راهنمای تحصیل در خارج از کشور (قسمت دوازدهم: همه چیز درباره توصیه نامهها (LOR ))
دانشجویانی که قصد اخذ پذیرش از دانشگاههای خارجی را دارند، باید مجموعهای از مدارک شامل توصیهنامه تحصیلی را تهیه کنند.
دانشجویانی که قصد ادامه تحصیل در خارج را دارند، باید کلیه مراحل اخذ پذیرش را به صورت کامل طی کنند تا موفق به اخذ بورسیه و موقعیت تحصیلی در دانشگاه مورد علاقه خود شوند. این مراحل با شرکت در آزمونهای بینالمللی زبان (IELTS، TOEFL و...)، استعداد تحصیلی (GRE، GMAT و...) آغاز شده و با تهیه مدارک ادامه پیدا میکند. در واقع، علاوه بر نمره و امتیاز بالا در آزمونهای بینالمللی و دورههای تحصیلی، مدارک ارسالی نیز نقش موثری در پذیرش تحصیلی دانشجو ایفا میکنند. این مدارک شامل موارد مختلفی مانند رزومه تحصیلی، بیانیه هدف و توصیهنامه است.
در قسمتهای دهم و یازدهم سری مقالههای راهنمای تحصیل در خارج وبسایت کجارو به رزومه تحصیلی و بیانیه هدف پرداخته شد و این قسمت نیز به موضوع توصیهنامه تحصیلی اختصاص دارد.
توصیهنامه تحصیلی چیست؟
توصیهنامه (Recommendation Letter) یکی از مدارک لازم برای اخذ پذیرش از بیشتر دانشگاههای معتبر دنیا در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری است و به نامهای گفته میشود که شخصی معتبر و با درجه علمی بالا برای شخصی دیگر مینویسد و نظر خود را درباره عملکرد، ویژگیها و تواناییهای وی در محیط آکادمیک توضیح میدهد. توصیهنامههایی که یک شخص متقاضی تحصیل در خارج نیاز دارد، معمولا توسط اساتید دانشگاهی نوشته میشود.
به عبارت دیگر، توصیهنامه به این موضوع اشاره میکند که فرد متقاضی به عنوان دانش آموخته یک مقطع در یک رشته مشخص، دارای کدام ظرفیتهای علمی، اخلاقی، تئوریک و عملی جهت ادامه تحصیل است و فرد معرف شناخت نسبی درباره قابلیتهای دانشجوی مذکور را دارد.
چرا توصیهنامه یکی از مدارک اصلی اخذ پذیرش است؟
این کار برای بررسی صلاحیت علمی، فنی و تجربی متقاضیان تحصیل در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی خارج از کشور انجام میشود. در واقع، توصیهنامه این امکان را برای اساتید دانشگاه مقصد فراهم میکند تا درباره وضعیت علمی و تجربی یک دانشجو از نگاه متخصصان و کارشناسانی که با وی کار کردهاند، آگاه شوند. از طرفی، از آنجاییکه ماموران پذیرش، دانشجو را به شخصه ملاقات نمیکنند، توصیهنامهها نقش حیاتی در مشخص کردن خصیصههای شخصی و علمی او دارند.
متن توصیهنامه شامل چه مواردی است؟
یک توصیهنامه باید شامل اطلاعات اساسی مانند نام دانشجو، رشته تحصیلی که متقاضی با استاد معرف گذرانده است، مدت زمانی همکاری استاد با دانشجوی مربوطه و پروژههای تحقیقاتی، پژوهشی یا دروسی مشترک دانشجو با استاد معرف باشد. بهتر است تا استاد معرف در متن خود به تواناییها و ویژگیهای مثبت دانشجو مانند روحیه کار تیمی، استعداد و پشتکار دانشجو و موارد مشابه در طول همکاری با وی اشاره کند. همچنین، استاد معرف می تواند به حوزههای تحقیقاتی و مطالعاتی اشاره کند که دانشجو در آن تخصص داشته یا علاقهمند است.
