نکات آموزشی برای عکاسی در سفر

رضا صادقی مقدم | یکشنبه, ۵ اردیبهشت ۹۵ ساعت ۱۴:۳۰

یکی از بخش‌های جذاب و زیبای عکاسی، عکاسی سفری و مخصوصاً پرتره‌گرافی سفری است. اگر شما‌ نیز به پرتره‌های سفری علاقه‌ هستید، با کجارو همراه باشید تا برخی نکات را از زبان عکاس حرفه‌ای، پاتریک نیدری برای ارتقاء سطح کارمان بشنویم.

عکاسی سفری

راهی‌ جاده شده‌اید و درصدر لیست لوازم همراهتان، دوربین به چشم می‌خورد. هدف ثبت عکس‌هایی خاطره‌انگیز است که حس بودن در آن لحظه را به مخاطب منتقل کنند. حالا چطوری این‌کار را بکنیم؟ البته که همیشه عکس‌هایی از برج ایفل و تاج‌محل لازم و زیبا هستند ولی تصاویر مکان‌های دیدنی و مشهور شهر‌ها فقط بخش کوچکی از داستان را روایت می‌کند. برای ثبت حس ناب و اصلی لحظه، باید عنصری را مدنظر قرار دهید که صحنه و لحظه را یکتا و منحصربه‌فرد می‌کند: مردم

ایده‌ی سفر به یک کشور خارجی و عکاسی از مردم غریبه در کوچه‌ و خیابان ممکن است در ابتدا ترسناک و سخت به نظربرسد، اما بدانید که این‌طور نیست به من اعتماد کنید؛ اگر من توانستم شما هم می‌توانید، برای شروع صحیح کارتان دوست دارم برخی از فن‌هایی را که خودم طی سال‌ها گشت‌وگذار در گرداگرد‌ جهان با دوربینم یاد گرفتم با شما به اشتراک بگذارم.

پند طلایی: همیشه لبخند بزنید و مؤدب باشید

شاید اولین پندی که به شما در این راه می‌دهم بدیهی به نظر برسد. اما بر طبق تجربه‌ام از رفتار برخی افراد در کشور‌های خارجی، باورکنید ذکرش لازم است. اگر سوژه‌تان شمارا دوست داشته باشد و بتوانید با او ارتباط مثبت ایجاد کنید، نسبت به زمانی که با عجله به سمت کسی بروید و دوربینتان را به سمت صورتش هدف بگیرید، عکس‌هایتان ۱۰ برابر بهتر می‌شود؛ شما در آن سرزمین میهمان هستید و مردم طوری به شما عکس‌العمل نشان می‌دهند که با آن‌ها رفتار کرده‌اید.

وقتی‌که من یک سوژه‌ی بالقوه پیدا می‌کنم، با لبخند با وی شروع به صحبت کرده و به او می‌گویم که چقدر ریش، جواهرات، لباس‌ها یا نکات دیگرش جذاب است، آن‌قدر که دوست دارم از او عکس بگیرم؛ در ابتدا دوربینم در کیفم یا پشت سرم پنهان است. برای صحبت با سوژه‌هایم وقت می‌گذارم، به آن‌ها می‌گویم که چقدر شهرشان را دوست دارم و مهارتم در صحبت به زبان محلی‌شان را نمایش می‌دهم. سپس در زمان مناسب دوربینم را بیرون می‌آورم و می‌پرسم که آیا اجازه دارم از آن‌ها عکس بگیرم؟ در ۹۹درصد مواقع یک "بله‌"ی مشتاقانه دریافت می‌کنم!

عکاسی سفری

عکس: اگر در زمان عکاسی، دوستانه و کنجکاو باشید، بیشتر مردم وقتی برای عکاسی از آن‌ها اجازه می‌گیرید لبخند زیبایی تحویلتان می‌دهند. حتی اگر یک ماچته (چاقوی بسیار بزرگ ساتور مانند که بیشتر توسط تبهکاران استفاده می‌شود) در دستشان باشد! دره‌ی کولکا- پرو- ۲۰۱۳

با وجود اینکه در بیشتر مواقع پاسخ مثبت می‌گیرید، تصور نکنید که عکاسی از سوژه‌ها بدون اجازه کار درستی است. مردم معمولاً زمانی که عکسشان را می‌گیرند مضطرب و ناخوشنود هستند وعکاسی از آن‌ها بدون اجازه ممکن است ناراحتشان کند. شما مثل آن عکاس نباشید!

