لوکیشن فیلم: اینترویو (مصاحبه) و حقایق کره شمالی

مرتضی گودرزی
مرتضی گودرزی دوشنبه، ۲۹ شهریور ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۴۰
لوکیشن فیلم: اینترویو (مصاحبه) و حقایق کره شمالی

اینترویو (مصاحبه) فیلم سینمایی جنجالی که درباره رهبر جوان کره شمالی ساخته شد و از نگاهی طنز وضعیت وخیم این کشور را برسی کرد. ساخت این فیلم باعث ایجاد حاشیه‌های فراوان از جمله لغو اکران و حملات سایبری به شرکت سونی شد. در ادامه با کجارو همراه باشید.

درباره فیلم اینترویو (مصاحبه)

«دیو» و «آرون» اجرای یک برنامه تلویزیونی پرطرفدار را بر عهده دارند و در آن با افراد مشهور مصاحبه می‌کنند. وقتی که می‌فهمند که رهبر کره‌ی شمالی یکی از طرفداران برنامه آن‌ها است، تصمیم می‌گیرند یک مصاحبه با او ترتیب دهند. اما در این بین CIA آن‌ها را احضار کرده و از آن‌ها می‌خواهد که او را به قتل برسانند…

کره شمالی

درباره‌ی بد بودن «مصاحبه»، متهم ردیف اول، دن استرلینگ فیلمنامه نویس است. قطعا او اگر یک درصد فکر می‌کرد که چنین جنجال‌هایی بر سر این فیلم پدید خواهد آمد، وقت بیشتری روی بازنویسی فیلمنامه‌اش می‌گذاشت. ردیف کردن موجی از شوخی‌های به‌شدت بی‌مزه و قاطی کردنشان با شوخی‌هایی که با سلبریتی‌ها کرده‌اند، ترکیب ناخوشایندی را به وجود می‌آورند که ممکن است بعضی‌هایشان مخاطب را به خندیدن وا‌دارند اما شدت سطحی بودنشان، کم‌توقع‌ترین مخاطب را هم راضی نخواهد کرد.

فیلم مصاحبه

چنین فیلمنامه‌ای، که بر شوخی‌های لحظه‌ای تاکید می‌کند و از ایده‌ی اولیه‌اش به‌شدت ذوق زده است، بازیگران را هم بلاتکلیف نگه می‌دارد. جیمز فرانکو برای بازی در نقش یک مجری معروف، فقط اداهای مجری‌هایی چون کونان اوبراین یا جیمی کیمل را در می‌آورد.

«مصاحبه» باید فیلم بهتری می‌بود. چون با چنین ایده‌ای و چنین تیمی توقع مخاطب چیزی بسیار بالاتر از چند سکانس خنده‌دار  معمولی است.

  • کارگردان: اوان گلدبرگ
  • ست روگن
  • تهیه‌کننده: اوان گلدبرگ
  • ست روگن
  • جیمز ویور
  • نویسنده: دن استرلینگ
  • بازیگران
  • جیمز فرانکو در نقش دیوید اسکای‌کلارک
  • ست روگن در نقش آرون راپوپورت
  • لیزی کاپلان در نقش مأمور لیسی
  • رندل پارک در نقش کیم جونگ-اون

 حاشیه‌های فیلم

فیلم مصاحبه

سونی ابتدا پخش فیلم در نیویورک را لغو کرد سپس سونی برنامه اکران سراسری این فیلم را پس از تصمیم چند سینمای زنجیره‌ای برای عدم پخش آن لغو کرد. هکرهایی که خود را "حافظان صلح" می‌خوانند در اخطاری به حملات ۱۱ سپتامبر اشاره و ادعا کردند که "جهان آکنده از وحشت خواهد شد."این هکرها در پیامی نوشتند: "در روزهای آینده هر اتفاقی بیفتد به خاطر طمع سونی پیکچرز انترتینمنت بوده است.

اقدام سونی درباره لغو اکران فیلم مصاحبه در پی تهدید هکرها سبب انتقاد شماری از سینماگران آمریکایی از جمله جورج کلونی، بن استیلر و راب لو شده است.

در پی انتقاد باراک اوباما از تصمیم شرکت سونی مبنی بر عدم نمایش فیلم کمدی «مصاحبه» این شرکت اعلام کرده است که این فیلم جنجالی را از طریق دیگری به نمایش خواهد گذاشت.

فیلم مصاحبه

در ۸ آوریل ۲۰۱۵ (۱۹ فروردین ۱۳۹۴) لی مین بوک، فعال و پناهنده سیاسی، ادعا کرد که دی وی دی‌های فیلم، همراه چند بسته دلار آمریکا و یک میلیون اعلامیه را در انتقاد از رژیم کیم جونگ اون با بالون به آن سوی مرز کره شمالی فرستاده است.

