گردشگری غذایی چیست؟

باوجود اینکه این فعالیت با عنوان گردشگری غذایی شناخته می‌شود ولی امتحان کردن نوشیدنی‌های مختلف نیز بخش عمده‌ای از آن محسوب می‌شود. گنجانده شدن عبارت دور یا نزدیک در این تعریف به این دلیل است که برای گردشگری غذایی‌ نیازی نیست  سفری  به مقصد نقاط دورافتاده در کشور محل اقامت یا سایر نقاط دنیا انجام شود. گردشگران غذا می‌توانند در مناطق نزدیک به محل سکونت خود مثل محله‌های اطراف و داخل شهر خودشان، به گشت‌وگذار و ماجراجویی غذایی اقدام کنند.

نقطه‌ی مشترک همه‌ی انواع گردشگری غذایی یا جامع‌ترین تعریف آن عبارت است از جستجوی غذاها و نوشیدنی‌های خاص و لذت بردن از آن‌ها در مناطق دور یا نزدیک.

اگر گهگاه محله‌ی خود را ترک می‌کنید و برای خوردن غذایی خاص با خریدن مواد اولیه‌ی مخصوص به محله‌های دیگر شهر می‌روید، شما یک گردشگر غذایی هستید. کلمه‌ی گردشگر در این عبارت، بیانگر این است که تحت هر شرایطی باید برای صرف غذا مسافتی را طی کنید. در زندگی مدرن بسیاری از مردم به دلایل مختلف دائما به محله، شهر، کشور یا حتی قاره‌ای دیگر مسافرت می‌کنند و از طرف دیگر غذا خوردن بخشی جدانشدنی در زندگی است. بنابراین در صورت تمایل همه می‌توانند گردشگر غذا باشند. گردشگری غذایی که امروزه به صنعت پررونقی تبدیل شده تا سال ۲۰۱۲ گردشگری آشپزخانه نامیده می‌شد ولی به دلیل ابهام داشتن و جامع نبودن این نام، دیگر از آن استفاده نمی‌شود. البته کلمه‌ی آشپزخانه به‌خوبی مفاهیمی مثل غذا، نوشیدنی و هر چه را که به آن مربوط است، تداعی می‌کند ولی استفاده از آن، گردشگری غذایی را فعالیتی منحصر به نخبه‌های هنر آشپزی و علاقه‌مندان آن نشان می‌دهد. بهترین رویه، به کار بردن  انگیزه‌ی اصلی این فعالیت یعنی غذا به عنوان نام آن است.

گردشگری غذایی یک فعالیت عمومی و همه‌جانبه است و تمامی جنبه‌های غذا از دستگاه‌های فروش خودکار و فروشنده‌های دوره‌گرد گرفته تا رستوران‌های لوکس و درجه‌یک را پوشش می‌دهد و هرکسی که به هر شکلی با غذا سروکار دارد، قسمتی از این صنعت محسوب می‌شود. البته برخلاف تصور جمعی، تحقیق تخصصی در مورد غذاهای ممتاز مناطق مختلف توسط خبره‌های آشپزی،  هدف اصلی گردشگری غذایی نیست و تنها شاخه‌ی کوچکی از آن به شمار می‌آید. بر اساس تحقیقات انجام‌شده، تنها ۸.۱ درصد از غذاهای سراسر دنیا مورد بررسی و تائید خبره‌های آشپزی قرار گرفته و به‌عنوان غذای ممتاز شناخته می‌شوند درحالی‌که اکثریت مردم فقط به طعم و کیفیت غذا و نوشیدنی توجه دارند و لزوما نیازی به صرف آن در رستوران‌های گران‌قیمت و با برچسب ممتاز احساس نمی‌کنند. گردشگری غذایی نخبه‌گرا نیز زیرمجموعه‌های متنوعی دارد و با هدف جستجو و یافتن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های ممتاز مثل شکلات‌های خاص یا نوشیدنی‌های کمیاب انجام می‌شود. این شاخه‌ها همگی زیرمجموعه‌ی صنعت عظیم غذا هستند و بعضی از آن‌ها کاملا تخصصی بوده و نیاز به مهارت یک سرآشپز حرفه‌ای دارند.

در کنار جذابیت غذاهای ممتاز، غذاهای مناطق مختلف، به دلیل عواملی مثل تازگی، منحصر بودن به منطقه‌ای خاص، فصل تهیه، ماندگاری و ارگانیک بودن اهمیت و جذابیت زیادی دارند و تشکیل‌دهنده‌ی فرهنگ آشپزی آن منطقه هستند. هدف از گردشگری غذایی، آشنایی با جزییات این فرهنگ فارغ از رده‌بندی و دیدگاه‌های تخصصی است و در حقیقت ساده‌تر بودن غذاها باعث افرایش جذابیت گردشگری غذایی می‌شود.