قبرستان‌ های عجیب و غریبی که در آنها خبری از جسد انسان نیست

موزه تابلوی نئون، لاس وگاس، نوادا (The Neon Sign Museum, Las Vegas, Nevada)

موزه‌ تابلوی نئون لاس وگاس در منطقه‌ای بیابانی و وسعت حدودا یک هکتاری واقع شده است که شامل بیش از ۲۰۰ تابلوی رنگارنگ و جذاب به جا مانده از عهد عتیقِ لاس وگاس است. بسیاری از این تابلوها از جمله تابلوهای مکان‌های معروف مانند «هتل مولین راف»، «استار داست»، «مهمانسرای کویر» و «قصر سزار» از اهمیت تاریخی برخوردارند. مردم آمریکا معتقدند تابلوهای موجود در این قبرستان، کار هنری هستند؛ افرادی که از این موزه دیدن کرده‌اند هم بر این باورند. صحت این موضوع را می‌توان در نظرات کاربران وب‌سایت TripAdvisor جستجو کرد.

جادوی وگاسِ قدیم، درخشش!

این موزه، خانه‌ علامت‌ها و نشانه‌های مهم است. در میان این نشانه‌ها، تابلوهای «مهمانسرای لاکی کاس»، «مهمانسرای تیر و کمان»، «دمپایی نقره‌ای»، «پاک‌کننذگان جامعه»، «نعل اسب بینیون»، «مهمانسرای نورماندی»، «اسب و سوارکار روستایی»، «لندمارک» و «خیابان پنجم» به چشم می‌خورد. بیشتر نشانه‌هایی که به این موزه اهدا شده‌اند، به‌طور طبیعی تحت شرایط جوی، کهنه شده‌اند؛ یعنی دقیقا همان شرایطی که زمانی از سر درهای مختلف این شهر آویزان بودند. البته تعداد هفت تابلو از میان این نشانه‌ها، تعمیر و بازسازی شده‌اند تا در بازدید عموم، این موزه را روشن کنند.

قبرستان قطارها، اویونی، بولیوی (The Train Graveyard, Uyuni, Bolivia)

سالانه هزاران گردشگر برای بازدید از قطارهای از کار افتاده‌ای که در بزرگترین بیابان نمکی دنیا در اویونیِ بولیوی رها شده، می‌آیند. به‌علت وزش بادهای حاوی نمک، چیزی جز باقی‌مانده‌های بدنه‌ی زنگ‌زده‌ی قطار که تا جایی که چشم کار می‌کند، گسترده شده، دیده نمی‌شود. گردشگران معمولا از دیدن وسعت باقی‌مانده‌های قطار که در این بیابان رها شده، به وجد می‌آیند.

تابش نور خورشید روی قطار به هنگام غروب

قدمت بیشتر قطارهای اویونی به بیش از یک قرن باز می‌گردد که ساخت بریتانیا هم هستند. این ناحیه که در جنوب بولیوی واقع شده، قبلا قطب ترابری و حمل و نقل بوده است. زمانی قطارها، سنگ‌های معدنی با ارزشی را از این منطقه به بندرگاه‌های اقیانوس اطلس حمل می‌کرده‌اند. اما این سنگ‌های معدنی تا دهه‌ ۴۰ قرن بیستم ته کشیدند و دیگر مکانی وجود نداشت که این قطارها به آنجا روند؛ بنابراین در این منطقه‌ی نمکی که ۳۳۵۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، رها شدند. اکنون این قطارها در این بیابان برای دید عموم رها شده‌اند که شاید تا ابد همین جا بمانند.

قبرستان کشتی، نوادیبو، موریتانی (The Ship Graveyard, Nouadhibou, Mauritania)

بیش از ۳۰۰ کشتی از کار افتاده در سواحل «قبرستان کشتی» واقع در نوادیبو، موریتانی که در ۷ مایلی جنوب مرکز شهر قرار دارد، رها شده‌اند. بندر نوادیبو مکانی برای رها کردن لاشه‌ی کشتی‌ها بود. طبق گزارش‌ها ثبت‌شده، یکی از قدیمی‌ترین کشتی‌های رها شده در این مکان، یک کشتی نیروی دریایی فرانسوی است که متعلق به دهه‌ ۲۰ است.