در زمان عکاسی شخصیت خودمانی خود را حفظ کنید. عناصر انسانی را زنده نگه‌دارید. راحت باشید. اگر به‌صورت مداوم با سوژه صحبت نکنید، خشک و بی‌حرکت می‌شوند. از آن‌ها سؤال بپرسید چند بچه‌دارند؟ رنگ مورد علاقه‌شان چیست؟ یک خاطره‌ جالب تعریف کنید. یا حتی بهتر، از آن‌ها بخواهید داستان جالبی تعریف کنند. البته در برخی مواقع با مانع زبان روبه‌رو هستیم اما اگر لبخند بزنید و از زبان مثبت بدن بهره ببرید، عکس‌العمل سوژه مثبت خواهد بود.

اگر سوژه با شما راحت باشد و ازمصاحبت با شما لذت ببرد، به شما کمک خواهد کرد که یک عکس فوق‌العاده خلق کنید. بررسی کنید که چه حسی دارند. اگر مشتاق و خوشحال باشند، بیشتر مردم مشکلی ندارند که قدمی به سمت راست بردارند، بازویشان را کمی حرکت دهند، صورتشان را بچرخانند و .... به عکاسی ادامه دهید و فقط زمانی متوقف شوید که می‌خواهید عکس‌های گرفته‌شده را به آن‌ها نشان دهید. باوجود اینکه می‌دانند دارید عکسشان را می‌گیرید، برخی مردم به سمت دیگری غیر از دوربین نگاه می‌کنند. اگر در لحظه‌ای که نگاهشان را از دوربین برمی‌دارند به عکاسی ادامه دهید، عکستان حسی طبیعی و واقعی خواهد داشت.

عکاسی سفری

عکس: در تمام طول مواجهه با سوژه به عکاسی ادامه دهید. ممکن است سوژه‌ به اطراف نگاه کند و این موضوع به شما یک عکس گیرا و طبیعی می‌دهد. منطقه‌ی آناپورا- نپال- ۲۰۱۱

قوانین را یاد بگیرید ولی گاهی شکستنشان را نیز در نظر داشته باشید

عکاسی سفری

 عکس: قانون یک‌سوم‌ها را همیشه می توان در نظر گرفت اما هیچ مشکلی نیست اگر سوژه را در مرکز یا کنج کادر بگذاریم تا جاذبه‌ی عکس بیشتر شود. منطقه‌ی آناپورنا- هند- ۲۰۱۱

پاپلو پیکاسو در جمله‌ی معروفی می‌گوید:

قوانین را مثل یک حرفه‌ای یاد بگیرید تا بتوانید مثل یک هنرمند بشکنیدشان!

تا جایی که مربوط به تکنیک و سبک است، باید قوانین عمومی و پذیرفته‌شده‌ی عکاسی را بدانید اما آماده ‌باشید اگر لازم شد کلاً آن‌ها را از پنجره بیرون بی‌اندازید. برای مثال قانونی داریم که می‌گوید هیچ‌وقت رو به نور مستقیم پرتره نگیرید چراکه نور شدید سوژه‌ را اذیت می‌کند و البته باعث افزایش کنتراست زیاد می‌شود. با این‌حال، ممکن است همین کنتراست باعث عالی شدن عکستان بشود. پس به‌جای پیروی کورکورانه از قوانین تائید شده‌ی عکاسی، از خود بپرسید: آیا خطوط تیز و سایه‌های تیره‌ای که با قرار گرفتن این فرد زیر نورخورشید به دست می‌آورم را می‌خواهم؟ یا نور ملایم و نرمی که سایه به من می‌دهد بهترین نتیجه را دربردارد؟ هر نور درمورد این فرد چه می‌گوید؟ پس از مدتی عکاسی، حسی غریزی در شما به وجود خواهد آمد که سریعاً تشخیص می‌دهید چه نوری برای گرفتن پرتره‌‌ای گیرا از یک شخص خاص بهتر است.

