گردشگری وحشت: قتلگاه‌ هایی که هنوز هم مسکونی هستند! (بخش دوم)

مطالعه قسمت اول

وقوع یک جنایت و صحنه‌ی کشته شدن یک انسان قطعا منظره‌ی نه چندان دلچسبی است. اما وقتی اجساد از محل خارج شدند، رد خون پاک شد و همه چیز به پایان رسید، باید دید چه کسی حاضر است همچنان در چنین مکانی زندگی کند؟

اما واقعیت این است که شماری از صحنه‌های جنایت همچنان مسکونی هستند و البته همچون هر جاذبه گردشگری وحشت، توجهات را به سوی خود جلب می‌کنند. در بخش نخست این مطلب به سراغ شماری از آنها رفتیم، در ادامه با مرور چند عمارت معروف دیگر در حوزه‌ی قتل، ترس و جنایت همراه شما خواهیم بود.

هشدار! این مطلب حاوی تصاویر ناراحت کننده است

عمارت سیمپسون‌ها

خانه‌ی چهار اتاق خوابه‌ی «برنت وود» (Brentwood) کالیفرنیا، جایی است که «نیکول براون سیمپسون» (Nicole Brown Simpson) همسر سابق «او جی سیمپسون» (O. J. Simpson) و یکی از دوستانش به نام «رونالد گلدمن» (Ronald Goldman) به طرزی فجیع به قتل رسیدند.

این عمارت هنوز هم سرپا و البته مسکونی است، اما فروش آن دست کم تا سال‌ها بعد از این پرونده‌ی قتلِ حل‌نشده، کاری سخت و دور از ذهن بود.

سال بعد از وقوع این دو قتل، این عمارت به بازار خرید و فورش املاک ارائه شد، آن هم با قیمت ۷۹۵ هزار دلار. اما دست کم تا دو سال بعد همچنان بدون مشتری و خالی از سکنه باقی ماند. سرانجام مالکان چاره‌ای نیافته و قیمت خانه را کاهش دادند و این عمارت را زیر ارزش واقعیش و با قیمت ۵۹۵ هزار دلار به فروش رساندند.

ساکنان فعلی همچنان با مشکلاتی چون حضور گردشگران جویای ترس و هیجان و البته رسانه‌های کنجکاو دست به گریبانند که هنوز و با گذشت دو دهه از وقوع این جنایت، گاه و بیگاه پیگیر این پرونده می‌شوند.

اما صرف نظر از این ماجرای دلخراش و سرانجام پر ابهامش، این خانه‌ی زیبا ارزش یک نگاه را دارد، زیبایی که روزی با جاری شدن خون دو انسان، با دنیای ترس و وحشت در پیوند بود.

عمارت سادن (Sowden)، لس آنجلس 

عمارت بعدی این فهرست هم از قضا از ظاهر و فضای داخلی دلچسبی برخوردار است. این خانه در منطقه‌ی «لوس فلیز» (Los Feliz) لس آنجلس واقع شده است و البته زیاد از دیگر خانه‌ی این فهرست یعنی «عمارت لابیانکا» (LaBianca) فاصله ندارد. دیگر جذابیت این خانه به معمار آن برمی‌گردد، «لوید رایت» (Lloyd Wright) پسر بزرگ معمار نامی «فرانک لوید رایت» (Frank Lloyd Wright) است که در سال ۱۹۲۶ این خانه را احداث کرد.

عمارتی با هفت اتاق خواب و چهار حمام که در سال ۲۰۰۱ از ارزشی معادل ۱/۶ میلیون دلار برخوردار بود. در نهایت این خانه با قیمت ۱/۲ میلون دلار خریداری شده و مالک با صرف ۱/۶ میلیون دلار دیگر، آن را نوسازی کرد.

از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۱، این خانه در اختیار دکتر روانپزشکی به نام «جرج هادل» (George Hodel) بود. این پزشک لس آنجلسی به عنوان متهم اولیه در پرونده‌ی پر ابهام و رسوایی‌آمیز «کوکب سیاه» معرفی شد.

