داروهایی که در سفر، به کارتان می‌آیند
بسیاری از ما، در طول سفر با وسایل نقلیه‌ی مختلف، دچار مشکلات متعددی می‌شویم که باعث می‌شوند خاطره‌ی خوشایندی از سفر نداشته باشیم. همین مسئله سبب می‌شود که داروهای مختلف، یکی از اقلام ضروری چمدان‌های سفر ما باشند. از قرص‌های خواب‌آور گرفته تا پد‌های مخصوص بیماری حرکت یا ماشین‌گرفتگی. برای آشنایی با چند مورد از این داروها که ممکن است در سفر به کارتان بیایند، با کجارو همراه باشید.
توجه: مطالب مندرج در این مقاله صرفا جهت اطلاع رسانی بوده و توصیه می‌شود، پیش از مصرف هر گونه دارو، با پزشک مشورت کنید.
داروهایی برای سفر
علاوه بر داروهایی که دائما مصرف می‌کنید و پزشک برای بیماریتان تجویز کرده‌است، داروهایی نیز وجود دارند که می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید. بد نیست تعدادی از این داروها به اضافه‌ی برخی از داروهای گیاهی دیگر را در سفر به همراه داشته باشید تا پرواززدگی، سرگیجه و حالت تهوع و سایر بیماری‌های معمول در سفر، تعطیلاتتان را خراب نکند. 
البته این نکته‌ی مهم را نیز فراموش نکنید که هر دارویی، عوارض جانبی دارد. مصرف داروها، حتی آنهایی که می‌توانید بدون نسخه‌ی پزشک تهیه کنید، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد به خصوص برای بچه‌ها و زنان باردار یا افرادی که آلرژی دارند یا ممکن است دچار تداخل دارویی شوند و منع مصرف دارند. پس، قبل از شروع هر دوره‌ی مصرف دارو، با پزشکتان مشورت کنید. در این مقاله به طور خلاصه با بیماری‌های رایج سفر و چند داروی پیشنهادی برای بهبود آنها آشنا می‌شویم. در انتها نیز نکاتی را برای حفظ سلامتی در سفر عنوان می‌کنیم.
ترومبوز سیاهرگی عمقی یا Deep Vein Thrombosis
این بیماری شرایطی وخیم و گاهی مرگ‌بار است که در اثر تشکیل لخته‌های خونی در سیاهرگ‌های عمقی ایجاد می‌شود و بیشتر، سیاهرگ‌های اندام‌های تحتانی به ویژه پاها را درگیر می‌کند. این بیماری معمولا بر اثر پروازهای طولانی‌مدت اتفاق می‌افتد یعنی در شرایطی که امکان حرکت کردن، محدود است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که افرادی که به نشستن در صندلی‌های کنار پنجره علاقه دارند، از آنجایی که خودشان را در حرکت کردن محدود می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. بهترین روش پیشگیری از این عارضه، این است که تا حد امکان و در صورت وجود شرایط مناسب، بایستید، گاهی پاهای خود را بکشید و قدم بزنید. 
کسانی که سابقه‌ی شرایط پزشکی خاصی دارند ( مانند لخته شدن خون، سرطان فعال یا مصرف استروژن مثل قرص‌های پیشگیری از بارداری) بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند.
بیماری حرکت
این بیماری، شرایط پیچیده‌ای را برای فرد ایجاد می‌کند. بیماری حرکت یا ماشین‌گرفتگی بر اثر حرکت‌های نا‌منظم و غیر‌طبیعی ایجاد می‌شود که در کار اندام‌های حفظ تعادل که در گوش میانی قرار دارند، اختلال ایجاد می‌کند. همچنین دریافت علائم ناهماهنگ از چشم‌ها و مکانیسم حفظ تعادل، سبب بروز بیماری حرکت می‌شود. تهوع، سرگیجه، سردرد و عرق سرد از علائم ماشین‌گرفتگی یا بیماری مسافرت است. 
دیمن هیدرینات (dimenhydrinate) و مکلیزین (meclizine)، دو مورد از رایج‌ترین داروهایی هستند که برای بیماری حرکت، تجویز می‌شوند. گزینه‌ی دیگر، استفاده از هیوسین(اسکوپولامین) پدی دایره‌ای شکل است که پشت گوش چسبانده می‌شود و فعالیت عصب گوش میانی را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب موجب کاهش علائم بیماری حرکت خواهد شد. 
