جنگل ارواح نسکوین؛ جنگل ۲۰۰۰ ساله

 در شهر ساحلی کوچک نسکوین در بخش تیلاموک ایالت اورگن آمریکا، بین لینکولن سیتی و پاسیفیک سیتی، باقیمانده‌های جنگل صنوبر قدیمی سیتکا قرار دارد. برای نزدیک به ۳۰۰ سال، کنده‌های درختان این جنگل، که به جنگل ارواح مشهور است، زیر شن‌ها پنهان بودند تا اینکه در زمستان ۹۸-۱۹۹۷ هنگامی که طوفانی شدید ساحل اورگن را درنوردید، از زیر خاک بیرون آمدند. طوفان بخشی از ساحل را از بین برد و بیش از صد کنده‌ی درخت دارای روکش صدفی را نمایان ساخت. تا پیش از آشکار شدن کنده‌ها در آن زمستان، آن‌ها تنها افسانه‌ای محلی بودند که به گفته‌ی ساکنان بخش تیلاموک هر چند دهه یک بار، آن هم برای مدت کوتاهی ظاهر می‌شدند. اما از زمستان ۱۹۹۸ تا به حال، جنگل ارواح نسکوین به عضوی ثابت و دائمی از ساحل تبدیل شده است.

محققان تخمین زده‌اند که کنده‌های جنگل ارواح حدود ۲۰۰۰ سال قدمت دارند و در زمان حیاتشان، درختانی با حدود ۶۰-۴۵ متر ارتفاع بوده‌اند. عمرسنجی با کربن نشان می‌دهد که جنگل بین سال‌های ۱۶۸۰ و ۱۷۲۰ از بین رفته است. پژوهشگران می‌گویند که زمین‌لرزه‌ای عظیم در شمال غربی موجب مرگ این درختان رازآلود و سونامی متعاقب آن منجر به فرور فتن درختان در شن شده است.

پژوهشگران با مراجعه به نسخه‌های خطی قدیمی ژاپنی متوجه شدند که تنها یک سونامی در سال‌های بین ۱۶۸۰ و ۱۷۲۰ به وقوع پیوسته که منجر به غرق شدن تعداد زیادی از روستاهای ژاپن شده است. زمان دقیق این سونامی نیز فورا محاسبه شد: ۲۶ ژانویه‌ی سال ۱۷۰۰. این تاریخ با یافته‌های دانشمندان تطابق داشت. آن‌ها با مطالعه‌ی حلقه‌های موجود رو کنده‌ها متوجه شدند که درختان جنگل ارواح تا اواخر سال ۱۶۹۹ زنده و سالم، اما در بهار ۱۷۰۰ مرده بودند.

اکنون روشن شده است که زمین‌لرزه‌ای عظیم در سال ۱۷۰۰ با ساحل اورگن برخورد کرد و موجب نشست ۹ متری این زمین و جزر و مد هم موجب غرق شدن درختان جنگل در گل و لای شد. زمان کوتاهی پس از برخورد شدید موج بزرگی از آب با درختان، آن‌ها تا نزدیکی پایه‌شان قطع شدند. در طی زمان، لجن‌های به وجود آمده بر اثر جزر و مد و شن به کنده‌ی درختان چسبیده و آن‌ها را در برابر اثر پوسیدگی اکسیژن و باکتری‌ها محافظت کردند تا اینکه در سال ۱۹۹۸ این کنده‌ها نمایان شدند.

جنگل ارواح نسکوین با وجود اینکه از شهرت زیادی برخوردار نیست، اما مکانی بسیار دیدنی است.