درگاهی به دنیای پریان

از دیرباز جن و پری در داستان‌های فولکلور و کودکانه نقشی مهم بازی کرده‌اند. این موجودات کوچک می‌توانند به‌سادگی خود را از دید انسان پنهان کرده و با قدرت جادویی خود کارهای شگفت‌ انگیزی انجام دهند. در این میان کودکان بیش از بقیه به این موجودات باور دارند، آن‌ها دنیای خیالی خود را با حضور پریان افسانه‌ای، رنگارنگ و جادویی می‌کنند. این ایمان آن‌ها به حضور پریان، اکنون به ایجاد یک جاذبه‌ی گردشگری منجر شده که از قضا بسیار نیز مورد توجه عموم قرار گرفته است. اما داستان چیست؟

ظاهرا دسته‌ای از پریان  افسانه‌ای شهر«ان اربر» (Ann Arbor) را مورد هجومی گسترده قرار دادند. البته ذکر این نکته ضروری است که آن‌ها در این هجوم تنها نیستند، چراکه یکی از ساکنان قدیمی این شهر آقای «جاناتان بی. رایت» (Jonathan B. Wright) یار و کمک حال آن‌ها بوده است.

جاناتان یک طراح و گرافیست است که دوست دارد باورهای مردم و به‌ویژه کودکان را تقویت کند. به همین خاطر او جلب دنیای پر سحر و افسون پریان شده و نمایشی خاص ترتیب داده است. مردم این شهر معمولا با درهایی کوچک و عجیب مواجه می‌شوند که گاهی پشت یک کافی شاپ پنهان شده و گاهی نیز روی پله‌های یک سبزی‌فروشی جا خوش کرده‌اند، حتی یکی از آن‌ها درست زیر پنجره‌ی یک اسباب‌بازی فروشی سنگر گرفته است. دست‌کم یک دوجین از این درها در گوشه و کنار شهر دیده می‌شوند، اما این درهای کوچک محصول نبوغ چه کسی هستند؟ بله درست حدس زدید، آقای جان رایت برای پر و بال دادن به داستان‌های افسانه‌ای آستین همت بالا زده و این درهای نقلی و دوست داشتنی را در گوشه و کنار شهر نصب کرده است.

جرقه‌ی این حرکت نخستین بار در سال ۱۹۹۳ در ذهن این هنرمند زده شد، وقتی که جاناتان  در حال بازسازی و مرمت خانه قدیمی و خانوادگی خود بود که یک صد سال قدمت دارد. او به این فکر افتاد تا دری کوچک در خانه نصب کند تا بچه‌ها سرگرم شوند. این در کوچک به اتاقی کوچک باز شده و حتی یک راه پله‌ی کوچولو هم داشت که کودکان کنجکاو را مستقیما به سوی در دوم هدایت می‌کرد. شور و شوقی که بچه‌ها از این نوآوری پدرشان نشان دادند جاناتان را واداشت تا این ایده را به شکلی گسترده‌تر به مرحله اجرا درآورد.

در سال ۲۰۰۵ او نخستین در کوچک دنیای جن و پری خود را در یک مکان عمومی نصب کرد، درست در بیرون یک کافی‌شاپ. از آن زمان به بعد در حدود یک دو جین و شاید حتی بیشتر از این درهای ریزه میزه در گوشه و کنار این شهر نصب شده است، درهایی که کودکان محلی را شیفته‌ی خود کرده و توجه و علاقه بزرگسالان را نیز جلب کرده است.

گاهی اوقات شکارچیان پری هدایایی کوچک و مناسب همچون شکلات، کلاه و جوراب‌های کوچک، نامه و حتی سکه جلوی در این خانه ها می‌گذارند، به امید آن که دست‌کم برای یک بار هم که شده با پری‌ها ملاقات کنند. کار به جایی رسیده که حتی گاهی از کودکان خواسته شده تا از گذاشتن غذا و خوراکی در جلوی این درها خودداری کنند. از طرف دیگر این درها توجه گردشگران را نیز به خود جلب  کرده است، امری که این مسئله را بیش از پیش در مرکز توجه قرار داد.

این حرکت به‌اندازه‌ای مورد توجه عموم قرار گرفت که شاهد تکرار آن در شهرهایی همچون سن فرنسیسکو و نیویورک نیز هستیم. آتلانتا سیتی تازه شاهد اولین تلاش برای این پروژه جالب توجه است، این درهای کوچک توسط هنرمند و کارگردان «کارن اندرسون» (Karen Anderson) که خود از شهروندان شهر ان اَربر است هدایت شده و تحت عنوان «Tiny Doors ATL» تولید می‌شوند.

کارن می‌گوید که الهام‌بخش او در این پروژه درهای کوچک پریان شهر زادگاهش بوده است. این درهای کوچک دیگر هنرمندان را نیز تشویق کرده تا آن‌ها نیز دست به کار شده و نمونه‌هایی مشابه را در محل کار و زندگی خود نصب کنند. جاناتان تمامی این درها را در وب‌سایت شخصی خود به نمایش گذاشته است.

نظر شما در مورد ایده‌های این‌چنینی چیست؟ ایده‌هایی که در عین سادگی می‌توانند شروع‌کننده‌ی حرکت‌هایی بزرگ‌تر باشند. ایده‌ها، نظرات و پیشنهادها خود را با ما نیز در میان بگذارید.