هر ساله در روز ۲۱ ژوئن همزمان با اولین روز فصل تابستان، روز جشن موسیقی برگزار میشود.
موسیقی، به هر نوا و صدایی گفته میشود که شنیدنی و خوشآیند باشد و انسان یا موجودات زنده را دچار تحولی کند. موسیقی بیان احساسات انسان بهوسیله اصوات است. موسیقی هنری است دارای نوا و سکوت.
جشن موسیقی که در زبان فرانسه به آن Fete de la Musique گفته میشود و با همین نام در سراسر دنیا شناخته میشود توسط «ژاک لانگ» وزیر فرهنگ وقت فرانسه در سال ۱۹۸۲ پایهگذاری شد که هر ساله در ۲۱ ژوئن همزمان با اولین روز فصل تابستان برگزار میشود. در حال حاضر این جشن در صدها شهر دنیا برگزار میشود.
واژهی موسیقی از واژهای یونانی و گرفته شده از کلمهی Mousika و مشتق از کلمهی Muse است که نام ربالنوع حافظ شعر و ادب و موسیقی یونان باستان است.
موسیقی را هنر بیان احساسات بهوسیلهی آواها گفتهاند که مهمترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداهاست بهگونهای که خوشآیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان شود.
تقسیمبندی موسیقی
موسیقی به روشهای بسیاری تقسیمبندی میشود مثلا بر اساس دورهی هنری پیدایش، ساختار آواشناسی، ناحیهی پیدایش، بر اساس تعداد نتها، بر اساس ضربآهنگ و ...
از دیدگاه ضربآهنگ موسیقی به دو بخش تقسیم میشود:
- موسیقی ضربی
- موسیقی بیضرب
موسیقی ضربی به موسیقیهایی گفته میشود که دارای وزن باشد مانند آهنگهایی که برای رقص ساخته شده باشد: پیش در آمد، مارش و غیره.
موسیقی بیضرب آن است که دارای وزن معین و معلومی نباشد که بهترین نمونهی آن آوازهای موسیقی ایرانی است.
تاریخچه موسیقی در ایران
موسیقی در ایران سابقهای دیرینه دارد و به دوران ایران باستان بازمیگردد. ایران خاستگاه موسیقیهایی غنی و متنوع است و موسیقی سنتی ایران بهعنوان یکی از مؤلفههای فرهنگ و هنر ایرانی به شمار میرود. تقریباً تمامی اقوام ایرانی دارای موسیقی محلی خاص خو هستند.
در ایران باستان هنگام برآمدن و فرورفتن خورشید گروهی به نواختن طبل و کوس و کرنا میپرداختند. در اوستا بخش یسناها آمده که پزشکان بیماران خود را با موسیقی ایرانی درمان میکردند. در آن دوران سه نوع موسیقی آئینی (دینی)، بزمی و رزمی مرسوم بوده است. همچنین در جشنهای طبیعت و روزهای تاریخی و ملی نواها و موسیقی ایرانی ویژهای اجرا میشد.
در دوران هخامنشیان سرودها و ترانههایی به نام هوره در جنگها و جشنها اجرا میکردند که امروزه در ایلام و سرزمینهای غرب ایران با همین نام رایج است. در دوران ساسانیان بهویژه بهرام گور و خسرو پرویز موسیقیدانهایی زیر نظر و زیر دربار خرمباش کار میکردند. در جشنهای بزرگ، این نوازندگان و خنیاگران، نواها و آهنگهای گوناگون اجرا میکردند. در شاهنامه آمده بهرام گور تعداد ده هزار لوری (خنیاگر) از هند برای شادی و پایکوبی مردم به ایران آورد.
در همین روز:
- جشن آب پاشونک، جشن آغاز تابستان
- آغاز هفته صرفهجويی در مصرف آب
دیدگاه