در نهایت استاد معرف با معرفی خود و موسسه و دانشگاهی که درآن مشغول به کار است، دانشجو را به عنوان گزینهای مناسب برای تحصیل در دانشگاه مبدا معرفی کند. علاوه بر این، استاد معرف باید اطلاعات تماسی، هویتی و جایگاه علمی و کاری خود را نیز معرفی کند تا اگر دانشگاه مبدا بابت صحت مطالب از استاد معرف مدرکی جهت اثبات خواست بتواند با دانشگاه مقصد ارتباط بر قرار کند.
روشهای ارسال توصیهنامه کدامند؟
گروهی از دانشگاهها فرمهای خاصی برای توصیهنامه دارند که باید از وبسایت دانشگاه دانلود و توسط اساتید (معمولا دو یا سه نفر) تکمیل شوند. این نامهها و فرمها برای هر استاد باید در یک پاکت مخصوص قرار گرفته و روی آن نیز توسط استاد امضاء شود.
بعضی از دانشگاهها دارای فرمهای توصیهنامه آنلاین هستند که با وارد کردن ایمیل اساتید به صورت خودکار لینک مربوطه برای استاد ارسال میشود تا آن را تکمیل کنند؛ یا اینکه از دانشجو میخواهند آن را برای استاد خود ارسال کرده و استاد فرم مذکور را تکمیل کند. پس از تکمیل فرم، دانشجو یا استاد معرف باید آن را به وسیله ایمیل برای دانشگاه ارسال کنند. در این حالت بهتر است از پست الکترونیک سازمانی استفاده شود.
تعدادی از دانشگاهها نیز از دانشجو میخواهند تا در زمان ثبتنام آنلاین و ضمیمه کردن مدارک، از استاد معرف درخواست کنند تا وارد فرم خاصی شده و بر اساس اطلاعات فرم، محتوای توصیهنامه را تکمیل کنند.
نکتههای برای نگارش توصیهنامه
- یک توصیهنامه خوب باید توسط توسط فردی با سابقه علمی و تجربی موفق (یکی از اساتید دوره کارشناسی یا کارشناسی ارشد)، با نگارشی صحیح و متنی شیوا تحریر و به صورت واضح و صادقانه نوشته شود.
- شیوه ارسال توصیهنامه (دستی یا آنلاین) تاثیری در انتخاب دانشجو ندارد و باید طبق رویه درخواستی دانشگاه انجام شود.
- دانشگاهها معمولا توصیهنامههای ارسالی را مورد اعتبارسنجی قرار میدهند و در صورت ارسال توصیهنامه تقلبی، این امکان وجود دارد تا دانشجو فرصت ادامه تحصیل تا ۱۰ سال را از دست بدهد.
- توصیهنامه باید به تعداد درخواستی (دو یا سه مورد) برای دانشگاه مورد نظر ارسال شوند.
- در توصیهنامه، باید جایگاه سازمانی فرد توصیه کننده، میزان آشنایی با توصیه شونده، آدرس و شماره تماس و پست الکترونیک وی درج شود و در صورتی که از طرف سازمان یا شخصیت حقوقی این نامه تحریر می شود، حاوی لوگو و مهر مجموعه مزبور باشد.
- متن توصیهنامه باید منطبق بر واقعیت های علمی و عملی و شناخت توصیه کننده از توصیه شونده باشد.
- چنانچه دانشجو قصد ارسال درخواست به چند دانشگاه را داشته باشد، میتواند از استاد معرف درخواست کند تا چند رونوشت از معرفینامه خود مهر و امضا کند.
- توصیهنامههای قدیمی از اعتبار چندانی برخوردار نیستند و بهتر است تا توصیهنامه جدید برای دانشگاه ارسال شود.
- مشخصات دانشجو باید به صورت دقیق و صحیح در توصیهنامه درج شود.
- اگر توصیهنامه به زبان فارسی و بر روی سربرگ سازمانی نوشته شود، از مترجم رسمی میتوان برای ترجمه نامه استفاده کرد.
نمونه توصیهنامه
دیدگاه