۷ راهنمایی در مورد عکاسی تجاری از غذا
عکاسی حرفه‌ای بخش‌های زیادی دارد. یکی از بخش‌های رو به رشد و جذاب این هنر، عکاسی از غذا است. فرای عکاسی از غذاهایی که می‌خوریم، عکاسی از غذا برای تصاویر تبلیغاتی منو‌ها و محصولات رستوران‌ها، شرکت‌ها و ... امروزه به صنعت بزرگی تبدیل شده‌است. با کجارو همراه باشید تا از زبان سوزی پرات، راهنمایی‌هایی برای ثبت تصاویر برتر از غذاها و ورود به عکاسی صنعتی دریافت کنیم.
اوایل تابستان گذشته، من با خوشحالی یک سفارش عکاسی از کلوچه‌های شکلاتدار تولیدی فروشگاه محله‌مان دریافت کردم. کاری که در ابتدا ساده به نظر می‌رسید، در انتها چالش‌برانگیزتر از حد انتظارم از آب درآمد. در این مقاله وارد روند عکاسی تجاری و حرفه‌ای از غذا برای مشتری‌های واقعی می‌شویم و ۷ پندی را که باید در ذهن داشته باشید مرور می‌کنیم.
تجهیزات خود را انتخاب کنید
یکی از بهترین دوستان شما در عکاسی غذا، لنز ماکرو است، زیرا به شما اجازه‌ی زوم و ثبت جزئیات ریز و پرسپکتیوی می‌دهد که دوربین تلفن همراه از ثبتش عاجز است. در روزگاری که تقریبا همه می‌توانند با تلفن همراه خود عکس‌های زیبایی از غذاها بگیریند، این موضوع بسیار اهمیت دارد که تصاویری خلق کنید که مشتریتان با تجهیزات سطح پایین قادر به ثبتش نباشد. شخصا برای عکاسی از غذا دو بدنه‌ی دوربین کانن (5D mark III و 6D ) و دو لنز (70-24 f/2.8 و 100mm f/2.8 macro ) را استفاده می‌کنم.
از نظر نور، شما می‌توانید به سادگی از یک رفلکتور و نور طبیعی (در صورت در دسترس بودن) یاری بگیرید، اما من ترجیح می‌دهم از یک ست ارزان‌قیمت و ساده‌ی فلش جدا از بدنه (Off camera flash) شامل یک فلش کانن 580EXII Speedlight ، یک تریگر فلش یانگنو، یک استند ساده‌ی نورپردازی و یک فلش چتری پخش‌کننده استفاده کنم. طرح برپایی ست نورپردازی من به صورت زیر است:
بسته به کیفیت خروجی مورد نیاز عکاسی، سرمایه‌گذاری روی استخدام یک طراح و استایلیست غذا نیز می‌تواند خردمندانه باشد. در این پروژه من از این فرد استفاده نکردم، اما در لحظاتی کلیدی که بعدا به آن اشاره می‌کنم، از این تصمیمم پشیمان شدم.
صحنه‌ی عکاسی را بچینید
به‌طور کلی عکاسی از غذا می‌تواند در هر جایی انجام شود، اما بهتر است همیشه از مشتری خود بپرسید که آیا می‌خواهد عکاسی پروژه در جای خاصی انجام گیرد یا ترجیح می‌دهد محصولات و غذاها را به مکان اختصاصی خودتان ببرید و آن‌جا عکاسی کنید. در مورد پروژه‌ی ما سناریوی دوم اتفاق افتاد. به دلیل اینکه استایل عکس‌هایی که می‌خواستیم اینجا بگیرم نمای بسته و کراپ‌داری داشت، نیازی به برپایی یک آشپزخانه یا اتاق غذاخوری لوکس و بزرگ نبود، اما برای ارتقاء کار در این نماهای بسیار بسته و زوم‌شده نیاز به سطوح و تزئینات مختلفی داشتم.
