غذاهای محلی دهلی؛ از آلو چات تا مرغ تندوری (قسمت سوم)
دهلی شهری برای تجربه بسیاری از غذاهای محلی و خوش طعم هند است. گلاب جامون، سمبوسه، دال عدس و شیرینی های هندی همچون لادو از این جمله‌اند. با کجارو همراه باشید.
در دهلی با تنوع بی‌نظیر غذاهای محلی هندی مواجه هستیم. در کنار آن، غذاهای خیابانی نیز در این شهر به‌وفور دیده می‌شود و شاید بتوان گفت بهترین غذاهای خیابانی در هند را در دهلی می‌توان خورد.
مردم دهلی در غذا خوردن دارای آداب خاصی دارند، هندوها زیاده‌روی در مصرف غذا را مساوی با تن‌پروری و چاقی می‌دانند. اکثر هندوها غذا را با دست می‌خورند. آن‌ها معتقدند که بین غذا و انسان نباید هیچ واسطه‌ای قرار بگیرد، چون مانع دریافت انرژی غذا می‌شود. این آداب مخصوص طبقه‌ی خاصی از جامعه نمی‌شود، حتی در برخی در دانشگاه‌ها دیده شده است که استادان هندی با دست غذا می‌خوردند. مناطق محروم هند بیشتر از غذاهای تند استفاده می‌کنند و هرچه رو به قشرهای بالاتر و ثروتمندتر می‌رود از تندی غذا کاسته می‌شود.در قسمت سوم به سراغ شمار دیگری از غذاهای محلی دهلی می‌رویم.
گلاب جامون
گلاب جامون یا در اصطلاح محلی هندی گولاب جامون یکی از شیرینی‌های معروف و اصیل هندی و پاکستانی است که در تمامی قنادی‌ها و حتی مارکت‌های بزرگ و کوچک هند و پاکستان به فراوان و در تمامی فصول یافت می‌شود. برای ما ایرانی‌ها در این کشور یادآور شیرینی بامیه مخصوصا برای ایام ماه رمضان است فقط تنها فرق آن داشتن ادویه و اسانس آن است که به روش‌های مختلف تهیه می‌شود.
سمبوسه
یکی از شناخته‌شده ترین و لذیذترین اسنک‌های هندی سمبوسه است که در دهلی و اطراف شمال هند بسیار مشهور است. سمبوسه، نان آردی مثلثی است که با مواد مختلفی مانند سیب زمینی اسپایسی، نخودفرنگی، پیاز، دال، پنیر پر می‌شود و سپس سرخ شده و با انواع ترشی سرو می‌شود. سمبوسه می‌تواند یک میان وعده مستقل باشد یا در کنار غذاهای دیگر سرو شود.
چله بتوری
چوله بتوری یک نان پف کرده است که از سمولینا یا آرد گندم ساخته می‌شود و سپس در روغن یا کره سرخ می‌شود و گاهی اوقات نیز با پنیر یا سیب‌زمینی پر می‌شود و آن را با نخود پخته شده در ادویه، پیاز، فلفل سبز و خیار شور سرو می‌کنند.
دال عدس
عدس از جمله حبوباتی است که نه تنها در ایران، بلکه در دنیا طرفداران زیادی دارد. این خوراک، یک نوع غذای هندی است، مثل عدسی خودمان، البته با مزه تند غذاهای هندی. دال عدس یک غذای بین‌المللی هندی است که در رستوران‌های بزرگ دنیا سرو می‌شود.
شیرینی‌های شیری: بورفی، کیک شیر، پدا
شیرینی‌های هندی بسیار متنوع بوده و دارای شکل و بافت و رنگ‌های متفاوتی هستند. یک نگاه گذرا از پیشخوان به این شیرینی‌ها توریست‌ها را برای خرید آن‌ها جذب می‌کند. در اینجا روی دو دسته اصلی از شیرینی‌های هندی تمرکز کرده‌ایم که هر دو در دهلی رایج هستند. شیرینی‌هایی که با قی تهیه می‌شوند و آن‌هایی که با شیر یا خویا درست می‌شوند. البته اکثر شیرینی‌ها از قی تشکیل شده‌اند ولی پایه اصلی آن‌ها شیر و خویا است. از شیرینی‌هایی که با خویا درست می‌شوند به گلاب جامون و شیرینی مربع شکل بورفی، کیک شیری و پدا که توپ‌های شیرین است می‌توان اشاره کرد.
لادو
حلوا و انواع لادو در میان تمام شیرینی‌هایی که با قی یا کره شفاف درست می‌شوند و مخصوصا آن‌هایی که در دهلی وجود دارند، است. البته در آن دسته‌ها انواع بسیاری وجود دارد. برای مثال حلواها عموما هم نرم و بر پایه آرد هستند و هم ترد و بر پایه مغزیجات. حلوای سوهان یک شیرینی پانجابی مغزی است که از شیر، شکر، قی، آرد گندم و مغز فندق تشکیل شده است که قرن‌هاست به ذائقه هندی‌ها خوش آمده است. حلوای کراچی، یک حلوای نرم و جویدنی است که مهره‌های مغزی و طعمی شبیه عسل دارد و از میوه‌های خشک تهیه می‌شود و اصالتا شیرینی پاکستانی است. موتیکور لادو یک توپ خیس‌شده در شربی شکر است که از آرد سرخ شده گرم، قی، شکر و پودر هل تشکیل شده است و یکی از انواع شیرینی‌های توپی است که لادو نامیده می‌شود.
دیدگاه