شرکت‌های هواپیمایی و راه‌های متفاوت برای دریافت هزینه‌ی اضافی به خاطر چمدان
سال گذشته شرکت‌های هواپیمایی رکورد جدیدی در زمینه‌ی درآمد حاصله از بار مسافران ثبت کردند و امسال هم با راه‌های جدید سعی دارند تا این درآمد را بالاتر ببرند. در ادامه با کجارو همراه شوید تا چند نمونه از این تاکتیک‌ها را برای شما فاش کنیم.
شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز (British Airways) نباید از جیم آرنولد و همسرش برای چمدان‌هایشان ۴۰۰ دلار اضافه دریافت می‌کرد. این زوج که از لندن به سمت نیوآرک (Newark) پرواز می‌کردند، بلیط کلاس اقتصادی ویژه را خریده بودند اما هنگامی که بار خود را تحویل می‌دادند تا کارت پرواز دریافت کنند، کامپیوتر بخش بار ۴۰۰ دلار اضافه بار از آن‌ها طلب کرد و جیم و همسرش هم مجبور شدند کارت اعتباری خود را به مسئول باجه تحویل دهند.
ظاهراً پس از مدتی یکی از نمایندگان شرکت هواپیمایی در فرودگاه از آقا و خانم آرنولد به خاطر این مسئله معذرت خواهی کرده است. آقای آرنولد که یک مسئول امور اقتصادی بازنشسته و ساکن آلمان است، می‌گوید:
به من گفتند این اتفاق یک امر معمولی است و من باید برای پس گرفتن پولی که پرداخت کرده بودم با بخش امور مشتریان «بریتیش ایرویز» تماس می‌گرفتم.
نماینده‌ی شرکت هواپیمایی درست می‌گوید، این اتفاق بسیار عادی است و همیشه رخ می‌دهد. از آنجایی که بار مسافران یکی از منابع درآمد مهم شرکت‌های هواپیمایی است، همیشه وقتی یکی از مسئولین بخش بار از مبلغ اضافه بار اطمینان نداشته باشد، مبلغی را از مسافر به عنوان هزینه‌ی اضافه بار دریافت می‌کند. در حال حاضر پروازهای داخلی در تلاش هستند تا رکورد درآمد سال پیش که معادل ۳/۵ میلیارد دلار بوده را پشت سر بگذارند. جالب اینجا است که ۸ سال پیش درآمد به دست آمده از این بخش فقط ۴۶۴ میلیون دلار بوده است.
صنعت هواپیمایی به تاکتیک‌های خلاقانه‌ای متوسل شده تا این منبع درآمد را افزایش دهد. مدیران این بخش تمام راه‌های موجود را امتحان می‌کنند. راه‌هایی ساده مانند افزایش قیمت بار اضافه تا ایجاد لیست قیمت‌های پیچیده‌ای که مشتریان را گیج می‌کند و حتی ترغیب کردن مشتریان به شرکت در برنامه‌های وفاداری و دریافت کارت اعتباری با نشان شرکت‌های هواپیمایی با وعده‌ی چمدان «رایگان» بعضی از این راه‌ها هستند. البته خوشبختانه برای دور زدن تمام این‌ها راه‌حل‌هایی هم وجود دارد.
اول چند خبر بد به شما می‌دهیم. به نظر می‌رسد که احتمالاً صنعت هواپیمایی در مورد مسئله‌ی بار حق داشته باشد. من و شما راضی هستیم بیشتر از این پرداخت کنیم. برای شروع بهتر است بدانید که هنوز هم قیمت حمل شبانه‌ی بار (حمل با پست‌هایی مثل FedEx) بسیار گران‌تر است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که درآمد حاصله از بخش بار با سرعت بالایی در حال رشد است. در واقع دو شرکت هواپیمایی Allegiant و Spirit که از شرکت‌های هواپیمایی ارائه دهنده‌ی خدمات پروازی استاندارد و کم هزینه (پروازهای بدون غذا، چمدان و به طور کلی خدمات درون پرواز) هستند، حتی هزینه‌های بار خود را برای تعطیلات که تقاضا در این بخش بیشتر است، افزایش داده‌اند. قیمت حمل چمدان‌ها به قدری سودآور است که شرکت‌های هواپیمایی خارج ازایالات متحده هم اخیراً به استفاده از این فرصت روی آورده‌اند.