۱. نیاز‌های مشتری را درباره‌ی عکسش درک کنید
وقتی بحث سر عکاسی از غذاست، دو سناریو پیش می‌آید. گاهی مشتری منویی از تعدادی ظرف آماده‌ی غذا دارد و شما باید در زمان در دسترس، به تعداد ممکن از آن‌ها عکس بگیرید یا گاهی مشتری یک غذا یا آیتم خاص در منویش دارد که نیاز است مورد توجه قرار گرفته و بدرخشد. در مورد کار ما سناریوی دوم درست بود، زیرا کل کار حول یک آیتم خاص و عکاسی از آن می‌چرخید: یک کلوچه‌ی شکلاتدار معروف به "جناب کلوچه" (The Cookie) که به طرز غیرطبیعی بزرگ بود.
خواربار فروشی بزرگ محله‌ی ما یک سال در آشپز‌خانه‌اش روی طرز تهیه‌ی یک کلوچه‌ی غول‌پیکر شکلاتدار کار کرده بود و نیاز به عکس‌هایی داشت که بتواند در معرفی و بازاریابی این محصول به آن‌ها کمک کند. عکس‌های این پروژه‌ی یک هدف ویژه و اختصاصی داشتند: نمایش هر چه بهتر در پوستر‌ها و چاپ‌های بسیار بزرگ که روی دیوار‌ها و پنجره‌های فروشگاه نصب شود. پس بالاترین رزولوشن برای عکس‌ها مورد نیاز بود.
۲. در پینترست تحقیق و جستجو کنید
من همیشه پس از فهمیدن نیاز‌های مشتری، در سایت پینترست (Pinterest) برای الهام گرفتن و دیدن الگوی عکس‌های مشابه تحقیق می‌کنم. اگرچه مشتری‌ها همیشه به دنبال افزودن میزانی از خلاقیت و داستان خودشان در کار هستند، ایده‌ی خوبی است که نگاهی هم به عکس‌هایی بیاندازید که دیگران به روش‌های سنتی از محصولات مشابه ثبت کرده‌اند که در صورت درخواست مشتری برای عکس‌های سنتی آماده باشید. یک جستجوی ساده‌ی ترکیب chocolate chip cookies در پینترست به من ایده‌های زیادی برای خلق ایده‌پردازی عکاسی موثر از "جناب کلوچه" داد.
۳. از تعدادی سطوح مختلف و متنوع استفاده کنید
با کمک نمونه کارهایی که در تحقیقاتم یافتم و البته طبق برنامه‌ی خود برای عکاسی از غذاها، طرح عکاسی از این کلوچه‌ها را روی سه سطح ریختم: یک بشقاب چینی روی یک پیشخوان گرانیتی، یک تخته برش چوبی و البته کاغذ‌هایی که به‌عنوان دستمال در بسته‌بندی کلوچه‌ها موجود بودند. هدف ارائه‌ی عکس‌هایی از محصول روی سطوح و بافت‌های متنوع بود که از بین آن‌ها انتخاب صورت گیرد، به علاوه طرح‌هایی که نشان می‌دهد "جناب کلوچه" چطور مصرف می‌شود.
۴. مردم و حرکات را در صحنه جای دهید
روش دیگری از عکاسی که وارد کار کردم جای دادن یک مدل انسانی بود که با سوژه‌ی من در فعل و انفعال باشد. دخیل کردن عاملی انسانی هر چند فقط یک بخش بدن باشد، مانند دستی که کلوچه را نگه داشته یا یک کلوچه باشد که بخشی از آن خورده شده، به سوژه حسی هدفمند و امتیازی به مشتری می‌دهد که ممکن است برایش مفید باشد.
به‌علاوه، این کار حسی به عکس می‌دهد که بر اندازه‌ی بزرگ "جناب کلوچه" تأکید دارد.