در سال‌های گذشته، فعالان کره جنوبی به امید تشویق مردم کره شمالی برای اینکه زیر بار تبلیغات رژیم این کشور نروند و در برابر رهبر کره شمالی بایستند، با بالون، اشیای گوناگونی را فرستاده‌اند که، به نظر آن‌ها، "زندگی واقعی را بیرون این کشور نشان می‌دهد". کره شمالی از دولت کره جنوبی همواره خواسته است که این بالون‌ها را متوقف کند. مرزبانان کره شمالی در گذشته بارها سعی کرده‌اند به این بالون‌ها شلیک کنند.

وضعیت زندگی در کره شمالی

کره شمالی

اما ما قصد داریم به بهانه معرفی این فیلم سری به کشور مرموز و بسته کره شمالی بزنیم و کمی بیشتر این امپراتوری همیشه خشمگین را برسی کنیم.

کره شمالی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره، یکی از اسرار آمیزترین کشورهای جهان به شمار می‌رود.

کره شمالی با جمعیتی بالغ‌بر ۲۴ میلیون نفر کشور تک‌حزبی است که بر مبنای ایدئولوژی جوچه (خودکفایی) اداره می‌شود. این ایدئولوژی را کیم ایل‌ سونگ، نخستین رئیس‌جمهوری کره شمالی پایه‌ریزی کرد.

درباره زندگی مردم کره، گفته‌ها و شایعات بسیار است؛ گفته می‌شود کره‌ای‌ها برای تردد بین روستاها یا شهر‌ها باید از حکومت اجازه بگیرند. در کره شمالی بدون موافقت وزارت اطلاعات و امنیت آن کشور، کسی حق عاشق شدن، انتخاب همسر و ازدواج را ندارد.

همچنین سفـر مردم کره شمالی به خارج از کشور ممنوع است و هر کس که تمایل به رفتن به خارج داشته باشد به‌عنوان یک ضد انقلاب و دست نشانده دشمن دستگیر می‌شود. تماس تلفنی با خارج از کشور هم ممکن است منجر به تیرباران شخص تلفن کننده شود.

۱۲ روزنامه در این کشور منتشر می‌شوند؛ این ۱۲ روزنامه موظف‌اند هر روز خبرهایی که از سوی وزارت اطلاعات و امنیت کشورشان دریافت می‌کنند را عیناً منتشر کنند. انتشار هرگونه خبر ناخوشایند سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و غیره که مربوط به کره شمالی باشد ممنوع است. هرگونه انتقاد از نظام کمونیستی و مقامات آن نیز جرم تلقی می‌شود.

کره شمالی

اینترنت در کره شمـالی وجود ندارد و این کشور فقط دارای اینترانت است. داشتن گیرنده‌های تلویزیون‌های ماهواره‌ای و رادیوهایی که قادر به دریافت امواج خارجی باشند و نیز داشتن دستگاه فکس جرم است، حتی دوربین فیلم‌برداری و موبایل نیز جزو ابزار جاسوسی برای دشمن محسوب شده و مجازات آن، تیرباران در ملاء عام است.

همچنین گفته می‌شود مردم کره شمالی هیچ خبری از دنیای بیرون از کشورشان ندارند و هرگز هیچ فیلم خارجی را در تلویزیون یا سینما‌هایشان ندیده‌اند. در کره شمالی، هیچ کس حق داشتن ماشین شخصی را ندارد و ۷۰ درصد مردم برای رفت و آمدشان از دوچرخه استفاده می‌کنند.

مشکلات اقتصادی کره شمالی در زمان مختلف شکل‌های مختلفی داشته است این مشکلات در دهه ۱۹۹۰ به‌شدت افزایش پیدا کرد و ظاهرا طبیعت هم با مردم این کشور سر ناسازگاری داشت در این دهه در کره شمالی قحطی غذا پیش آمد و تولید گندم مورد نیاز کشور هم کاش قابل‌توجهی داشت . عده زیادی از مردم کره شمالی به خاطر گرسنگی از بین رفتند البته بخشی از تلفات قحطی بر اثر ضعیف شدن و ابتلای مردم به بیماری‌هایی مثل ذات الریه و سل بوده است.