زنجبیل نیز تاثیراتی در بهبود بیماری حرکت دارد. مصرف یک کپسول زنجبیل با دوز ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی‌گرم، می‌تواند مفید باشد. زنجبیل بر لخته شدن خون نیز تاثیر‌گذار خواهد بود. بنابراین مسافرانی که از داروهای رقیق‌کننده‌ی خون استفاده می‌کنند یا کسانی که از بیماری هموفیلی رنج می‌برند، باید از مصرف زنجبیل بدون مشورت با پزشک، اجتناب کنند.
داروهای خواب‌آور
خوابیدن در هواپیما برای بسیاری از مسافران به چالشی بزرگ تبدیل می‌شود. سرو صدای کابین، صندلی‌های تنگ و عذاب‌آور و وقفه هایی که دائما در خواب ایجاد می‌شوند، همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا نتوانیم خواب آرامی را تجربه کنیم. بسیاری از مسافران برای حل این مشکل، دست به دامن داروهای مختلف می‌شوند. بهتر است که قبل از مشاهده‌ی واکنش‌های بدنتان، دارو را مصرف کنید. 
داروهایی که با نسخه‌ی پزشک ارائه می‌شوند
بسیاری از مسافران، زولیپدم (zolpidem) را ترجیح داده و به عنوان یکی از بهترین داروهای خواب‌آور می‌شناسند چرا که با مصرف آن، در مقصد، احساس گیجی نخواهند کرد. ضمنا کمتر از سایر داروهایی که به این منظور مصرف می‌شوند مانند دیازپام و آلپرازولام، اعتیاد‌آور است.
داروهایی که بدون نسخه‌ی پزشک، ارائه می‌شوند
مکلیزین و دیمن هیدرینات، داروهای مربوط به بیماری حرکت هستند که به عنوان خواب‌آور نیز استفاده می‌شوند. آنتی هیستامین‌ها مانند Sominex و Benadryl دارای دیمن هیدرامین HCl هستند که خواب‌آلودگی، ایجاد می‌کنند. 
ملاتونین (Melatonin)
ملاتونین، تنها یک قرص خواب‌آور نیست بلکه هورمونی است که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شود و به تنظیم چرخه‌ی خواب و بیداری در بدن کمک می‌کند. در واقع این هورمون علاوه بر اینکه نقش آرام‌بخش دارد، زمان خواب و بیداری ما را نیز کنترل می‌کند. ملاتونین به عنوان ساعتی در بدن فعالیت می‌کند. با افزایش سن، سطح ملاتونین در بدن کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل است که پدربزرگ‌ها تمام طول شب بیدارند! 
مصرف مقدار مناسب از این دارو در زمان مناسب می‌تواند به بهبود اختلالات خواب در سفر کمک کند. به علاوه، این دارو می‌تواند در مبارزه علیه پرواززدگی یا جت لگ (jet lag) نیز به یاری ما بیاید. البته ملاتونین در حال حاضر توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) کنترل نشده و تاثیرات آن به طور آزمایشگاهی ثابت نشده‌است. مقدار مصرف مناسب آن هنوز واضح نیست و خلوص آن در محصولات مختلف، متفاوت است.
جت لگ یا پرواززدگی
ملاتونین که پیش‌تر درباره‌اش صحبت کردیم، به عنوان درمانی برای پرواززدگی نیز کاربرد دارد. یکی دیگر از داروهایی که در چند سال اخیر سرو صدای زیادی به پا کرده‌بود، Co-E۱ NADH است که با عنوان Enada NADH نیز شناخته می‌شد. این دارو نوعی مکمل ویتامین B است که بدون نسخه‌ی پزشک ارائه می‌شود و برای درمان پرواززدگی گرفته تا افزایش حافظه و بهبود نمرات امتحانات، استفاده می‌شود. 