اتفاقاتی بدتر از چیزی که برای جیم آرنولد و همسرش رخ داد هم ممکن است روی دهد. ویتو والنتینتی (Vito Valentinetti) برای رفتن از کپنهاگ دانمارک به بوستون سوار یکی از پروازهای شرکت WOW Airlines شد که از شرکت‌های هواپیمایی ارزان قیمت ایسلندی است. او می‌گوید:
تقریباً یک ماه پس از این که بلیت را خریداری کردم، متوجه شدم که فقط می‌توانم یک کیف دستی که وزن آن کمتر از ۱۱ پوند (۵ کیلوگرم) است با خود داخل هواپیما ببرم و می‌توانستم با ۳۸ دلار بیشتر کیف دستی با وزن ۲۶ پوند (حدود ۱۲ کیلوگرم) با خودم حمل کنم یا ۴۸ دلار اضافه پرداخت کنم و چمدان‌هایم را به قسمت بار تحویل دهم.
شرکت هواپیمایی به آقای والنتینتی اخطار داده بود که اگر قصد دارد بلیت خود را ارتقا دهد زیاد فرصت ندارد و اگر در فرودگاه و در باجه‌ی دریافت کارت پرواز بخواهد این کار را انجام دهد، هر کدام از این گزینه‌ها به ترتیب برای او ۴۸ و ۶۷ دلار هزینه خواهد داشت.
یکی دیگر از راه‌هایی که شرکت‌های هواپیمایی از طریق آن مسافران خود را مجبور می‌کنند که هزینه‌ی بیشتری پرداخت کنند، پیچیده کردن نحوه‌ی محاسبه‌ی هزینه‌ی حمل بار آن‌ها است و البته این پیچیدگی، مانند تجربه‌ی جوهانا جیکوبسون (Johana Jacobson)، می‌تواند بسیار گران هم تمام شود. جوهانا عکاسی است که اخیراً با استفاده از خدمات شرکت هواپیمایی «ایر فرانس» (Air France) از لس‌آنجلس به رم سفر کرده است. او می‌گوید:
صفحه‌ی هزینه‌ی حمل بار وب‌سایت ایر فرانس پیچیده‌ترین جدولی بود که تا به حال دیده بودم و اصلاً نمی‌توانستم هزینه‌ها را محاسبه کنم.
اما شرکت هواپیمایی ایر فرانس می‌توانست این هزینه را محاسبه کند. اگرچه یکی از نمایندگان این شرکت که به صورت تلفنی با جوهانا در ارتباط بود چندین بار به او اطمینان داده بود که چمدان دوم او رایگان بوده و باید برای چمدان سوم ۱۰۰ دلار پرداخت کند. اما صورت حساب کارت اعتباری جوهانا او را غافلگیر کرد. براساس این صورت حساب چمدان دوم ۱۰۰ دلار و چمدان سوم ۲۸۵ دلار هزینه داشت که مجموعاً ۳۸۵ دلار از حساب خانم جیکوبسون برداشت شده بود. شرکت صادر کننده‌ی کارت اعتباری این برداشت را مجاز و معتبر می‌دانست اما جوهانا اصرار داشت که این صورت حساب اشتباه است.