۵. از مواد سازنده و خوراکی‌ها مرتبط استفاده کنید
تقریبا هر غذایی یک همراه منطقی دارد. مثلا ماهی و لیمو، برگر و نوشابه و البته کلوچه و شیر. به جای استفاده از خود سوژه به تنهایی، چرا از خوراکی مناسب همراهش در تصویر استفاده نکنیم؟
کاربرد این همراه نه فقط برای پر کردن صحنه، بلکه برای نمایش اندازه‌ی کلوچه‌هاست که چقدر نسبت به لیوان شیر بزرگ هستند.
۶. دید خود را نسبت به بازخورد‌ها و همکاری‌های آتی باز نگه دارید
پس از کار روی سناریوهای گفته شده و آماده کردن تعدادی عکس برای اظهار نظر مشتری، کمی برای من غافلگیر کننده بود که بشنوم: تصاویر عالی هستند، اما از ایده‌ی ما کمی دورند! خوشبختانه من نظر و بازخورد آن‌ها را خیلی زود و در زمان عکاسی پرسیده بودم و این امکان را داشتم از کمک و نظر مشتری برای رسیدن به نتیجه‌ای استفاده کنم که به دنبالش بودند. کمک و نظری که به ثبت این تصویر منجر شد:
در حالی که درخواست‌های اولیه‌ی مشتری به ثبت تصاویری انجامید که در ابتدا گرفتم، یک گفت‌‌وگوی اضافه با مشتری لازم بود که بفهمم دو نکته‌ی اصلی که آن‌ها می‌خواهند به تصویر بکشند چیست:
- بحث اندازه: از جایی که جناب کلوچه واقعا بزرگ جثه بود، تقریبا اندازه‌ی یک DVD، واقعا نیاز داشتیم که بر سایز بزرگ آن تأکید کنیم.
- بحث مواد سازنده: نکته‌ای که جناب کلوچه را پرفروش می‌کرد، شکلات فوق جذاب ذوب شده در مرکز هر کلوچه بود.
با تأکید بر این دو مورد، تصاویر خروجی بسیار ماکرو بودند. اما چالش، نمایش چسبناکی بخش جذاب شکلات آب‌شده در مرکز کلوچه بود. اینجا بود که یک طراح و تزئین‌کننده‌ی غذا می‌توانست بسیار کمک کند، اما من با آزمون و خطا توانستم با کمک فر و مایکروفر آشپزخانه‌ی خودم، ذوب شدن شکلات در مرکز کلوچه را بازسازی کنم.
۷. تولید نهایی را بیابید و از آن تصویر مستند تهیه کنید
هر وقت که به یک مشتری خدمات عکاسی ارائه کردید، تمام تلاشتان را بکنید تا به خروجی نهایی که عکس‌های شما در آن استفاده شده دسترسی پیدا کنید. داشتن سندی که نشان دهد عکس‌های شما منتشر شده‌اند، یک مدرک بسیار عالی برای ساختن پرونده‌ی هنری و اعتبار کاریتان به‌عنوان یک عکاس حرفه‌ای است. البته از لذت دیدن عکس‌هایتان که از بالا تا پایین یک ساختمان آویزان شده‌اند نیز نگذریم!
درباره‌ی عکاس: سوزی پرات (Suzi Pratt) یک عکاس اهل سیاتل است که عکس‌هایش از کنسرت‌ها، رویدادها و معماری در سطح جهانی به چاپ رسیده‌اند. عکس‌های او به صورت مداوم در Eater و Getty Images به نمایش در می‌آیند. زمانی که سوزی عکاسی نمی‌کند، می‌توان او را در حال طراحی وبسایت و روند بازاریابی برای مشتری‌های خلاق و البته در حال کار روی وبلاگش یافت.
این هم یک مقاله‌ی دیگر آموزشی عکاسی. امیدوارم از این مقالات که جنبه‌ی کاملا کاربردی دارند بهره‌ی کافی برده باشید. اگر تجربه، نظر یا سؤالی دارید، با ما در کجارو مطرح کنید.
دیدگاه