سکوت و تاریکی حاکم بر قبرستان لاک پشت ها
یک غار آبی به لطف شواهدی عجیب و شاید ترسناک مورد توجه دنیای گردشگری است. جایی که مرگ در انتظار ملاقات با قربانیان خود نشسته است.
مقاله مرتبط:
در اوایل دههی ۱۹۸۰، مستند ساز، عکاس، بوم شناس و کاشف معروف اقیانوسها کاپیتان «ژاک ایو کوستو» (Jacques Yves Cousteau) به همراه تیم خود برای ساخت و فیلمبرداری مستندی در مورد آبهای کریستالی این منطقه به بازدید «جزیرهی سیپادان» (Sipadan Island) در سواحل جزیرهی برنئو رفت.
اما یکی از نکات مهم و جالب توجه این فیلم، نمایش غاری عجیب بود که به دلیل حال و هوای خاصش، شاید اندکی نیز ترسناک مینمود. گروه در این غار موفق به کشف تعداد زیادی استخوان و اسکلت لاکپشتهای دریایی شد. در بررسی این غار عجیب و تماشایی با کجارو همراه باشید.
در آن زمان به دلیل فقدان توضیحی منطقی، آقای کوستو پیشنهاد داد که شاید لاکپشتهای دریایی پیر زمانی که موعد مرگشان از راه میرسد، خودشان را به این غار رسانده و در آرامش میمیرند. در واقعیت اما توضیح دیگری برای این مسئله وجود دارد. ظاهرا لاکپشتها گاهی خیلی اتفاقی وارد این غار شده و در میان هزارتویی از تونلهای پیچ در پیچ آن گم میشوند و چون راهی برای خروج نمییابند، گیج شده و غرق میشوند.
ورودی غار لاکپشتها قرار گرفته در بخشی از یک دیوار آهکی بزرگ قرار گرفته که از چند متری زیر سطح آب شروع و مستقیما تا عمق ششصد متری امتداد دارد. دهانه غار در عمق بیست متری از سطح دریا واقع شده است. علائم و نشانههای بزرگی در نزدیکی این ورودی قرار داده شده که به غواصان تازه کار هشدار میدهند که بدون تجهیزات و تجربه کافی وارد این غار نشوند.
اما داخل غار شبکهای پیچیده از اتاق و راهروهای متعدد قرار گرفته که کف آنها با شن سفیدی پوشیده شده است و اینجاست که مرگ دستاورد خود را به شکلی حزن انگیز اما شگفت انگیز به نمایش گذاشته است. اینجا آرامگاه ابدی بقایای لاکپشتهای دریایی است که اینجا و آنجا روی این بستر سفید آرام گرفتهاند.
این قربانیان بدشانس شاید برای استراحت، مخفی شدن از دست شکارچیان خطرناک یا فقط به دلیل کنجکاوی ساده وارد این هزارتو شدهاند، اما پس از ورود در تاریکی راهروهای غار گم شده و در نهایت به دلیل غرق شدن جان باختند.
البته لاکپشتها تنها موجودات هوازی نیستند که در این غار با سرانجام خود مواجه شدند، در گوشهای دیگر از این غار، اسکت یک دلفین نیز قابل مشاهده است.
جزیره سیپادان در دریای«Celebes» و در سواحل شرقی «Sabah» واقع شده و تنها جزیرهی اقیانوسی متعلق به کشور مالزی است. البته مدتها قبل بین کشورهای مالزی، فیلیپین و اندونزی بر سر مالکیت این جزیره اختلافاتی وجود داشت که در نهایت با رأی دادگاه بین المللی، پرونده به سود کشور مالزی بسته شد.
این جزیره ۶۰۰ متر بالاتر از بستر دریا واقع شده است و مرجانها عامل اصلی شکل گیری آن هستند. ظاهرا هستهی مرکزی جزیره از بستری آتشفشانی شکل گرفته که در طول هزاران سال و به واسطهی رشد و نمو مرجانها به شکل فعلی درآمده است.
این جزیره در قلب حوزه هند و در مرکز یکی از غنیترین زیستگاههای دریای جهان واقع شده است. سیپادان اما بیش از هر چیز دیگری به دلیل حضور لاکپشتها به شدت معروف شده که اغلب در حال شنا کردن در آبهای اطراف جزیره قابل مشاهدهاند. در این میان دو گونه لاکپشتهای سبز و منقار دار اکثریت را به خود اختصاص دادند. همچنین گونههای دیگر موجودات دریای همچون باراکودا، سفره ماهی، اسکالوپ، کوسههای سرچکشی و وال کوسه نیز در این قسمت حضوری چشمگیر دارند. در مجموع این جزیره به دلیل حضور بیش از سه هزار گونه ماهی و صدها گونه مرجان یکی از اکوسیستمهای غنی و قابل توجه آبی را به خود اختصاص داده و از این نظر مورد توجه زیست شناسان قرار دارد.
از سوی دیگر گونههای مختلفی از پرندگان گرمسیری نیز در این جزیره سکونت دارند که در مجموع باعث شده این منطقه از سوی دولت مالزی به عنوان منطقهی حفاظت شده پرندگان معرفی شود.
از طرف دیگر این جزیره بهشت غواصان است و همواره در شمار مقاصد گردشگری پرطرفدار این حوزه شناخته میشود. عکسهای گرفته شده در این منطقه زینت بخش جلد مجلات مرتبط با دنیای غواصی است و در فهرست طلایی بهترین مناطق غواصی جهان نیز جایگاهی ویژه را به خود اختصاص داده است.
جزیره سیپادان، مالزی
امیدوارم از این ماجراجویی نیز لذت برده باشید، همچنان در سفر به گوشه و کنار جهان و آشنایی با عجایب و دیدنیهای آن، ما را همراهی کنید.
دیدگاه