کاوش‌ های باستان‌ شناسی در تپه‌ های میرک سمنان آغاز شد

«حامد وحدتی نسب» از تپه‌های میرک سمنان به‌عنوان یکی از منحصر به فردترین مناطق باستان‌شناسی تاریخی ایران و جهان نام برد و گفت:

این محوطه ارزشمند تاریخی از نظر وسعت محوطه و تعدد دست‌افزارهای سنگی در دنیا بی‌نظیر است.

وی با بیان اینکه تپه‌های میرک و دلازیان سمنان سال ۶۴  توسط دکتر کبیری و مرحوم مهریار، از باستان ‌شناسان ایرانی، شناسایی شدند، افزود:

این باستان‌شناسان بیشتر روی دلازیان کار کردند و روی تپه‌های میرک تاکنون کار چندانی انجام نشده است. اگرچه پیش از این یک تیم از باستان‌شناسان در این محوطه کار کردند، اما این تیم تخصصی در حوزه پارینه‌سنگی نداشتند.

وحدتی نسب به بازدید خود از این محوطه تاریخی در سال ۸۶ اشاره کرد و گفت:

در این بازدید نمونه‌هایی از این محوطه تاریخی گرفتیم و با رایزنی‌هایی که با پژوهشگاه میراث فرهنگی و سازمان میراث داشتیم قرار شد با سرپرستی یک هیئت ایرانی کار بررسی این تپه‌های مهم آغاز شود.

وی با بیان اینکه در این بررسی‌ها به‌دنبال نوع انسان‌هایی که در این محوطه زندگی کرده و زمان زیست آن‌ها هستیم، تصریح کرد:

در بررسی‌های اولیه به چند ویژگی‌ این محوطه ارزشمند پی بردیم نخست ابعاد بسیار گسترده محوطه که حدود ۲۰۰ هکتار را در بر می‌گیرد و دوم تعدد ابزار و دست ابزارهای موجود در محوطه است که بین چندصد هزار تا یک میلیون دست‌افزار را شامل می‌شود.

سرپرست هیئت کاوش تپه‌های میرک سمنان درباره‌ی امکان برآورد زمان زیست در این محوطه گفت:

با مطالعه روی ریخت‌شناسی ابزار به‌دست آمده می‌توان زمان تقریبی زندگی در تپه‌های میرک سمنان را حدس زد اما زمان قطعی آن نیاز به کار و مطالعه بیشتر است.

این باستان‌شناس با بیان اینکه دوره زمانی زندگی در تپه‌های میرک به بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار سال پیش از تاریخ برمی‌گردد، اضافه کرد:

البته اعلام قطعی این زمان نیاز به کاوش و کار مطالعاتی بیشتر دارد.

وی از انسان های نئاندرتال به‌عنوان معروف‌ترین انسان‌های پیش از تاریخ یاد کرد و ادامه داد:

این انسان‌ها در بخش‌هایی از اروپا، آفریقا، آسیا و خصوصا خاورمیانه که ایران را نیز در بر می‌گیرد می‌زیسته است.

وحدتی‌نسب با بیان اینکه انسان‌های نئاندرتال منقرض شده است یادآوری کرد:

تاکنون محوطه‌های متعددی در ایران و جهان که محل زندگی انسان نئاندرتال بوده کشف شده؛ اما تپه‌های میرک سمنان از هر حیث در بین دیگر محوطه‌های پیش از تاریخ، ممتاز و منحصربه فرد است.

وی همچنین درباره‌ی کشف جنگل، گونه‌های جنگلی غیرکویرزی و دریاچه‌های پرآب در بیابان‌های خشک و سوزان امروز در جنوب سمنان گفت:

این منطقه در عصر پارینه‌سنگی آب و هوایی کاملا متفاوت از امروز داشته است.

سرپرست هیئت کاوش تپه‌های میرک سمنان درباره‌ی شناسایی نوع اقلیم این محوطه تاریخی در دوره انسان نئاندرتال گفت:

تعیین نوع اقلیم، مطالعه بیشتر در این حوزه و بازسازی اقلیم منطقه در عصر پارینه‌سنگی می‌تواند ما را در یافتن چرایی پیشروی کویر، تغییرات آب و هوایی و... کمک کند.

وی از این محوطه به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین محوطه‌های میراثی یاد کرد و گفت:

وجود این همه ابزار و دست‌افزارهای سنگی انسان نئاندرتال و وجود زیستگاه‌های مختلف در سمنان، سرخه، دامغان و حاشیه کویر مرکزی نشان می‌دهد که در آن عصر منابع‌ زیست‌محیطی در آن زمان در دسترس بوده است.

این باستان‌شناس با بیان اینکه میرک از نظر قدمت، نوع و گستردگی و همچنین تعدد ابزار سنگی منحصربه‌فرد است، افزود:

محوطه تاریخی تپه حصار دامغان که یکی از مهم‌ترین محوطه‌های پیش از تاریخ ایران است، تنها ۶۰۰۰ سال پیش از تاریخ قدمت دارد، در حالی که احتمالا قدمت زندگی در میرک سمنان به ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار سال پیش از تاریخ برمی‌گردد و همین اهمیت تپه‌های میرک سمنان را نشان می‌دهد.

منبع: ایسنا