آن را بتوان در «اخراجی‌های ۳» یافت، ایرادات ریز و درشتی دارد که می‌توان دلایل بسیاری اعم از خط قرمزها و ملاحظات خاص را در آن یافت.

«ایران برگر» در خلق موقعیت کمدی اثری ناتوان است. فیلم قادر نیست شوخی‌های بدیع و خوشایندی به مخاطبش ارائه دهد. شوخی‌های فیلم بیشتر از آنکه تیز و بُرنده باشند، لوده و لوس از آب درآمده‌اند و اگرچه برخی از این شوخی‌ها می‌تواند باعث خنده مخاطب عام فیلم شود، اما هیچ هوش و نبوغی در پس این شوخی‌ها به چشم نمی‌خورد. اما این نکته را نیز نباید فراموش کرد که فیلم جز پرفروش‌ترین فیلم‌های سال خود بوده و توانست گیشه حدود ۶ میلیار تومانی را کسب کند.

عوامل فیلم

• کارگردان: مسعود جعفری جوزانی
• مدیر فیلمبرداری: تورج منصوری
• صدابردار: حسن زاهدی
• طراح چهره‌پردازی: مهین نویدی
• مدیرتولید: مجتبی متولی

 محسن تنابنده (فتح‌الله خان)، احمد مهرانفر (رهام)، علی نصیریان (امرالله خان)، حمید گودرزی (سهراب)، گوهر خیراندیش (ننه نبات)، فریبا متخصص (ننه حیات)، سحر جعفری جوزانی (ماهگل)، سیاوش چراغی‌پور (آقای مشاور)، هادی کاظمی، اکبر رحمتی، هاشم روحانی، میرطاهر مظلومی، در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.

لوکیشن

بسیاری از مخاطبانی که در تعطیلات نوروزی به تماشای «ایران برگر» نشسته‌اند این پرسش برایشان مطرح شده که محل وقوع اتفاقات فیلم کجاست؟

این مخاطبان دوست دارند بدانند که آیا روستایی به نام «شید» که مرکز اصلی ماجراهای فیلم بوده، وجود خارجی دارد یا صرفا منطقه‌ای است زاده تخیل نویسنده و کارگردان.

در سینما و تلویزیون از آثاری کاملا جدی مانند «کلاه پهلوی» گرفته تا آثاری با رگه‌های طنز مانند «خیابان‌های آرام» متداول بوده که برای طرح انتقادات کلان سیاسی، مرکز وقوع اتفاقات دنیایی خیالی باشد و همین است که باعث می‌شود مخاطبی که «ایران برگر» را دیده هم احتمالا این گمان را داشته باشد که این روستا هم ناشی از تخیل مولفان اثر است.

شیدی با معادل بیرونی آن

در ایران چندین روستا به نام شید وجود دارد؛ یکی در استان اصفهان، یکی در استان مازندران و سومی در استان همدان. «شیدی» که جعفری جوزانی به سراغش رفته روستایی است در استان همدان و در حد فاصل ملایر و اراک.

این روستا طبیعت بکری دارد و کشاورزی و دامپروری کسب و کار اصلی مردمان روستا است. از دیرباز «شید» به واسطه تاکستان‌های انگورش شناخته می‌شده است.

تغییر لوکیشن از شید به کیگا

جعفری جوزانی در ابتدا بنا داشت «ایران برگر» را در همان روستا بسازد، اما وقتی برای بازبینی لوکیشن به «شید» رفت، متوجه شد بافت قدیمی روستا به دلایل مختلف، از جمله نزدیکی به نیروگاه آب سنگین اراک و استفاده از بخش‌هایی از روستا به‌عنوان مناطق حفاظتی از نیروگاه تغییر پیدا کرده است. اغلب مردمان روستا هم در سال‌های اخیر به شهرستان‌های اطراف مهاجرت کرده‌اند و روستا دیگر طراوت گذشته‌اش را نداشت.

بازسازی «شید»

جوزانی کوشید طبیعت مشابه «شید» را در نقطه‌ای به نام «کیگا» حوالی امامزاده داوود (ع) در شمال‌غرب تهران و در منطقه «کن» پیدا کند و بخش عمده فیلمبرداری را در این نقطه انجام دهد. با این حال همان گویش لری مردمان «شید» را دقیقا در فیلم به کار برد.

البته که این نوع تصویرسازی به شدت با توجه مخاطبانی روبرو شده است که خود در «شید» زیسته‌اند یا به واسطه همجواری با این روستا، سری به آن زده‌اند. این تصویرسازی از «شید» شاید باعث کنجکاوی بیشتر درباره این روستا شده و شرایطی برای بهبود اوضاع این روستا در جهت جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه مردمان این روستا به شهرهای اطراف فراهم شود.

 آیا شما هم این فیلم را دیده‌اید؟ لطفا نظرات خود را با ما و دیگر خوانندگان محترم کجارو در میان بگذارید. در ضمن تمام مقالات لوکیشن فیلم را می‌توانید در صفحه اختصاصی آن مشاهده کنید.