- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
پلهای معلق که تاریخچه احداث آنها به قرن ۱۹ میلادی بازمیگردد، با اینکه کاربری گذشته را ندارند، اکنون یکی از جاذبههای گردشگری در سراسر دنیا محسوب میشوند و عبور از آنها لذت و هیجان بیاندازهای را بههمراه دارد. پل معلق پیرتقی در درههای عمیق و زیبای شهر هشتجین قرار دارد. طراحی این پل بهگونهای است که طبیعت چشمنواز را با وحشت و هیجان در هم میآمیزد و گردشگران بسیاری را مجذوب خود میکند؛ هرچند تداوم استقرار این پل معلق نهچندان ایمن، نیاز به تامل بیشتری دارد.
عکس از گوگلمپ | عکاس: بهنام یوسفیمهر
پل معلق پیرتقی یکی از جاهای دیدنی خلخال محسوب میشود که در شهرستان خلخال قرار دارد و محل اتصال دو رودخانه گیوی چای و قزلاوزن است. روستای پیرتقی که در نزدیکی پل مشاهده میشود، تنها یک خانوار ساکن دارد و پیش از این، مورد استفاده پژوهشگرانی بود که برای مطالعه و احداث سد در پاییندست این رودخانه به منطقه سفر میکردند.
پل معلق پیرتقی با ارتفاع ۶۰ متر از رودخانه دیرش، طول ۱۶۵ متر و عرض یک متر، امروزه یکی از محبوبترین جاذبههای اردبیل برای عکاسی بهحساب میآید و گردشگران در مسیر بازدید از آبشارها و چشمههای پرتعداد هشتجین، تماشای این پل را از دست نمیدهند.
عکس از گوگلمپ | عکاس: مهدی سلیمانیخان
بهدلیل آنکه پل معلق پیرتقی در ابتدا بهمنظور پروژه مطالعاتی و احداث سد بهطور موقت ساخته شده بود، برای رفتوآمد زیاد گردشگران استاندارد نیست. هرچند طبق آخرین اطلاعات رسیده از کاربران، ایمنسازی این سازه هیجانانگیز در حال حاضر (تابستان ۱۴۰۲) آغاز شده است.
این پل کاملا شبیه تصاویری است که از پلهای خطرناک دنیا مشاهده میشود. پلی بلند و طولانی با طنابهایی که چوبهای لرزان را کنار هم نگه داشتهاند و از روی درههای عمیق میگذرند؛ بااینهمه، تبدیل شدن پل معلق پیرتقی به جاذبه توریستی و کمک به رونق گردشگری منطقه، مسئولان را از برچیدن این پل بازداشته است.
راحتترین مسیر دسترسی به پل پیرتقی، این است که از خلخال بهسمت سهراه سرچم حرکت کنید؛ بعد از گذاشتن از شهر کیوی و سهراه فیروزآباد، ۱۲ تونل پیش روی شما است که بین تونل ۹ و ۱۰ در سمت راست، قهوهخانهای دیده میشود که جادهای خاکی در کنار آن وجود دارد. با طی کردن این جاده خاکی در طول ۳۰۰ متر، درختی کهنسال را در کنار چشمهای جوشان خواهید دید. وسیله نقلیه خود را در حوالی چشمه پارک کنید و باقی مسیر را پیاده بروید.
عکس از گوگلمپ | عکاس: Mohsen a
بهترین زمان بازدید از پل معلق پیرتقی، فصل تابستان است. در فصل بهار هوای این منطقه هنوز سرد بهنظر میرسد و بارندگیهای پرتعداد، مسیر دسترسی خاکی به پل را سخت و صعبالعبور میکند. فصل پاییز و زمستان نیز به همین دلیل برای بازدید از پل معلق هشتجین مناسب نیست.
عکس از گوگلمپ | عکاس: نیما فرود
ارتفاع قله آقداغ به ۳,۳۰۳ متر میرسد و بهعنوان دومین کوه بلند استان اردبیل شناخته میشود. دامنههای این کوه را گلهای خودرو، ریحان و آویشهای کوهی پوشاندهاند و از فراز آن جنگلهای نوده، آق سو، چنارلیق، کیوی زاویه و قره تکان دیده میشوند. آق داغ که معنای کوه سفید را دارد، بهدلیل وجود سنگ آهک به رنگ سفید درآمده است؛ البته اهالی منطقه این کوه را با نامهای دیگری هم مینامند. «هاججا داغ» بهمعنای کوه دو شاخه یکی دیگر از نامهای این کوه است. همچنین بهدلیل وجود مقبرهای به نام «امامزاده سلطان سید محمود»، این کوه را «امازادا داغی» هم مینامند.در ارتفاع حدودا ۲,۱۰۰ متری این کوه چشمهای جاری است که آب گوارایی دارد و مردم محلی معتقدند آب آن باعث هضم سریع غذا شده و برای سلامت دستگاه گوارش مفید است.
معروفترین و دیدنیترین آبشار هشتجین، آبشار نوده است که در چهار کیلومتری شرق روستایی با همین نام قرار دارد. روستای نوده که از توابع خورش رستم است، تا هشتجین ۱۵ کیلومتر فاصله دارد و در دامنه جنوبی کوه آق داغ قرارگرفته است. ارتفاع آبشار حدود ۳۰ متر است که از میان صخرهای سنگی به پایین میریزد. اگر اهل تفریحات بیشتر مثل قایقسواری و ماهیگیری نیز هستید، میتوانید به حاشیه رود قزلاوزن بروید که به طول ۹۰ کیلومتر از منطقه خورش رستم میگذرد و بهترین مکان برای ماهیگیری، قایقسواری و... است.
اگر برای بازدید از پل پیرتقی رفتید، حتما از چشمه آب معدنی پیرتقی نیز دیدن کنید. در مسیر خاکی پیر تقی یک پل سیمانی ماشینرو قرار دارد و بعد از آن، دو درخت بزرگ در کنار هم بر سر راه قرار گرفتهاند. دقیقا در پایین دست آن دو درخت بزرگ و در میان علفهای روییده شده، دو چشمه در کنار هم مشاهده میشوند که چشمههای آب معدنی پیرتقی هستند. این چشمهها بهترین استراحتگاه طبیعی است که بعد از یک تجربه بهیادماندنی، خستگی خود را میتوانید در آنجا برطرف کنید.
عکس از گوگلمپ | عکاس: امین یگانخان
نویسنده: میلاد روانبخش/ پوریا محمدی پیوند