اما ماجرا از کجا آب می‌خورد؟ «استیو» پسر دکتر هادل از قضا کاراگاه جنایی پلیس لس آنجلس بود. او در کتاب خود که در سال ۲۰۰۳ و با نام کوکب سیاه منتشر شد، ادعا کرد که این جسد در اصل متعلق به «الیزابت شورت» (Elizabeth Short) است که در ژانویه‌ی سال ۱۹۴۷ توسط پدرش مورد شکنجه قرار گرفته و پس از کشته شدن، جسدش در داخل همین خانه پایان مثله شده است. 

در سال‌های اخیر با آنالیز نمونه خاک موجود در خانه توسط پزشک قانونی و انسان شناس دکتر «آرپاد واس» (Arpad Vass) مشخص شد که این نمونه‌ها دارای بقایای انسانی هستند. این خانه اکنون در مسیر ثبت شدن به عنوان بنایی تاریخی است و نزدیک به ۴/۸ میلیون دلار قیمت دارد.

عمارت «در کمال خونسردی»، کانزاس

عمارتی واقع در زمینی هفت جریبی در ایالت کانزاس، روزی شاهد وقوع کشتار چهار انسان بیگناه بود. در نوامبر سال ۱۹۵۹ چهار عضور خانواده «کلاتر» (Clutter) توسط دو فرد جنایتکار به قتل رسیدند. «ریچارد دیک» (Richard Dick) ملقب به «هیکاک» (Hickock) و «پری ادوارد اسمیت» (Perry Edward Smith).

این دو با شنیدن شایعاتی که بر اساس آنها «ارب کلاتر» مزرعه داری ثروتمند معرفی می‌شد که نزدیک به ده هزار دلار را در منزل خود پنهان کرده بود، وسوسه شدند تا به خانه دستبرد بزنند. اما زمانی که بعد از زیر و رو کردن خانه پولی پیدا نشد، کار خود را با شلیک کردن به آقای کلاتر، همسرش «بانی» (Bonnie) و دو فرزندش «نانسی» ۱۶ ساله (Nancy) و «کنیون» ۱۵ ساله (Kenyon) خاتمه دادند.

چند هفته بعد از وقوع این جنایت هر دو جنایتکار دستگیر شده و بعد از طی روند قانونی در نهایت هر دو در ۱۴ آوریل سال ۱۹۶۵ به دار مجازات آویخته شدند و بدین شکل پرونده‌ی این جنایت بسته شد.

خانواده کلاتر، هیکاک و اسمیت با کتابی نوشته «ترومن کاپوتی» (Truman Capote) به نام «در کمال خونسردی» بیش از پیش در سطح جهان شناخته شده و به شهرت رسیدند. این عمارت در سال ۱۹۶۴ توسط گله‌داری به نام «باب بیرد» (Bob Byrd) خریدار شد. فیلمی با همین عنوان که در سال ۱۹۶۷ تولید شد نیز با اجازه مالک داخل همین خانه فیلمبرداری شد.

در سال ۱۹۹۰، «لئونارد و دانا مادر» (Leonard & Donna Mader) این ملک را از دو تن از خویشاوندان بیرد که بعد از مرگ او در این عمارت ساکن شده بودند، خریداری کردند. در سال ۲۰۰۶ عاشقان دنیای ترس و هیجان و البته ذهن‌های جنایتکار، توجه‌شان معطوف به این عمارت شد و این مسئله مالکان را به قدری خسته کرد که خانه را به حراج گذاشتند، اما پیشنهاد خوبی دریافت نکردند و از آن زمان تا کنون، خانه همچنان در مالکیت خانواده‌ی مادِر است.

شایعاتی وجود دارد که براساس آنها خانه توسط روح نانسی دختر نوجوان خانواده کلاتری تسخیر شده، این در حالی است که مالکان فعلی وقوع هر گونه پدیده عجیب و ماورایی در این خانه را رد می‌کنند.

امیدوارم از مطالعه‌ی این مطلب و همراهی با ما لذت برده باشید.