قبرستانی پر از کشتی و قایق

با گذشت چندین دهه، نوادیبو تبدیل به یک محل درست و حسابی برای قرارگیری لاشه‌های کشتی‌هایی که ارزش در آب انداختن نداشتند یا به‌درد بخور نبودند، شد. حالا این بندر خانه‌ی انواع کشتی و قایق در انداره‌های مختلف است؛ از کشتی‌های کوچک ماهیگیری گرفته تا کشتی بزرگ و بادبانی ۱۱۸ متری «یونایتد مالیکا»، که لاشه‌اش از سال ۲۰۰۳ تاکنون در این قبرستان قرار دارد. در حالی که، بسیاری از کشتی‌ها درآب شناور یا در ساحل به گل نشسته‌اند، کشتی‌های دیگری نیز وجود داردند که درست زیر سطح آب قرار دارند؛ این کشتی‌ها فقط برای کسانی که از روی آب پسماند جمع‌آوری می‌کنند، قابل‌مشاهده است.

قبرستان هواپیما، دیویس مانتن، آریزونا (The Airplane Boneyard, Davis-Monthan AFB, Arizona)

خارج از شهر توسانِ آریزونا، حدودا ۴۰۰۰ هواپیما و هلیکوپتر نظامی ارتش آمریکا در انواع و اندازه‌های مختلف وجود دارد که به‌طور منظم در بیابانی به وسعت ده هزار کیلومتر مربع صف بسته‌اند. هر یک از این هواپیماها سرنوشت متفاوتی دارند؛ برخی ممکن است قراضه‌ای بیش نباشند و برخی دیگر برای بازسازی کامل مورد تعمیر قرار گیرند. اما فعلا، کسانی که علاقمندند ببینند چه چیزی در بزرگترین قبرستان هوایی جهان وجود دارد، می‌توانند سری به این منطقه بزنند.

گاهی فقط لاشه است که می‌ماند!

تورهای زمینی به این منطقه، توسط شرکت‌های «Pima Air» و «Space Museum» مدیریت می‌شوند که از همه‌ی گردشگران تاییدیه‌ی هویتی درخواست می‌کنند. آمدن به این قبرستان، مدت‌ها ممنوع بوده که بخشی از پایگاه هوایی «دیویس مانتن» نیز بوده است. این ناحیه از زمان جنگ جهانی دوم، خانه‌ی هواپیماها و هلیکوپترهای از کار افتاده بود است که هواپیماهای کشورهای دیگر و خود آمریکا از جمله هواپیماهای نیروی هوایی ایالات متحده، هواپیماهای نیروی تفنگداران ایالات متحده، هواپیماهای گارد ساحلی و حتی هواپیماهای سازمان ناسا را دل خود جای داده است.

پارک ممنتو، بوداپست، مجارستان (Memento Park, Budapest, Hungary)

در فاصله‌ی ۱۵ دقیقه‌ایِ خارج از مرکز بوداپست، قبرستان مجسمه‌های کمونیستی که با نام «پارک ممنتو» شناخته می‌شود، قرار دارد. بعد از سقوط کمونیسم در اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی در مجارستان، ناخودآگاه، این سوال پیش آمد که با تعداد زیاد مجسمه‌های بزرگی که شهر را در برگرفته بودند، چه باید کرد. معمار مجارستانی به نام «آکاس الود» برنده‌ی مسابقه‌ای شد که توسط دولت برای حل این مشکل تدارک دیده شده بود. از آنجا بود که «پارک ممنتو» متولد شد.