جدا از همراه نداشتن چمدان، یکی از راه‌های نپرداختن هزینه‌ی اضافی برای چمدان دریافت کارت‌های اعتباری با نشان شرکت‌های هواپیمایی است. آقای استوارت وولف (Stuart Wolfe) اهل کالیفرنیا است و زیاد از خدمات هوایی استفاده می‌کند. او برای کاهش هزینه‌های پروازش از این راه استفاده کرده است. او می‌گوید:
یکی از مزایای مهم این کارت‌ها حمل بار مجانی است و هزینه‌ی سالانه‌ی این کارت‌ها بسیار پایین‌تر از هزینه‌ی حمل بار شما در یک سفر است.
البته کارت‌های اعتباری شرکت‌های هواپیمایی فقط برای افرادی که زیاد از خدمات هوایی استفاده می‌کنند به صرفه هستند اما با توجه به هزینه‌های سنگین و درصد بهره‌ی بالایی که دارند برای افراد عادی صرفه‌ی اقتصادی ندارند. بدتر از آن، با داشتن این کارت‌ها شما تشویق می‌شوید تا برای رسیدن به رده‌‌های بالاتر حتی هنگامی که پروازهایی به مراتب مقرون به صرفه‌تر در دسترس شما هستند، همیشه از یک شرکت هواپیمایی بلیت تهیه کنید. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که شرکت‌های هواپیمایی هزینه‌های بالای حمل بار را بهانه‌ای قرار داده‌اند تا مشتریان را به مسافرانی وفادار به خود تبدیل کنند.
البته ظاهراً این وفاداری همیشه دو طرفه نیست. بنت چری (Bennett Cherry) یک استاد دانشگاه اهل کالیفرنیا است. او از مشتریان شرکت خطوط هوایی دلتا (Delta Air Lines) است و کارت اعتباری آمریکن اکسپرس (American Express) با نشان این شرکت هواپیمایی را در اختیار دارد. او از طریق شرکت دلتا پروازی را خریداری می‌کند که در اصل متعلق به شرکت KLM بوده و به عنوان پروازهای شراکتی شناخته می‌شود. بنت مطمئن بود که به خاطر امتیازهایی که روی کارت اعتباری شرکت دلتای او بود حمل چمدان‌های او رایگان خواهد بود.
به من اطلاع دادند که قرارداد من با شرکت دلتا هیچ اهمیتی ندارد. هزینه‌ی حمل بار من برای هر کدام از پروازهای رفت و برگشت بیش از ۱۰۰ دلار بود و علی‌رغم تماس‌های مکرر من، شرکت دلتا هم نتوانست و نمی‌خواست که با توجه به وفاداری من به شرکت آن‌ها دفاعی از من بکند.
پس چطور باید از شر این هزینه‌ها خلاص شد؟ اگر امکان دارد چمدانی تحویل بخش بار ندهید. اگر هم می‌خواهید چمدان همراه داشته باشید، پیش از هر اقدامی با وب‌سایت شرکت هواپیمایی مربوطه مکاتبات را انجام دهید تا مطمئن شوید که هزینه‌ی آن واقعاً چقدر است. شرکت‌های هواپیمایی بر خلاف تصور، با اضافه شدن چمدان‌ها هزینه‌ی بیشتری هم به ازای هر چمدان از شما دریافت خواهند کرد.
برخی مسافران هم مثل کرگ کانروی (Craig Conroy) کنترل امور را خودشان به دست می‌گیرند. او که یک کارشناس هوانوردی است، می‌گوید:
هر موقع ممکن باشد لوازم خودم را با پست شبانه ارسال می‌کنم. بدون شک ارسال لوازم به وسیله‌ی FedEx یا UPS ممکن است گران‌تر باشد اما همین که مطمئن هستم چمدان‌هایم را دم در هتل به صورت تضمینی دریافت می‌کنم ارزشش را دارد.
کانروی عقیده دارد که به جای این کار می‌توانید از شرکت هواپیمایی Southwest Airlines هم استفاده کنید که تنها شرکتی است که هنوز وارد بازی چمدان و اضافه بار نشده است.
منبع: Elliott
دیدگاه