داروهایی که در سفر باید به همراه داشته باشید
عفونت‌های گوش و سینوس
عفونت در سینوس‌ها و گوش‌ها، یکی از اثرات جانبی پروازهای هوایی است. به خصوص اگر قبلا سرما خورده باشید یا حساسیت داشته باشید. بهتر است که قبل از بلند شدن هواپیما، از اسپری‌های بینی یا داروهای ضد احتقان (decongestant)، برای پیشگیری از عفونت‌های تنفسی استفاده کنید. به این ترتیب، مشکلات و ناراحتی‌های سفر با سرماخودگی یا آلرژی را به حداقل می‌رسانید. اگر جزء آن دسته از افرادی هستید که معمولا بعد از پرواز، بیمار می‌شوند، بهتر است از مکمل غذایی Airborne استفاده کنید. این مکمل را یک معلم، به منظور بالابردن مقاومت سیستم دفاعی‌اش در برابر میکروب‌های کلاس، تهیه کرده‌است. مقداری از آن را در آب حل کنید و قبل از پرواز بنوشید. این مکمل، ویتامین C، روی و سایر مواد لازم برای تقویت سیستم ایمنی بدنتان را تامین می‌کند.
Traveler's Tummy یا بیرون روی مسافران
شاید یکی از رایج‌ترین مشکلاتی که ممکن است در سفر با آن مواجه شوید، اسهال مسافران یا Traveler's Tummy باشد که به طور خلاصه به آن TD می‌گویند. می‌توانید به انتخاب خودتان یکی از این داروها را به همراه داشته باشید: لوپرامید (Imodium) یا Pepto-Bismol.
سایر بیماری‌های رایج در سفر
به انتخاب خودتان یک داروی مسکن به همراه داشته باشید تا از سردردهای ناشی از رفت و آمد در محیط‌های شلوغ و آلوده، پیشگیری کنید. استامینوفن، آسپیرین و ایبوپروفن گزینه‌های خوبی هستند. همچنین اگر مستعد آلرژی هستید دارویی که برایتان موثرتر است به همراه داشته باشید چرا که محیط جدید ممکن است تحریک‌کننده‌ی حساسیت باشد. از میان داروهایی که برای حساسیت تجویز می‌شوند و بدون نسخه‌ی پزشک نیز قابل تهیه هستند، می‌توان لوراتادین (loratadine)، ستیریزین (cetirizine) و دیفن‌هیدرامین (diphenhydramine) را نام برد.
نکته‌های مهم در استفاده از داروها در سفر
روی تمام داروها برچسب بزنید
یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که داروها را در ظرف اصلی خودشان نگه‌داری کنید تا هنگام مصرف، دچار اشتباه نشوید. این کار، همچنین باعث می‌شود که از گم شدن قرص‌ها و افتادن آنها در کیف، جیب یا جایی که ممکن است بچه‌ها یا حیوانات به آنها دسترسی پیدا کنند، جلوگیری کنید.
نام عمومی داروها را بشناسید
نام‌های تجاری و برند‌ها در کشورهای مختلف، متفاوت اند. بنابراین، باید نام عمومی تمام داروهای خود را بدانید تا در صورت لزوم بتوانید آن را در کشور دیگر تهیه کنید. برچسب داروها را مطالعه کنید. برچسب بیشتر داروها دارای اطلاعات مفیدی درباره‌ی موارد منع مصرف و اثرات جانبی آن دارو است. پس به دقت، برچسب یا بروشور داروها را مطالعه کنید.
قبل از مصرف دارو، خوب فکر کنید
آیا ممکن است که برای خروج از فرودگاه، پشت فرمان بنشینید؟ پس در این صورت نباید داروهای آرام‌بخش، مصرف کنید. همواره قبل از مصرف هر دارویی، مرحله‌ی بعدی سفر خود را در نظر بگیرید. چرا که برخی داروها ممکن است موجب اختلال در هوشیاری و مهارت‌های حرکتی شما بشوند.
با پزشک خود مشورت کنید
همواره قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید. این نکته را هیچ وقت فراموش نکنید.
داروهای خود را به همراه داشته باشید
در صورتی که به دارویی شک دارید، داروی خودتان را همراه ببرید. قرص‌های پیشگیری از بارداری، محصولات مراقبت از پوست و داروهایی با برند‌های خاص، به راحتی در همه جا یافت نمی‌شوند و ممکن است دسترسی به آنها سخت باشد. به علاوه، استاندار کیفیت و اطمینان، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. اطمینان حاصل کنید که داروهای مورد نیاز خود را به اندازه‌ی طول سفر و حتی چند روز بیشتر، به همراه دارید. منبع: Independent Traveler
دیدگاه