ظاهرا وضعیت تغذیه مردم کره شمالی بهبود پیدا کرده است اما اکثرا هنوز هم مجبور هستند به ۲ وعده غذایی در روز قناعت کنند. بعضی سربازان تنها روزی سه عدد سیب‌زمینی به‌عنوان غذا دریافت می‌کنند البته کشاورزی هنوز هم در کره شمالی جز منابع اصلی تامین مواد غذایی است

با وجود این، دولت کره شمالی کمک‌های زیادی از خارج دریافت می‌کند و مشخص نیست آن‌ها را به دست مردم یا بین طبقه خاصی پخش می‌شود

سفر به کره شمالی

کره شمالی

تمام بخش تورسیم در کره شمالی توسط دولت کنترل می‌شود. هزینه سفر و اقامت در کره شمالی هم برای این توریست‌ها زیاد نیست. البته هر کسی نمی‌تواند سرش را پایین بیندازد و به‌عنوان توریست وارد کشور شود مثلا به اتباع آمریکا و کره جنوبی ویزا برای سفر به کشور شمالی داده نمی‌شود وقتی خارجی‌ها وارد کره شمالی می‌شوند حتما نیروهای پلیس امنیت آن‌ها را همراهی می‌کنند تا کسی دست از پا خطا نکند. آن‌ها دو راهنما همراه توریست قرار می‌دهند بدین جهت که هریک هم مراقب توریست‌ها وهم مراقب دیگری باشد. مقامات کره شمالی خود بهتر از هرکس بر وضع دنیای امروزی ونیز اوضاع ناجوری که برای کشور خود درست کرده‌اند واقف‌اند می‌دانند که اگر یک خارجی در خیابان‌ها راه بیفتد و با مردم عادی حرف بزند ، قطعا دردسر بزرگی درست خواهد شد.

 حقوق بشر در کره شمالی

کره شمالی

وضعیت حقوق بشری در کره شمالی همواره دغدغه اساسی سازمان ملل بوده است. اینکه در این کشور مردم چگونه زندگی می‌کنند و تحت چه شرایطی قرار دارند پرسش‌های اساسی فعالان حقوق بشری بوده است که همواره به‌دلیل کمبود منابع با اسراری عجیب عجین می‌شد.

به نوشته دنیای اقتصاد، این بار اما سازمان ملل در گزارشی مستند گونه اعلام کرده است که «بی‌رحم‌ترین» کشور موجود در دنیا در حال حاضر کره شمالی است که هیچ حقوقی برای مردمش قائل نیست. پیونگ یانگ با تحدید آزادی‌های مردم حتی برای کنترل جمعیت خود نیز به روش‌های غیر انسانی روی می‌آورد.

کارشناسانی که پس از یک سال تحقیق این گزارش را تهیه کرده‌اند، می‌گویند که شدت و گستردگی خشونت سازمان یافته به حدی است که به عقیده آن‌ها، دنیا باید برای مقابله با آن دست به اقدام جدی بزند.

چگونه کره شمالی و جنوبی جدا شدند؟

جنگ د

بحران در شبه‌جزیره اما محصول حوادثی است که بیش از ۷۰ سال قبل در این نقطه اتفاق افتاد. آن سال‌ها با پایان جنگ جهانی دوم شبه‌جزیره کره که پیشتر تحت امپراتوری ژاپن اداره می‌شد میان امریکا و شوروی تقسیم شد و یکی بخش جنوبی و دیگری بخش شمالی را زیر نفوذ خود درآورد. اما وضعیت آرام نماند و تنش میان دو بخش مالی و جنوبی از آن زمان شکل گرفت و حتی دولت شمالی تحت حمایت شوروی و دولت جنوبی به پشتیبانی امریکا در سال ۱۹۴۵ به سودای حکومت بر کل شبه‌جزیره وارد جنگ شدند. بر این اساس در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ نیروهای کره شمالی به رهبری “کیم ایل سونگ” دیکتاتور پیشین کره شمالی به بخش جنوبی حمله کردند و امریکا و ۲۰ کشور پس از صدور قطعنامه‌ای علیه تجاوز کره شمالی نیروهای خود را در شبه‌جزیره پیاده کردند و به پشتیبانی کره جنوبی وارد جنگ شدند.

گرچه کره شمالی با تکیه بر برتری نظامی خود در ابتدا موفق به پیشروی شد اما با ورود امریکا و کشورهای ائتلاف به جنگ ورق برگشت و این کشور متحمل شکست شد. سرانجام دو طرف در ژوئیه ۱۹۵۳ بر سر آتش بس به توافق رسیدند. آتش بسی که از آن زمان همچنان پابرجا است اما با تحرکات دو طرف گاه و بی گاه متزلزل می‌شود.

 نظر شما درباره رفتار چنین کشوری چیست؟ آیا راهی که کره شمالی در پیش گرفته است درست است؟ لطفا نظرات خود را با ما و سایر خوانندگان محترم کجارو در میان بگذارید.

مطالب مرتبط:

دیدگاه