در مورد کادربندی چه؟ قانون یک‌سوم‌ها راداریم. گفتیم که قوانین الکی هستند! خب این فقط یک پیشنهاد بود. (ممکن است در مورد کادربندی صدق نکند). عکس باید گیرا باشد و مخاطب را وادار به عکس‌العمل نماید. این هدف می‌تواند با قرار دادن چهره در گوشه‌ها یا درست وسط تصویر به‌دست بیاید. تصمیم اینکه می‌خواهید چهره کجا باشد با شماست ولی اطمینان حاصل کنید که این کادر را به هدف خاصی انتخاب کرده‌اید نه‌فقط برای اینکه تصمیمی گرفته باشید! من گاهی اوقات از عناصری در پیش‌زمینه یا پس‌زمینه (یا هردو) در کنار پرتره‌هایم استفاده می‌کنم چراکه این کار می‌تواند نگاه مخاطب را به سمت عکس جذب کند.

نکته‌ی مهم دیگری که باید در نظر بگیرید این است که چه چیز‌هایی را می‌خواهید درون یا بیرون کادر خود داشته باشید. یک نمای‌ بسته‌ی سر به‌تنهایی می‌تواند داستان جالبی را بیان کند و تأثیر فوق‌العاده‌ای بر مخاطب بگذارد. اما گاهی قصه‌ی یک شخص با شامل شدن یک عنصر در فضای عکس، بهتر تعریف می‌شود. اگر سوژ‌ه‌ی صبوری دارید می‌توانید چند عکس از زوایای مختلف بگیرید و بعداً بهترینش را انتخاب نمایید. با ترکیب‌های مختلف فاصله‌ کانونی و دیافراگم چند عکس بگیرید. از پذیرش ریسک امتحان چیز‌های دیوانه‌وار نترسید. تکنیک‌ها، تنظیمات و ... مختلف را امتحان کنید تا ببینید چه چیز بهتر جواب داده. با این کار به خود آموزش می‌دهید و بهترین عکس و البته سبک خودتان را به دست می‌آورید.

عکاسی سفری

عکس: استفاده از اشیاء و عناصر در پیش‌زمینه و پشت زمینه می‌تواند نگاه مخاطب را به سمت سوژه‌ی شما جذب کند. نیواورلئان- لس آنجلس- ۲۰۱۲

عکاسی سفری

عکس: اگر سوژه صبور باشد می‌توانید چند عکس از زوایای مختلف بگیرید. من از این کودک چند عکس گرفتم اما در نهایت عکسی را برگزیدم که در کادر محیطی که او درآن‌ بود به نمایش در‌آمده است. با این کار توانستم داستان این پسر  و  شهرش  را بیان کنم. وارانسای- هند- ۲۰۱۱

عکاسی سفری

عکس: چهره و چشم‌های این مرد آنقدر گیرا بود که نیازی ندیدم عنصر دیگری را برای اثرگذاری روی مخاطب وارد کادر کنم. چاندیگار- هند- ۲۰۱۱

درباره‌ی عکاس و نویسنده

پاتریک نیدری، یک عکاس سفری  اهل نیواورلئانز ایالات متحده است (گرچه همیشه در حال گشت و گذار در جهان است). او را همیشه به‌خاطر کارش می‌شود بر روی هرجای کره‌ی زمین یا مریخ یافت! در صورت تمایل می‌توانید آثار بیشتری را از وی در ???????، فیسبوک، تویتر یا اینستاگرام مشاهده کنید.

نظر شما مخاطبین کجارو چیست؟ آیا از این مقاله و نکاتش بهره‌ی کافی بردید؟ آیا نکته یا تجربه‌ای را برای به اشتراک‌گذاری با دیگر دوستانتان به یاد می‌آورید؟ مثل همیشه با ما همراه باشید.

مطالب مرتبط:

منبع diyphotography

دیدگاه