مبارزان مجارستانی در بزرگداشت سربازان اسپانیایی

۴۲ مجسمه که یاد و خاطره‌ی رهبران شوروی مانند لنین و مارکس و همچنین چندین تن از مقامات کمونیست مجارستانی را پاس می‌دارند در سراسر این پارک و در فضای باز موزه قرار گرفته‌اند. قدمت مجسمه‌های سنگی و برنزی که در پارک هستند، به اوایل سال ۱۹۴۷ و برخی دیگر به سال ۱۹۸۹ باز می‌گردد. یک سالن نمایش و یک سالن سینما در کنار پارک وجود دارد که یک سری اطلاعات درمورد گذشته‌ پر هیاهو و نیز آینده‌ی روشن مجارستان برای گردشگران و بازدیدکنندگان به نمایش می‌گذارد.

شهر خودروهای قدیمی، وایت، جورجیا (Old Car City, White, Georgia)

شهر خودروهای قدیمی که در وایت، جورجیا واقع شده است، در ابتدا کار خود را به‌عنوان پارکینگی برای ماشین‌ها در سال ۱۹۳۱ آغاز کرد. از آن زمان تاکنون مردم دنیا با خودرو، قطار و اتوبوس برای دیدن این مکان می‌آیند. مردی که از این منطقه‌ی منحصر به‌فرد محافظت می‌کند، «والتر دین لوئیس» است که پدر و مادرش صاحبان اصلی این پارکینگ و فروشگاهش بوده‌اند.

دفتر اصلی شهر خودروهای قدیمی

بازدیدکنندگان می‌توانند یک روز کامل را در شهر خدوروهای قدیمی سپری کنند. بیش از ۶ مایل مسیر و راه در این مکان احداث شده است. کسانی که می‌خواهند در داخل این پارکنیگ پرسه بزنند، بایستی یک مبلغ ورودی پرداخت کنند تا از ۴۰۰۰ خودروی رها شده در این موزه دیدن کنند.

شهر ارواح و دست نخورده خودروها

بسیاری از خودروهای سواری و کامیون‌های این پارکینگ به‌مدت ۳۰ یا ۴۰ سال دست‌نخورده و جابه‌جا نشده باقی مانده‌اند. درختانی که در اطراف این خودروها رشد کرده‌اند، گواهی بر اثبات این مدعاست. تنوع خودروهای بازمانده در اینجا بسیار گسترده است؛ یکی از معروف‌ترین خودروهای موجود در این مکان، یک کامیون فورد مدل ۱۹۴۶ است که در فیلم «قاتل شهر کووتا» محصول ۱۹۸۳، در کنار بازیگرانی چون «جانی کش» و «اندی گریفیت» به ایفای نقش پرداخت.

پارک رؤسای جمهور آمریکا، ویلیامزبرگ، ویرجینیا (American Presidents Park, Williamsburg, Virginia)

۴۳ سر از سرهای رؤسای جمهور آمریکا، که هریک در وضعیت خرابی متفاوتی قرار دارد، در این پارک و در ویلیامزبرگِ ویرجینیا آرمیده‌اند. این پارک که زمانی پارکی تفریحی و مکانی برای بزرگداشت مردان بزرگ بود، به‌علت عدم استقبال گسترده، در سال ۲۰۱۰ بسته شد. اما یکی از صاحبان این پارک تفریحی، هاوارد هانکینز که نمی‌توانست از بین رفتن این مجسمه‌ها را تحمل کند، ترتیبی داد تا آن‌ها را به مزرعه خودش که در نزدیک همان پارک بود، انتقال دهد. هانکینز امیدوار است روزی دوباره پارکش را باز کند و برای این کار، وب‌سایتی برای جمع‌آوری خیریه از مردم، تاسیس کرده است. او همچنین رویای گسترش دادن دامنه‌ مجسمه‌ها با ایجاد کلکسیونی از تندیس نیم‌تنه‌ی همسران رؤسای جمهور و دیگر مقامات عالی‌رتبه در سر می‌پروراند. اما در حال حاضر، ۲۰ مجسمه‌ای که در این مکان قرار دارند، در حال فرو ریختن هستند که با آن ظاهر شکسته و از هم‌پاشیده‌ خود، هر رهگذری را می‌ترسانند.